maandag 30 september 2013

 

Waar naar toe?


Vanavond zwaar getwijfeld over de vraag waar ik naar toe zou gaan. In Someren was voor raadsleden een bijeenkomst over de Transitie Jeugdzorg; in Lieshout was de eerste avond van Vierbinden over participatie. Twee bijeenkomsten die ieder op zich de moeite van het bezoeken waard leken. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de bijeenkomst in het Dorpshuis te Lieshout.

In Someren gaat het vooral de versnelling van transitie jeugdzorg. De provincie biedt de regio Zuid Oost Brabant de mogelijkheid om met ingang van 1 januari 2014 (1 jaar sneller dan invoering van de decentralisatie jeugdzorg) zeggenschap te krijgen over enkelvoudige ambulante hulpverlening. Besprekingen bij ambtenaren en bestuurders in Zuid Oost Brabant, leidde in mei en juni tot een positieve intentie van alle 21 gemeenten en dit was aanleiding om verdere uitwerking te geven aan de voorbereiding.

Deze voorbereiding heeft rond de zomervakantie op de schaal van 21 gemeenten plaatsgevonden, en heeft geresulteerd in een aantal resultaten: een bestuursovereenkomst, een calamiteitenprotocol, een projectstructuur om sturing te geven aan het geheel, etc. Deze resultaten vormen randvoorwaarden voor het operationaliseren van de Versnelling in de Peelregio. Hierover zal het vooral in Someren gaan. Natuurlijk heel belangrijk, maar ik kan nu eenmaal niet aan bilocatie doen.

De bijeenkomst in Lieshout is de eerste in reeks van vier. De Seniorenraad Laarbeek en het Platform Gehandicaptenbeleid Laarbeek willen de inwoners bewust maken van de gevolgen van de transities die op ons afkomen. Ik heel benieuwd naar de aanpak en vooral naar de respons.

Eerstdaags kom ik er zeker op terug.


 Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

zondag 29 september 2013


 

Nieuwenhof-noord


Ik keek toch wel enigszins vreemd op toen ik in het ED van afgelopen vrijdag de uitspraken van wethouder Theodoor Biemans las over het bestemmingsplan Nieuwenhof-noord. Hier moesten we weer eens zaken uit de krant vernemen die ons als raad niet waren meegedeeld.

In de laatste commissievergadering had wethouder Frans van Zeeland al de mededeling gedaan dat dit bestemmingsplan teruggetrokken was. Dit onder invloed van de provincie die het aantal van ruim honderd woningen voor Laarbeek in dit plan veel te hoog vond. In deze weblog heb ik hier al op gereageerd. Lieshout wordt m.i. de dupe van het beleid van het college. Veel te veel plannen in de andere kerkdorpen en met name in Beek en Donk doen Lieshout de das om, waar het laatste bestemmingsplan, Revershof, al van tien jaar geleden dateert.

In het ED van afgelopen vrijdag voert wethouder Biemans ineens het woord over Nieuwenhof-noord. Ik wist niet dat een projectwethouder ook de eindverantwoordelijkheid heeft over de opstelling van het bestemmingsplan. Ik heb altijd aangenomen dat de wethouder ruimtelijke ordening dit in zijn portefeuille had. De vraag dient zich derhalve op wie nu eigenlijk de verantwoordelijke wethouder ruimtelijke ordening is.

Overigens komt wethouder Biemans in de krant met een opmerkelijke uitspraak. Volgens hem wil de provincie maximaal tien jaar vooruitkijken. Dit is nieuw voor mij. Als ik het verhaal van Biemans goed lees, moet ik constateren dat het college zelf het terugbrengen van het aantal woningen van 105 naar 40  over zichzelf heeft afgeroepen: “Wij hadden zelf beraamd dat we ieder jaar vier huizen in Lieshout verkopen ”, zegt Biemans letterlijk in de krant. Dit is zelfs minder dan in Mariahout. Wie gelooft dit?

Waarvan acte met dank van alle Lieshoutenaren!
  
Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


donderdag 26 september 2013

 

Werk in uitvoering


Vandaag een positief stukje. “ Het werd onderhand ook wel eens tijd”, zo hoor ik u al denken. In Aarle-Rixtel wordt hard gewerkt aan de uitbreiding van de passantenhaven. Er komt ook een voorziening voor campers. Dit was nieuw voor mij. Helmond de Laarbeek gaan gezamenlijk aan de slag voor de ontwikkeling van de kanaalzone. Ik ben reuze benieuwd naar de uitkomst. De nieuwe Aldi in Aarle-Rixtel in de buurt zou wel eens een positief effect kunnen hebben.

In Laarbeek zijn de nieuwe woningen op de hoek Floreffestraat- Hertog Janstraat opgeleverd. Deze woningen zijn beslist een aanwinst voor Lieshout. Ondertussen gaat de bouw van de nieuwe basisschol in Lieshout onverminderd door. De leerkrachten van de Fontein zijn deze week al een kijkje in de nieuwe school gaan nemen. In Beek en Donk verrijzen de voorzieningenclusters. Het Commanderij College en de nieuwe sporthal mogen er zijn.

Jammer is dat er fouten zijn gemaakt bij het ter visie leggen van de plannen voor de Oro-woningen. De procedure moet opnieuw. Jammer. Ditzelfde geldt voor Nieuwenhof-noord. Hier moet zelfs een geheel nieuw plan gemaakt worden. Geen plan voor 100 woningen, maar, onder provinciale druk, een plan van 40 woningen.

Ondertussen heeft het SRE de woningplanning bijgesteld. Op basis van de provinciale prognoses zijn de aantallen verhoogd. Voor Laarbeek staat er voor de periode 2010-2017 605 woningen in de planning; voor 2012-2021 staan er 843. Als ik dan naar Nieuwenhof-noord kijk, begrijp ik van het provinciale besluit niets meer!

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


woensdag 25 september 2013

 

Geen stukken


Zonder papier vergaderen heeft zijn charme. Alleen als het systeem verstek laat gaan, zit je in de problemen. Dit was vandaag het geval. Als CDA hadden we vandaag  de achterbanvergadering over de agenda’s van  commissievergaderingen van volgende week. Alleen het systeem werkte niet: we hadden nauwelijks stukken. Dan valt er weinig te bespreken. Hierbij kwam nog dat de agenda’s zeer mager waren. Ik heb hierover een paar dagen geleden al iets gemeld. Je kunt ook zeggen: het falen van het systeem had erger  gekund, als er heel veel op de agenda had gestaan. Geluk bij een ongeluk dus.

