Kadernota
Wethouder van Financiën, Tonny Meulensteen, heeft in
de raadsvergadering van donderdag 2 juni
2016 de Kadernota aangeboden aan de waarnemend raadsvoorzitter, Frans Biemans.
In de Kadernota zet het college de uitgangspunten voor de begroting van het
volgende jaar uiteen. De raad zal begin juli zich hierover uitspreken. Zij doet
dit in de Algemene Beschouwingen.
Het moment van de Algemene Beschouwingen wordt
algemeen gezien als het hoogtepunt van het politieke jaar. Politieke partijen
steken heel veel energie in hun Algemene Beschouwingen. Hiermee kunnen zij
immers de begroting van het volgende jaar naar hun hand zetten. De lokale
democratie op zijn best.
De politiek staat de laatste jaren in het teken van de
terugtredende overheid. Zowel landelijk als plaatselijk gebeurt dit. Het is een
politiek van loslaten en zaken overlaten aan
het particuliere initiatief. De neoliberale bestuursfilosofie heeft
kennelijk het pleit gewonnen. In de praktijk blijkt het loslaten toch
moeilijker dan gedacht. Bij tegenslagen verliezen overheid en gemeenten maar al
te gemakkelijk van hun nieuw verworven geloof
en vallen zij maar al te vaak terug in hun regelwoede. De voorbeelden
hiervan zijn maar al te talrijk. De verontwaardigde roep om ingrijpen is een
maar al te bekende reactie.
Heel erg consequent is dit niet. Maar ja, consequent
blijven is nu eenmaal altijd heel erg moeilijk. Zeker in de politiek, waar
allerlei belangen door elkaar lopen. Ik ben dan ook heel benieuwd naar de
reactie van de partijen in hun Algemene
Beschouwingen.
Decentralisatie, transformatie en duurzaamheid zouden
m.i. de allesbeheersende thema’s van de algemene beschouwingen moeten worden.
En dan vooral de speelruimte die de
politiek de burgers wil toestaan. Participeren van burgers kan alleen als er ook
iets te participeren valt. Het woord zelf zegt het al: participeren veronderstelt de inzet van minimaal twee
partijen, de burger of burgers en de overheid. Om de invloed van de ene partij
te vergroten moet de andere partij loslaten. Grote vraag is hoever de
gemeentelijke overheid hierin wil gaan en verantwoord kan gaan. Dit is een
dilemma. Toch zal de politiek hierop een
antwoord moeten geven.
De Algemene Beschouwingen zijn bij uitstek een
geschikt moment om hierover in de raad met elkaar van gedachten te wissen en
knopen door te hakken. Er is ondertussen ruim anderhalf jaar ervaring opgedaan
met de grote transities. Nadruk heeft gelegen op uitvoering. Nu wordt het tijd
om de inhoud centraal te stellen. Andere partners deze zaken laten uitvoeren
zoals de overheid het tot op heden zelf gedaan heeft, levert niet de
noodzakelijke inhoudelijke vernieuwing op. Zo blijft het oude wijn in nieuwe
zakken!
Laat de partijen zich hierin maar eens hun tanden
zetten. Het worden dan ongetwijfeld interessante betogen, waarin liberale,
socialistische en christendemocratische uitgangspunten centraal zullen komen te
staan.
