Raadsbijeenkomst over
armoede
Afgelopen donderdagavond vond in de raadszaal
de raadsbijeenkomst over armoede plaats. De raadsleden namen plaats op de
publieke tribune. Een lid per fractie nam plaats in een panel. Tegenover hen
zaten voor de pauze een paar vertegenwoordigers uit het veld en een tweetal
ervaringsdeskundigen, die zelf een beroep moesten doen op de bijstand. Na de
pauze werd er een panel gevormd met vertegenwoordigers van de Stichting Leergeld,
Lev, de cliëntenraad, de Stichting Durf jij, een vrijwilliger van Vierbinden en
een moeder die in de bijstand zat.
De discussie werd geleid door Henri Bouwmans
van Vierbinden. Voor de pauze werd een soort terreinverkenning gedaan. Heel
veel gegevens zijn links en rechts
binnen de gemeente bekend, maar het overzicht ontbreekt. Dus wel veel
verschillende data, maar geen overzicht. Dit wreekt zich natuurlijk. Zes jaar
crisis hakt er ook in. Mensen krijgen het moeilijker; ook de groep die in
problemen komt wordt groter. Voor mensen in de bijstand is het bedreigend dat
de toeslagen steeds verder afgebouwd worden. Eenmaal in de bijstand is het
moeilijk om eruit te komen. Werk ontbreekt. Er werd twijfel geuit aan het nut
van de re-integratieprojecten. De bijstandsmoeder zei meer te verwachten van
omscholing.
Ook werd duidelijk dat er nog veel schroom en
schaamte is. “Je zegt niet zo gauw dat je in de bijstand zit ” zei een
ervaringsdeskundige. Ook het steeds weer opnieuw invullen van allerlei
paparassen voor de aanvraag van toeslagen schrikt af.
In de paneldiscussie werden een drietal
stellingen in discussie gebracht. De eerste stelling ging over de vraag of
Laarbeek zou moeten aansluiten bij een bestaande voedselbank of liever er zelf
een zou moeten opzetten. Het panel van raadsleden hield zich een beetje op de
oppervlakte. De zorgplicht van de gemeente werd wel erkend, maar tegelijkertijd
werd ook de nadruk gelegd op de bescherming van de privacy. Naar mijn
indruk te veel. De vertegenwoordiger van
PNL gaf weinig ruimte. “ Een voedselbank is het allerlaatste ”, zo zei hij. We
zouden volgens hemmeer met de bijstandswet zelf moeten doen. Hij vergat hierbij
maar voor het gemak dat de nieuwe bijstandswet in forse kortingen voorziet als
men geen vrijwilligerswerk gaat doen. Laarbeek de uitvoering van de bijstandswet
neergelegd bij het Werkplein. Door allerlei harmonisatiebesluiten is er nog
nauwelijks ruimte voor eigen beleid. Het verbaasde mij dat het panel nauwelijks
inging op de suggestie van Henk Beekmans die aan een systeem van bonnen dacht,
in te leveren bij de plaatselijke middenstand.
Het panel voelde niets voor verplichte
sociale dienstverlening. “ We moeten niet terug willen naar de jaren 30 ” zei
Greet Buter terecht. De derde stelling was meer een dooddoener. Natuurlijk is
iedereen tegen sociale uitsluiting. Als laatste punt werd de vraag voorgelegd hoe
kan de gemeente meer inzicht krijgen in de omvang van stille armoede.
Er komt een uitgebreid verslag van de
bijeenkomst. De commissie Maatschappelijke Ontwikkeling zal zich er over
buigen. Al met al was een heel leerzame avond. In mijn slotwoord als waarnemend
raadsvoorzitter heb ik dat ook geconstateerd.
Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 065367185