Overschakelen dus maar naar een ander onderwerp voor vandaag. Opvallend is dat het woord participatiemaatschappij  uit de troonrede heel veel reacties heeft opgeleverd. Ik zie heel veel auteurs worstelen met dit begrip. In de NRC  van vandaag zag ik een artikel van Marja Jager-Vreugdenhil  participatie een eufemisme noemde voor op jezelf teruggeworpen te worden; in de Volkskrant schreef Evelien Tonkens een artikel, waarin ik las:

Echter: onder de vlag van de participatiesamenleving neemt de regering vooral participatie-ontmoedigende maatregelen (precies in de lijn met het adagium van 'eigen verantwoordelijkheid'): bezuinigingen op arbeidsbemiddeling, dagbesteding, kinderopvang, bibliotheken, muziekscholen, buurthuizen, speeltuinen, zorgboerderijen, thuiszorg, stu- diefinanciering, kinderboerderijen, zwembaden en talloze andere regelingen, activiteiten en openbare plekken die mensen in staat stellen om aan de samenleving deel te nemen.

Ook kwam ik vandaag deze cartoon tegen:


Zo zijn er nog veel meer reacties. Hoe e.e.a. geduid moet worden, weet ik nog niet. 


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

dinsdag 24 september 2013

 

Voorlichting in Den Bosch


Vanavond naar het provinciehuis in  Den Bosch geweest voor een informatiebijeenkomst  over de ontwerp Structuurvisie Ruimtelijke Ordening en de ontwerp Verordening ruimte. Beide documenten liggen vanaf 13 september ter inzage voor reactie. De gedeputeerde achtte het zeer gewenst raadsleden te informeren. Voor de medewerkers van de gemeenten is er op 26 september een aparte informatiebijeenkomst.
  
  Aan de uitnodiging ontleen ik het volgende:

De voornaamste aanleiding voor de herziening van de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening is de besluitvorming rondom de Transitie naar een zorgvuldige veehouderij 2020. De veehouderij is enerzijds belangrijk voor de economische positie van Brabant; aan de andere kant is de veehouderij steeds verder losgeraakt van zijn omgeving. Naast de besluiten rondom landbouw zijn in de ontwerp-Structuurvisie ook wijzigingen doorgevoerd vanwege de nieuwe koers die de provincie inslaat met de Investeringsagenda Brabant, het koersdocument Transitie van Stad en platteland en de nota Brabant uitnodigend Groen. De provincie streeft ernaar om goede initiatieven te stimuleren met zogenaamde uitnodigingsplanologie.  
Tot slot agendeert de ontwerp structuurvisie een belangrijke ontwikkeling. Brabant heeft de ambitie om zich te ontwikkelen tot een top kennis- en innovatieregio op Europees niveau. Daarvoor is de zogenaamde agglomeratiekracht nodig die echt grote steden, metropolen, met zich mee brengen. De provincie wil samen met gemeenten en partners in het onderwijs en bedrijfsleven de agglomeratiekracht van Brabant versterken.

Wijziging van de Verordening

De wijziging van de Verordening ruimte is ingegeven vanuit een streven tot verduidelijking en vereenvoudiging. Dit is mede gebaseerd op de evaluatie die in 2012 onder de gebruikers van de Verordening is gehouden. De meeste gemeenten hebben ook aan deze evaluatie meegewerkt. Dit heeft ertoe geleid dat de structuur van de ontwerp Verordening is aangepast, waardoor deze beter aansluit op de systematiek die bij bestemmingsplannen wordt gehanteerd. Daarnaast hebben de beleidswijzigingen uit de Structuurvisie ook gevolgen voor de kaders in de Verordening ruimte.

Laarbeek was goed vertegenwoordigd in Den Bosch: twee leden van PNL, twee leden van De Werkgroep, de fractievoorzitter van de PvdA, wethouder van Zeeland en ondergetekende. Het ED heeft de afgelopen dagen een aantal malen gepubliceerd over de wijzingen die op stapel staan en de afgekondigde bouwstop voor veehouderijbedrijven. Gezien de ophef viel de opkomst in Den Bosch enigszins tegen.

Gedeputeerde Yves de Boer was duidelijk in presentatie. In ieder geval kreeg ik het gevoel dat ik nu begreep waar het in wezen omging en de methodiek waarvoor de provincie had gekozen.  De dialoog tussen agrariërs en de omgeving die de laatste tijd stokte, staat weer hoog de agenda. Bestuurskracht 3.0 noemde Yves de Boer dit, niet zonder enig cynsme.

Het tweede gedeelte – het vragenuurtje voor de zaal – verhelderde niet veel meer. De vragen gingen  vooral over plaatselijke problemen. Het duurde naar mijn idee iets te lang.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

maandag 23 september 2013

 

Raadsvoorstellen


Meer dan normaal hebben lezers gereageerd op de weblog van gisteren. Een vijftal lezers maakte opmerkingen over de laatste alinea van de blog. Hier schreef ik over de agenda’s voor de komende commissievergaderingen. Letterlijk stond er:

Eind vorige week zij de commissieagenda’s weer verschenen. Het is weer zeer mager. Er staan slechts heel weinig nieuwe zaken op. Zouden de bezuinigingen dan toch een verlammende invloed hebben op de beleidsvorming? Het zou best eens kunnen dat de gemeente haar blik moet verleggen en thema’s anders moet gaan aan pakken. Veelmeer vanuit de optiek van de burger en met de burger in buurten en wijken. We moeten af van de traditionele aanpak. Doorgaan op de ingeslagen is de dood in de pot. Jammer dat de raad de Toekomstvisie nog niet behandeld heeft.
Een paar lezers vonden het stuk onduidelijk; cryptisch zelfs schreef iemand. Anderen vroegen zich af wat ik bedoelde met het verleggen van de blik en de thema’s anders aanpakken. Ik kan me deze opmerkingen goed voorstellen.

 Als je de voorstellen van het college van pakweg een jaar of vijf geleden erbij pakt, dan zie je nauwelijks verschillen. Het format is hetzelfde; de redenering in de preadviezen volt nog steeds hetzelfde stramien, het belang van de gemeente voert de boventoon. De burger is nergens zichtbaar: hij is niet om zijn mening gevraagd en heeft geen inbreng. De besluitvorming voltrekt zich in het kleine cirkeltje van college en raad. Ook het dualisme heeft hier nauwelijks iets aan veranderd. Sterker nog: ook de raad is op afstand gezet en de macht is neergelegd bij het uitvoerende college. En steeds meer valt onder uitvoering! Ik vind dit de foute weg.

