Naar 105 gemeenten
Ik kwam dit artikel tegen:
“ Volgens de Rabobank zou
minister Plasterk bij de nieuwe bestuurlijke inrichting van Nederland gebruik
moeten maken van het uitgangspunt van de functional urban regions, gebieden
met een sterke samenhang op het gebied van wonen, werken en recreëren. Rabobank
Nederland komt dan tot maximaal 105 gemeenten.
De afdeling Kennis en Onderzoek van de Rabobank neemt het ruimtelijk patroon van het woon-werkverkeer, de verhuizingen en bestedingen als uitgangspunt bij het maken van een nieuwe kaart van Nederland. Als de huidige gemeenten aan de hand van die ‘dagelijkse maatschappelijke processen’ worden samengevoegd, sluit de ruimtelijke schaal van de fusiegemeenten daar volgens economisch geograaf Frits Oevering van de Rabobank perfect bij aan.
Waar mensen hun huis hebben staan zegt volgens hem lang niet alles meer. ‘Onze dagelijkse activiteiten spelen zich voor een belangrijk deel buiten die woongemeente af’, zegt hij. ‘De maatschappij beweegt zich los van de structuur van Thorbecke. Gemeentegrenzen spelen in onze netwerksamenleving nauwelijks nog een rol: meer dan de helft van de werkzame beroepsbevolking werkt buiten de woongemeente, meer dan 40 procent van de bestedingen aan mode, luxe- en vrijetijdsartikelen vindt plaats in winkels buiten de woongemeente en theater-, bioscoop- en museumbezoekers doen een derde van hun bestedingen in andere dan hun woongemeente.’
Op basis van openbare CBS-gegevens over bovengenoemde bewegingen en eigen data van de pinbetalingen van bankklanten, maakte Oevering een nieuwe gebiedsindeling die is ‘ontdaan van emotie.’ De mate van gerichtheid op een kern gebruikte hij als criterium om te komen tot homogene gemeenten ‘nieuwe stijl’. Door gemeenten toe te kennen aan de kern waarvan zij de sterkste invloed ondervinden, zijn eenduidige regio’s af te bakenen. ‘Leefarealen’ in de woorden van Oevering.
‘Nieuwe gemeenten met een passende schaal kunnen worden gevormd op basis van de grote gemeenten die functioneren als kern en de kleinere gemeenten die daarop zijn georiënteerd. Daarbij bepaalt het aandeel dat een kern in het totaal aan stromen van mensen, goederen, diensten en informatie moet hebben het aantal nieuwe gemeenten en daarmee Bestuurlijke herinrichting hun gemiddelde omvang en de mate waarin woon-werkverkeer, verhuizingen en bestedingen binnen die nieuwe gemeente plaatsvinden’, zegt hij. ”
Dit is natuurlijk een
voor de hand liggende gedachtegang.
Bovendien een die perfect past in het beleid van de Rabobank van de
laatste tijd dat gericht is op vermindering van het aantal kantoren. Alleen in
gemeenteland werkt het zo niet: mensen zijn verknocht aan hun gemeente en nemen
de nadelen van kleinschaligheid op de koop toe. Kleinschaligheid biedt immers
zoveel meer wat van grotere waarde is dan nog grotere efficiency. Beleidsmakers
met bezuinigingsdrang zouden hier meer oog voor moeten hebben!
En tenslotte, Hans Wiegel
doet de deur dicht. In zijn column in de NRC van gisteren schrijft hij:
“ Minster Plasterk,
aanvoelend hoe de wind waait,zegt nu in allerlei interviews dat het met die
samenvoeging van gemeenten zo’n vaart niet
zal lopen. De politieke hazen weten dat het plan daarmee van de baan is. ”
Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185