In het stukje van gisteren heb ik dat proberen aan te geven. Het woord participatie is sinds de troonrede trending. Dit verhindert mij niet om te zeggen dat ook de gemeente participerend moet worden.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

zondag 22 september 2013


 

Zo maar een  paar dingen


Vandaag een paar dingen die mij opvielen.

Ik zag met vreugde dat Peer Swinkels van Bavaria verkozen is tot foodmanager van het jaar als opvolger van Sander van der Laan van Albert Heijn. Peer Swinkels kreeg de titel omdat hij samen met zijn neven Bavaria zeer levensvatbaar heeft gemaakt. Ook het innovatieve karakter van het bedrijf werd geroemd, evenals de reclame-uitingen van het bedrijf. Daarnaast noemde het juryrapport ook zijn grote verantwoordelijkheidsgevoel voor het erfgoed van het familiebedrijf. Een mooie uitverkiezing. Proficiat!

Afgelopen vrijdag heeft de provincie met ogenblikkelijke ingang een bouwstop afgekondigd van een half jaar afgekondigd voor alle veehouderijen in heel Brabant. Vanuit de sector wil men de strengere eisen voor de volksgezondheid, leefomgeving en dierenwelzijn die in maart volgend jaar in werking treden ontlopen. Door nu nog bouwaanvragen onder het oude regime aan te vragen koopt men de strengere eisen te ontlopen. De sector laat zich weer eens van zijn slechtste kant zien. Wat men met de mond belijdt, voert men niet altijd uit. Dinsdag is er een voorlichtingsbijeenkomst op het provinciehuis. Als ik enigszins kan, ga ik er heen.

In het ED pleit Maarten Rooijakkers houdt in zijn kwaliteit van voorzitter van de Vakgroep Varkenshouderij een pleidooi voor medewerking van de gemeenten aan de nieuwe wet mestverwerking die deze week in de Tweede Kamer aan de orde komt. Rooijakkers constateert dat gemeenten de boot afhouden. Hij spreekt zelfs over koudwatervrees. Hij pleit voor versterking van de lokale economie, duurzame veehouderij en mestverwerking binnen de gemeentegrenzen, waar dit kan. Al met al een pleidooi waar we eens goed naar moeten kijken, want er zitten nogal wat consequenties aan.

Eind vorige week zij de commissieagenda’s weer verschenen. Het is weer zeer mager. Er staan slechts heel weinig nieuwe zaken op. Zouden de bezuinigingen dan toch een verlammende invloed hebben op de beleidsvorming? Het zou best eens kunnen dat de gemeente haar blik moet verleggen en thema’s anders moet gaan aan pakken. Veelmeer vanuit de optiek van de burger en met de burger in buurten en wijken. We moeten af van de traditionele aanpak. Doorgaan op de ingeslagen is de dood in de pot. Jammer dat de raad de Toekomstvisie nog niet behandeld heeft.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

donderdag 19 september 2013

 

Quick scan


De bedoeling was dat onderstaand stukje gisteren op de weblog zou komen, maar ja, de werkers aan de waterleiding trokken de glasvezelkabel kapot. Geen internet, televisie en telefoon dus. En ook geen stukje. Vandaag dus het stukje dat ik voor gisteren in gedachte had.

Eerste indruk van de troonrede en de miljoenennota is dat er twee waarheden zijn: de waarheid van het kabinet en de waarheid van de oppositiepartijen. Beide waarheden hebben iets tweeslachtigs. Al met al denk ik dat de waarheid van het kabinet iets consistenter is dan de waarheid van de oppositie. Deze laatste laat zich teveel meeslepen door het gesundenes Volksemphinden. Dat is nooit verstandig. Vasthouden aan de eigen koers rendeert beter.

Opvallend was dat in de troonrede heel veel zaken benoemd werden; vele ook niet. Mark Rutte verklaarde dit door te zeggen dat het kabinet een grote samenhangende visie had willen schrijven en dat daardoor allerlei zaken onbenoemd moesten blijven. Het zij zo. Ik vond het toch jammer  dat ik de koning niet de verzorging heb horen noemen bij de decentralisaties naar de gemeenten. Ditzelfde gold voor het woord ouderen. Ook dat kwam in de troonrede niet voor.
Er was heel veel aandacht in de media voor de term participatiemaatschappij. Men is hier kennelijk erg van geschrokken. Een kleinere overheid betekent dat de verzorgingsstaat zijn langste tijd heeft gehad. De bezuinigingen ( ook een woord dat het kabinet bij voorkeur  niet gebruikt – het praat liever over hervormingen en beleidsombuigingen) leiden tot dit resultaat. Het is de vraag of de burger dit in deze absolute vorm wel wil.

Positief punt in de miljoenennota was dat de bijdrage van het Rijk aan de Ruit gehandhaafd is en conform de afspraken opgeschaald is; minder positief voor de gemeenten is dat de uitkering uit het gemeentefonds bijna 300 miljoen lager uitvalt dan in het voorjaar in het vooruitzicht werd gesteld. Dit is een flinke domper die  consequenties moet hebben voor de gemeente begroting 2014. Hopelijk komt de gemeente snel met een berekening wat dit nog extra betekent voor de toch al schrale gemeentebegroting 2014 van Laarbeek.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

dinsdag 17 september 2013

Zijn we met ons allemaal ingeslapen?


Zijn we met ons allemaal ingeslapen?


Deze vraag dringt zich inderdaad op. Heeft de raad zich in slaap laten sussen door de goede performance van de gemeente Laarbeek in vergelijking met andere gemeenten? Tot op heden staat Laarbeek er financieel goed voor. Er zijn geen gekke dingen gedaan, waar we achteraf spijt van moeten hebben. En toch lijkt het erop dat we op essentiële punten niet bij de les zijn gebleven.

Vlak voor ik begon aan deze blog las ik het volgende gedicht van Toon Tellegen:

Ik trok een streep;
tot hier,
toen ik verder ging
trok ik een nieuwe streep,
en nog een streep.

De zon scheen
en overal zag ik mensen
haastig en ernstig,
en iedereen trok een streep
iedereen ging verder

Het leek mij een toepasselijk gedicht. Na de declaratie-perikelen van de laatste maanden heeft de raad er een grote streep ondergezet. We gaan op de vertrouwde voet verder. Business as usual. Het ED van dinsdag legt hier de vinger op. Terecht? Ik denk van niet. Het ED gaat hiermee voorbij aan de dringende wens van de raad om integriteit in Laarbeek goed te regelen en er op toe te zien dat de afgesproken regels en procedures ook inderdaad worden nageleefd. Dit wezenlijke besluit heeft de raad unaniem genomen. Integriteit moet niet alleen een papieren letter zijn, maar tussen de oren van raads- en commissieleden komen te zitten. Dit is de opgave die de raad zich gesteld heeft.

Dit betekent dat er het een en ander moet veranderen. Integer handelen moet niet alleen met de mond beleden worden; er moet een duidelijke mentaliteitsverandering komen. Raads- en commissieleden zitten er niet voor het eigen belang, maar voor het algemeen belang. Om zelfs maar de schijn van bevoordeling te vermijden, moeten zij zich zeer terughoudend opstellen bij zakelijke transacties met de gemeente. Raadslid zijn kost offers, zakelijk gezien. Raadsleden zouden geen werkzaamheden en leveranties aan de gemeente moeten doen. Alleen al voor de zuiverheid. Ook partijen moeten zich hiervan te allen tijde bewust zijn. Ook dit lijkt een beetje vergeten te zijn.

Over de raadsleden schreef de krant: “ Zij reageerden in beide zaken bijzonder vergevingsgezind ” Het las als een verwijt. De krant ziet hierbij over het hoofd dat de aangedragen feiten, zowel in het geval van de burgemeester als bij de raadsleden te licht waren om als raad hier persoonlijke consequenties aan te verbinden. En natuurlijk heeft de krant gelijk dat de raad kritisch moet zijn. De realiteit mag hierbij niet uit het oog verloren worden.

Geloof van mij maar dat deze kritische houding aan de dag gelegd zal worden. Hierover is geen twijfel meer mogelijk. Art. 15 van de gemeentewet zit weer stevig achter de oren. Dat is maar goed ook. Of er ook een mentaliteitsverandering is opgetreden, valt overigens te betwijfelen. Wat zei Toon Tellegen ook al weer? O, ja,” en iedereen trok een streep, iedereen ging verder.”


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

maandag 16 september 2013


Een nieuw burgerinitiatief.


Binnen korte tijd kreeg de raad tweemaal een burgerinitiatief voorgelegd. Het vorige werd ingediend door Ad van Kasteren. Het ging toen over de AIDs. Dit keer legde T. Brouwers een burgerinitiatief voor over parkeerplaatsen in de Hertog Janstraat in Lieshout. Hier is onlangs een gescheiden rioleringsstelsel aangelegd. Voor inwoners was dit aanleiding om na een voorlichtingsbijeenkomst van de gemeente te pleiten voor uitbreiding van het aantal parkeerplaatsen. Van de zijde van de gemeente was op deze vraag geantwoord dat hier geen middelen voor waren.

De betrokken burgers hebben het hierbij niet laten zitten. T. Brouwer heeft daarop het initiatief voor een burgerinitiatief genomen. Dit leidde natuurlijk tot een ongemakkelijke positie: een raadslid die als burger een initiatief indient. Eigenlijk moet je dat niet willen. Immers een burgerinitiatief is immers bedoeld om een onderwerp op de agenda van de raad te krijgen, waar al meerdere male om gevraagd is, maar waar het college niet op wil ingaan. In dit geval is dit geenszins het geval. De gemeente heeft een parkeernorm en houdt zich hieraan.

T. Brouwers voorvoelde dit klaarblijkelijk ook; tot verrassing van velen kondigde hij bij zijn inleiding op het burgerinitiatief bij wijze van noodgreep aan dat hij het initiatief wilde vervangen door een motie. Dit was natuurlijk van de zotte. De burger die burger had moeten blijven nam onverwacht de rol van raadslid aan. Dit ging er natuurlijk bij de raad niet in.

Vervolgens ging de raad over tot behandeling van het initiatief voorstel. Het werd een inhoudelijke bespreking van het voorstel zonder dat er onderbouwende gegevens beschikbaar waren. Feitelijk ging de raad op de stoel van de uitvoerende wethouder zitten. Ook dat was m.i. niet geheel conform de bedoelingen die de wetgever. Gezien de ervaringen met burgerinitiatieven tot op heden wordt het hoog tijd dat we de procedures rond het burgerinitiatief eens duidelijk tegen het licht houden.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

zondag 15 september 2013


Raadsvergadering 12 september 2013.


Heel opvallend: noch Radio Kontakt, noch de Laarbeeker noch MooiLaarbeek  van de vorige week besteedden totaal geen enkele  aandacht aan de raadsvergadering van donderdag 12 september 2013. Geen woord over deze raadsvergadering! Alleen het ED publiceerde vrijdag een ( gekuist) bericht. Waarom de andere media niet?

Van de Laarbeeker en MooiLaarbeek weet ik het niet. De woordvoerder van  Radio  Kontakt die ik sprak, was er heel duidelijk over: wij zenden geen raadsvergaderingen uit waarin zoveel op elkaar wordt afgegeven. De voorzitter had meteen moeten ingrijpen, zo verklaarde hij.

Ik kan me hierbij wel iets voorstellen. Het was in ieder geval bar en boos wat er donderdagavond gebeurde. Het was de raad van Laarbeek onwaardig. Het CDA en PNL moeten zich dit aantrekken. Het CDA ging verder dan het onderzoeksrapport over de Verboden Handelingen van raads- en commissieleden. De fractievoorzitter van het CDA plaatste een frontale aanval op leden van PNL, ook op leden die niet in het rapport genoemd werden. Het leek ook inhoudelijke kritiek op het rapport, hoewel dat niet met zoveel woorden gezegd werd.

Natuurlijk  kon dit  niet onbeantwoord blijven. De fractievoorzitter van het CDA stookte het vuurtje op. PNL ging ,zoals te verwachten viel, regelrecht in de tegenaanval. Ik ben het met Radio Kontakt eens dat de voorzitter het te lang liet doorlopen.

Ik wil het gebeurde absoluut niet  goed praten. Als je een aanval opent op een tegenpartij, moet je over  voldoende goed onderbouwde argumenten en feiten beschikken. Het CDA had deze met betrekking tot T.Brouwers en A. De Groot absoluut niet. Ook voor de tegenaanval van PNL op de  fractievoorzitter van het CDA ontbraken de bewijzen. Het werd dus een partijtje modder gooien. Hier schiet niemand iets mee op. Ik kan me dan ook levendig voorstellen dat Radio Kontakt geen zin had om dit uit te zenden.

De verslaggever van Radio Kontakt zei mij op niet mis te verstane wijze dat wij bij benadering niet  weten hoe negatief de burger over de politiek denkt. Op 12 september j.l. werd alleen maar op de persoon gespeeld. Moddergevechten zoals donderdagavond maken de kloof tussen politiek en burgers alleen maar groter.

En dat kan natuurlijk  nooit de bedoeling zijn!  Het CDA en PNL moeten hieruit hun conclusies trekken. Als beide partijen dat niet doen ,krijgen we heel smerige verkiezingscampagne. Hier zit niemand op te wachten.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

donderdag 12 september 2013

 

Laarbeekers gaan elkaar helpen


Met deze kop vroeg het ED afgelopen dinsdag de aandacht van de inwoners van Laarbeek voor de kanteling van de zorg. Niet alleen aandacht vroegen de initiatiefnemers , maar ook daadwerkelijk meedenken en meedoen.  de bezuinigingen op de zorg van rijkswege zullen de inwoners in de toekomst minder zorg krijgen van professionele instanties en zullen ze zelf hierin moeten voorzien. Er zal een groter beroep op de familie, buren, vrijwilligers moeten worden gedaan. Om de burgers hiervan bewust te maken en hierop voor te bereiden starten de Seniorenraad Laarbeek en het Platform Gehandicaptenbeleid Laarbeek binnenkort een campagne om de bevolking bewust te maken van deze grote verandering. De tijd dat de staat de verzorging van de wieg tot het graf op zich nam, is definitief voorbij. De burger is weer aangewezen op zijn naaste omgeving en kennissenkring.

Deze verandering vereist een omslag in het denken. Wij zijn er aan gewend geraakt dat we voor allerlei vormen van ondersteuning een beroep op de overheid konden doen. We meenden er zelfs recht op te hebben, omdat wij ervoor betaald hadden. Dit gaat binnenkort niet meer op. De ` ontzorging ` wordt een feit. Iedereen wordt voor een groot stuk op zichzelf teruggeworpen. De normale toestand wordt hersteld, zou je ook kunnen zeggen.

De overheid noemt dit een paradigmashift. Probleem bij dit alles is dat de oude verbanden van destijds niet meer bestaan. In de verzorgingsstaat is het middenveld verdwenen; we zijn meer op ons zelf gaan staan; de nieuwe netwerken die we opgebouwd hebben, zijn fluïde en breekbaar. Ze zijn vaak ook niet tegen een stootje bestand. Het zal heel wat inspanningen vergen om het idee van zelfzorg ingang te doen vinden. Nog in het laatste rapport van Coelo kwam naar voren dat burgers bezuinigingen op straatverlichting buurthuizen, sportaccommodaties etc. eerder accepteren dan bezuinigingen op het sociale domein ( thuiszorg, jeugdzorg, de zorg, sociale werkvoorziening ). Dit is een veeg teken.
Grote vraag is of de 21e eeuwse mondige burger met deze veranderingen mee zal gaan en ze als een noodzakelijkheid zal accepteren. Er is nog heel wat ( missionerings) werk te verricht. Het vaste patroon van het midden van de  vorige eeuw, toen de pastoor de Boerenbond naar zijn hand zette en de kapelaan de KAB, hebben al lang achter ons gelaten. We willen hier ook niet meer naar toe. De aanpak zal nieuwertijds moeten zijn. De initiatiefnemers hebben dit heel goed begrepen.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


woensdag 11 september 2013

 

Peelnetwerk



Dinsdagavond was er een bijeenkomst van  het Peelnetwerk in Milheese. De opkomst was groot. Raadsleden,wethouders, zorgverleners, ambtenaren  en vertegenwoordigers  dorpsraden waren aanwezig .Laarbeek was goed vertegenwoordigd. Vertegenwoordigers van het bedrijfsleven miste ik .

Jan Kerkhof, de voorzitter van  het Peelnetwerk, presenteerde de avond op de van hem bekende wijze. De voorzitter van ZLTO, Raaijmakers, schilderde ons zijn droom; hetzelfde deed Don van Sambeek, Tonny Meulensteen, Meulenmeesters uit Gemert  en de voorzitter van de Dorpsraad van Elzendorp. Na de pauze gingen de deelnemers in discussiegroepen uiteen om de handen en voeten aan de dromen  te geven. En dat viel niet altijd mee.

Tijdens de discussie refereerde wethouder Briels een paar keer aan de Rotterdamse hoogleraar-activist Jan Rotmans. Hij haalde de bekende uitspraak van Rotmans aan “ Vooruit naar vroeger” .  Ook pleitte hij ervoor om hem een keer nar de Peel te halen. Dit kan zeker geen kwaad. Wie zijn laatste boek gelezen heeft, In het oog van de orkaan, zal zeker hiernaar uitkijken. Zijn uitgangspunt is dat onze samenleving zich op een kantelpunt bevindt. Op zo’n moment is de maatschappij instabiel en kwetsbaar voor verstoringen, maar wordt de deur voor radicale veranderingen geopend. Een maatschappelijk systeem geeft op een kantelpunt zelf signalen af, maar die worden lang niet door iedereen herkend. Dit is vergelijkbaar met het oog van de orkaan: in het oog is het windstil en onbewolkt, buiten het oog raast de storm. Afhankelijk van waar je staat, ervaar je de stilte of de storm. Veel mensen zien de storm die door de samenleving raast nog niet en staan als het ware in het oog van de orkaan. Het is een kwestie van tijd voordat ze het gaan inzien en ervaren.

‘In het oog van de orkaan’ verhaalt over de uiteenlopende transitieprocessen die zich in Nederland afspelen; van de zorg tot de bouw en van energie tot voedsel, van Rotterdam tot Limburg en van Friesland tot Zeeland. Er is een ondergrondse gaande, een transitiebeweging van onderop, die met de week krachtiger wordt. Deze beweging van onderop wordt de komende jaren een belangrijke verandermacht en botst met de gevestigde orde van bovenaf, die probeert deze beweging te remmen. De komende jaren worden heftig en turbulent, waarbij de overheid een nieuw, passend antwoord moet vinden op de verandermacht van onderop vanuit de samenleving.

Transities – ingrijpende en onomkeerbare kantelingen van systemen in de samenleving –  kunnen worden ‘gestuurd’ naar een duurzamere samenleving. Het boek sluit af met een inspirerende toekomstvisie voor Nederland 2050: vooruit naar vroeger.

Wat mij tenslotte dinsdagavond in Milheeze ook opviel was dat in de bijeenkomst niemand verwees naar het hoofdartikel in het ED van dinsdagmorgen. Hierin werd ingegaan op het onderzoek van prof.  Pieter Trodoir dat eerstdaags verschijnt. Tordoir constateert in zijn onderzoek in opdracht van de provincie dat op het gebied van economie en werkgelegenheid er vooral problemen in de Peelregio zijn. Ook het Peelnetwerk zal hierop een antwoord moeten geven. Daarvoor moet de focus verbreed worden. Het bedrijfsleven moet breder bij het netwerk betrokken worden. Aandacht voor alleen de agrarische bedrijvigheid is niet voldoende.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

dinsdag 10 september 2013

 

Integriteit

 

Integer handelen en integriteit staan sterk in de belangstelling. De reden hiervoor is nog niet eens zozeer dat de doorsnee bestuurder niet integer zou zijn. Dat is niet zo. Op de wereldranglijst doet ons land het nog eens niet zo slecht. Op de lijst van Transparency International voor de minst corrupte landen staat Nederland op een redelijk eervolle zevende plaats. Nog wel. Het lijkt erop dat Nederland niet zozeer wordt geteisterd door het soort corruptie dat in Italië of in Zimbabwe gebruikelijk is, maar dat het meer te maken heeft met het onvermogen om iets groots aan te pakken, zo las ik onlangs.
De grote aandacht voor integriteit in het openbaar bestuur komt vooral voort uit de behoefte aan transparantie. De Nederlandse burger wil inzicht hebben in het reilen en zeilen van zijn bestuurders. Zelfs elke schijn van belangenverstrengeling is uit den boze. Vandaar de grote aandacht voor dit onderwerp en  de vele studies die herover de laatste tijd verschijnen. Integriteit is zelfs een universitaire studie geworden. Nog niet zolang geleden is aan de VU in Amsterdam Hans van den Heuvel benoemd tot hoogleraar integriteit.
Het belang van aandacht voor integriteitschendingen in het openbaar bestuur is duidelijk. De burger heeft niet alleen recht op een effectief, maar ook op een behoorlijk bestuur. Integriteitschendingen schaden het vertrouwen dat de burger in het overheidsapparaat moet kunnen hebben en ze tasten de waardigheid en geloofwaardigheid van de overheid aan. Dit is het laatste wat we zoude moeten willen.Het streven naar integriteit is zo oud als de mensheid. De Griekse filosoof Plato ( 427-347 )wist het al:

"Goede mensen hebben geen wetten nodig om verantwoordelijk te handelen, terwijl slechte mensen de wetten weten te omzeilen."


Misschien zijn wij het een beetje vergeten en zijn we wat doof geworden voor signalen die in deze richting wijzen. De recente gebeurtenissen in Laarbeek wijzen daar op. Raadslid wordt je niet om er beter van te worden, maar om het algemeen belang te dienen. In de eed of belofte die je bij de installatie aflegt, staat dit glashelder omschreven. Er zijn raadsleden die dit vergeten.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

maandag 9 september 2013

 

De zorgzame samenleving



In de laatste commissievergadering Maatschappelijke Ontwikkeling stond voorstel tot instemming met Uitvoeringsorganisatie Peelsamenwerking Wmo Prestatieveld 6 op de agenda. De voorzitter van de WMO Raad Laarbeek, Wim van Hest, maakte van de gelegenheid gebruik om in te spreken.

In zijn toepspraak tot de leden van de commissie liet hij het woord “zorgzame samenleving” vallen. Ik neem aan dat hij dat heel bewust deed. Daarmee  gaf hij een lijn aan die volgens hem Laarbeek zou moeten  inslaan. De commissie pikte het niet zichtbaar op. Wethouder Briels noemde het in een reactie terecht een aansprekend idee zonder er echter echt op in te gaan.

De overheid zet erop in dat zorgafhankelijke mensen, veel meer dan nu het geval is, in hun eigen huis blijven wonen. In dat huis moeten zij, veel meer dan nu het geval is, door hun naasten verzorgd worden. Ontvangers van professionele zorg moeten als zij dat kunnen, een groter deel van de rekening zelf gaan betalen. Als dat allemaal lukt dan hoeft de professionele en collectief gefinancierde langdurige zorg (dat heet dan ‘kern AWBZ’) eigenlijk alleen nog gegeven te worden aan mensen met een laag inkomen die ofwel kind noch kraai hebben ofwel echt heel erg van zorg afhankelijk zijn. Zo is uiteindelijk iedereen gelukkig: de zorgkosten zullen betaalbaar blijven en de samenleving zal van een ieder-voor-zich maatschappij veranderen in een we-zijn-er-voor-elkaar maatschappij. De recente VWSbeleidsagenda 'Van systemen naar mensen’ voert dan ook aan dat we door meer zelf en meer voor elkaar te zorgen sterkere gemeenschappen creëren met sterkere mensen.
Herinvoering van een zorgzame samenleving is het terugroepen van iets wat in de Nederlandse verzorgingsstaat verloren is gegaan. De staat heet steeds meer taken uit handen van de burgers genomen en is deze zelf met behulp van professionele zorgverleners gaan uitvoeren. Wij, de kinderen, werden vrijgesteld van de zorg voor onze ouders. En we lieten dit ons maar al te graag aanleunen! Nu de zorg door de vergrijzing, de langere levensverwachting en de steeds betere medische zorg onbetaalbaar dreigt te worde, moet het roer om. De burger moet weer de zorg voor zijn naasten op zich gaan nemen. Vrijwilligerswerk en mantelzorg worden min of meer verplicht.

Nu de term zorgzame samenleving in dit verband weer naar boven komt drijven , is het zinvol ons de herkomst van dit begrip naar voren te halen. Het begrip is immers allerminst nieuw. In de vorige grote crisis van de jaren tachtig is het ook al eens geprobeerd. In 1982 lanceerde minister Eelco Brinkman, van toen nog WVC, het begrip “ zorgzame  samenleving ” . Hij verstond hieronder een maatschappij waarin mensen meer voor elkaar zouden gaan zorgen en alleen in allerhoogste nood een beroep zouden doen op de overheid. Eigenlijk zegt het woord al voldoende en is een nadere verklaring niet eens nodig: we zijn moreel gehouden voor elkaar te zorgen.

Het is er echter niet van gekomen. De zorgzame samenleving, zoals destijds gedacht,  bestaat nog steeds niet. Dertig jaar na 1982 later zitten we nog steeds met een te omvangrijke langdurige zorg. Waarom zou nu wel lukken wat in de tachtiger jaren niet slaagde?

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


zondag 8 september 2013

 

De Ruit


De discussie over de Ruit begint in haar laatste en beslissende fase te komen. Aanstaande donderdag komt de commissie met haar advies. Heel veel verrassingen zal dit niet meer opleveren. De race lijkt gelopen.

 De tegenstanders  zette een laatste offensief in , een beetje met de hoop van de wanhoop. In de krant meldden zich vooral tegenstanders. Tot op heden een zestien tal. Volgens het ED deden een 400 deelnemers mee met de kabaaloptocht.  Voor een verslag KLIK HIER .

Voorstanders hoor je minder. De BZW heeft als voorstander met Vooruit met de # Ruit een propaganda-offensief gestart. Volgens de BZW is de Ruit cruciaal voor Zuidoost-Brabant. Afgelopen week op de dialoogconferentie werd dit geluid duidelijk gedeeld.
De meeste betrokken gemeenteraden hebben hun lijn getrokken. Enkele o.a. Helmond,moet dit nog doen. Duidelijk is dat Helmond gaat kiezen een 80 km weg een grote bocht om Dierdonk. Dit laatste lijkt mij ondanks de hogere kosten voor de hand  liggend, al heeft dit ook gevolgen voor de Heikant.

Wethouder van Zeeland zette afgelopen vrijdag voor Radio Kontakt nogmaals zijn stellingname uiteen. Heel typisch dat deze wethouder steeds maar over zijn standpunt praat in bewoordingen als “deze wethouder zal ” . Hierbij geeft hij steevast aan dat hij de uitvoerder is van de wil van de meerderheid van de gemeenteraad, alsof dit het hoogste goed is voor een wethouder. Je kunt hem nagenoeg nooit betrappen op een eigen standpunt. Van Zeeland zou eens ter harte moeten nemen wat Edmund Burke al in 1774 in Bristol merkte. Volgens Burke zouden bestuurders zich een onafhankelijk oordeel moeten vormen en afstand  moeten nemen van de waan van de dag.

Nu eerst maar rustig afwachten wat het uiteindelijke advies van de stuurgroep aanstaande donderdag wordt.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

donderdag 5 september 2013

 

Dialoogconferentie


Woensdagavond 4 september 2013 organiseerde de provincie een dialoogconferentie voor de regio Zuidoost-Brabant in het Evoluon in Eindhoven. De opkomst was groot; collegeleden, raadsleden, vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven en organisaties. Vanuit Laarbeek zag ik twee wethouders, Briels en van Zeeland, de wnd. raadsgriffier Jan Sprengers en de raadsleden Biemans, Gruijters en Meulensteen. De opkomst vanuit de Laarbeekse raad viel me wat tegen.

Ik was naar Eindhoven gegaan in de verwachting dat het vooral zou gaan over het rapport van de commissie Huijbrechts. Dat bleek niet het geval. Het rapport kwam slechts incidenteel ter sprake; het ging vooral over de opstelling van de provincie. De hoofdrollen waren weggelegd voor gedeputeerde Bert Pauli (VVD) en de burgemeester van Eindhoven, Rob van Gijzel.

De bijeenkomst begon met een interessante presentatie van prof Tordoir, directeur van het Ruimtelijk Economisch Atelier Tordoir. IN een sneltreinvaart ging hij door een groot aantal kaarten, waarin verbindingen in de regio in kaart waren gebracht. We moeten eens goed naar zijn rapport kijken. Vooral ook over de Peel had hij opvallende opmerkingen.
Zoals het ED donderdag al berichtte stonden van Gijzel en Pauli lijnrecht tegenover elkaar. Van Gijzel wilde versterking van het SRE; Pauli stond voor de gehele provincie. Ik heb de indruk dat van Gijzel voor een verloren zaak strijdt. Alleen het feit al dat deze controverse in de openheid werd uitgevochten zegt eigenlijk al voldoende.

Dit werkt niet. Ik heb goed in mijn oren geknoopt dat Tordoir wel tot drieaal de nadruk op het gegeven dat het SRE, Europees gezien, wel een heel kleine regio is. Dat geeft ook te denken.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

woensdag 4 september 2013

Netwerkmodel voor sociaal domein

 



Volgens de directeur van de RUD IJsselland, Pieter-Jan van Zanten, is de wijze waarop gemeenten samenwerken in sommige Regionale Uitvoeringsdiensten (RUD’s) bij uitstek geschikt om de decentralisaties op het sociale domein uit te voeren. De meeste RUD’s zijn vormgegeven als gemeenschappelijke regeling.  In  Overijssel is voor een andere vorm gekozen: het zijn zogeheten netwerk-RUD’s, waarbij de medewerkers in dienst blijven van hun oorspronkelijke organisaties (gemeenten, provincie).

De verschillen tussen die twee organisatiemodellen zijn groot. Het meest zichtbare verschil is de huisvesting. De medewerkers van het netwerk houden gewoon kantoor in hun eigen gemeente- of provinciehuis. Er wordt niet, zoals bij een gemeenschappelijke regeling vaak gebeurt, een aparte organisatie met eigen huisvesting opgetuigd.  Een gemeenschappelijke regeling moet voldoen aan de criteria uit de Wet gemeenschappelijke regelingen (Wgr). Het netwerk vindt zijn borging in een door alle partijen ondertekende bestuursovereenkomst. Dat betekent volgens van Zanten dat de RUD zelf vorm kan geven aan het organisatiemodel. Voordeel is dat dit het netwerk heel flexibel maakt.

Een belangrijk voordeel van de netwerkorganisatie is volgens Van Zanten dat het goedkoper is dan een gemeenschappelijke regeling. Niet alleen omdat de overheadkosten minimaal zijn. Het netwerk werkt volgens van Zanten ook efficiënter. De medewerkers van het netwerk weten wat er in hun gemeente leeft. Die lokale binding is een voordeel. Juist deze lokale binding is het probleem bij de samenwerking van gemeenten bij de decentralisaties i een gemeenschappelijke regeling. Met een netwerkaanpak kan mogelijk het democratische gat dat bij gemeenschappelijke regelingen dreigt te ontstaan, voorkomen worden.

In een evaluatie van zijn ervaringen tot nu toe constateert Van Zanten, dat de netwerkaanpak goed kan worden ingezet bij andere grote decentralisaties die op gemeenten afkomen, zoals de AWBZ, jeugdzorg of de Wet Werken naar Vermogen. ‘Het zijn natuurlijk andere vraagstukken, maar het gedachtegoed van netwerken is ook in het sociaal domein toepasbaar. Het hoeft geen eindbeeld te zijn, maar het is wel een manier om snel te kunnen beginnen zonder veel kosten te maken.’


Van Zanten vindt het de moeite van het proberen waard. ‘De sociale decentralisaties brengen voor gemeenten een enorme verantwoordelijkheid mee ten aanzien van kwetsbare burgers. Dan moet je niet twee jaar aan een bureau gaan zitten puzzelen op hoe het organisatiemodel eruit moet zien.’ Dit laatste zal elke weldenkende burger onderschrijven; bestuurders en ambtenaren lijken dit niet in te zien. Zij ontwerpen met hart en ziel  bouwwerken voor samenwerking en zien niet dat dit alleen maar logge instrumenten worden, ver van de burger die hulp en ondersteuning nodig heeft.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


dinsdag 3 september 2013


 

Het rapport

Vandaag een heel korte blog.

De hele dag speelde de besloten raadsvergadering van dinsdagavond door mijn hoofd. Hoe moet je alles interpreteren? En wat moeten we doen?  Het rapport zelf is als feitenonderzoek helder. Dat maakt het er niet gemakkelijker op.

Vanavond (dinsdagavond ) hebben we achterban. Daar moeten knopen worden doorgehakt.

Ik ben benieuwd. Ik ben er nog niet uit.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


maandag 2 september 2013


 

De Noordoost corridor 2


Het gemeentehuis was donderdagavond afgeladen vol met hoofdzakelijk tegenstanders van de weg en een enkele belanghebbende. De tegenstanders hadden grote plakkaten meegebracht om hun opvattingen kracht bij te zetten. Vooral gedeputeerde Ruud van Heugten  was de gebeten hond. Hij zou de weg kwijt zijn en het niet zo nauw met de waarheid nemen. Aan de ingang stond een grote boog die niets aan duidelijkheid overliet.

Bij deze raadsvergadering die in zijn geheel gewijd was aan de weg, voerden een zestal insprekers het woord. De vier tegenstanders kregen van het publiek applaus; de twee voorstanders konden op boegeroep rekenen. Natuurlijk kwam er uit deze inspraakronde weinig nieuws. Het was hoofdzakelijk een herhaling van zetten. Dit ging er bij de tegenstanders van de weg natuurlijk in als gesneden koek. Wie naar nuances  en  oplossingen zocht, had beter thuis kunnen blijven. Het was veel emotie; compromisbereidheid was ver te zoeken.

Gedeputeerde van Heugten gaf een toelichting op de voorstellen vanuit de stuurgroep Noordoost corridor. Hij deed dat in de context van de noodzaak van de verbetering van de bereikbaarheid  van de brainportregio.  Zijn presentatie werd vanuit de raad voortdurend onderbroken door tegenstanders van de weg, die telkens weer terugkwamen op het Bereikbaarheidsakkoord van april 2007 en geen oog hadden voor de nieuwe politieke werkelijkheid. Dat het Bereikbaarheidsakkoord achterhaald is door de feitelijke ontwikkeling, wil er bij de tegenstanders steeds maar niet in. Hoewel de raad dit bereikbaarheidsakkoord aanvaard heeft en daarmee in principe in gestemd heeft met de weg, lijkt het er opdat partijen als ABL, de VVD (!) en met name De Werkgroep ditzelfde akkoord nu aangrijpen om aan  de weg te ontkomen. De Werkgroep bakte het wel heel erg bruin en kondigde zelfs aan naar de Raad van State te zullen gaan als het Bereikbaarheidsakkoord niet zou worden gehonoreerd!

Belangrijk was dat van Heugten met de nodige slagen om de arm enige ruimte gaf voor nieuwe alternatieven. Voor Laarbeek is dit natuurlijk van groot belang. Immers de twee grote hangijzers zijn de  overgang over of onder het kanaal in Aarle-Rixtel en het tracé van de weg tussen Lieshout en Breugel. De alternerende ligging spaart de Deensehoek, het Achterbos, de Ruweeuwsels en Stad van Gerwen. De raad pakte dit m.i. onvoldoende op in haar instructie aan de wethouder. Hij wordt op pad gestuurd met  de opdracht de tunnel, de verdiepte ligging en het alternerende tracé binnen te halen. Zonder enig wisselgeld. Een onmogelijke opdracht. Welke zichzelf respecterende wethouder accepteert zo’n opdracht?

Tijdens de vergadering werd  op verzoek van de meerderheid van de raad afgeweken va de afgesproken volgorde. Partijen hadden vooral de behoefte statements af te leggen en wilden niet wachten op de behandeling van  de instructie aan de wethouder met betrekking tot de voorstellen van de stuurgroep.  Alleen het CDA sprak zich onomwonden uit voor de weg. Het CDA  heeft zich van het begin af aan uitgesproken voor de Ruit. Heel consequent hebben wij dit volgehouden. Dit is ons niet altijd in deze raad in dankbaarheid afgenomen. Wij vonden en vinden dat deze weg aangelegd moet worden omdat hij de leefbaarheid in Laarbeek bevorderd en de bereikbaarheid  van Laarbeek ten goede komt. Dat er een forse prijs betaald moet worden voor deze weg, staat voor ons buiten kijf. Alles afwegende blijven wij voor de aanleg van deze weg omdat de overlast van de N615 op de Gemertseweg en de Lieshoutse weg hierdoor wordt teruggedrongen, het sluipverkeer over de Ribbiusstraat , de Heuvel en de Molenstraat zal afnemen  en de onlogische toegang naar de A50 via de brug bij de Deensehoek en de gevaarlijke Sonseweg zal komen te vervallen. Ook verwachten wij dat door de Ruit de Dorpsstraat in Aarle-Rixtel minder belast zal worden, evenals de Mariastraat in Mariahout. De kernen van Laarbeek hebben profijt van de weg. Ook nadelen vanzelfsprekend. In onze visie wegen de voordelen op tegen de nadelen.

De opties die het adviesbureau Ecorys de raad voorlegde waren niet opzienbarend. Voor ons was de belangrijkste optie het alternerende tracé. Met de weg ten noorden van het Wilhelmina kanaal ontzien we eeuwenoude buurtschappen en mensen. Dit laatste moet natuurlijk centraal staan.  Hierover was de raad in ieder geval eenstemmig. In de vergadering hebben wij een paar keer geprobeerd de te volgen tactiek aan de orde te stellen. Dit lukte echter niet. Jammer.


Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185