Eenzaam
Veel berichten deze week over eenzaamheid onder
ouderen. Uit een onderzoek van de GGD Brabant-Zuidoost blijkt dat de helft van
de Eindhovense ouderen eenzaam is In de regio Zuidoost-Brabant (inclusief
Helmond) is dat percentage 46 procent. Dit is de uitkomst van een enquête onder 15.000 65-plussers in 2012.
Opmerkelijk
is dat op de vraag: 'Wilt u hulp om iets aan uw eenzaamheid te doen', 80
procent het antwoord 'ik ben niet eenzaam' aankruist. GGD-onderzoekster
Daniëlle Brunenberg zegt in het ED dat ouderen zelf kennelijk hun situatie niet
zo benoemen. Voor het onderzoek is gebruik gemaakt van de eenzaamheidsschaal
van De Jong Gierveld. Aan de hand van elf vragen en stellingen wordt de mate van eenzaamheid
gemeten."Maar op basis van de antwoorden op andere vragen vallen ze
objectief gezien wel degelijk in de categorie 'matig tot ernstig
eenzaam'."zo stelt zij. Deze opmerking roept wel vragen op. Als ouderen
dat niet zo benoemen, klopt de conclusie dan wel? En hoe moet je de uitkomsten interpreteren?
Die
andere vragen gingen onder meer over de mate waarin ze mensen in hun omgeving
hebben die ze vertrouwen, of ze het gevoel hebben dat ze bij mensen terecht
kunnen in geval van narigheid en of ze een leegte ervaren.
Een
ander opmerkelijk gegeven uit het onderzoek is het volgende: een kwart van de
Eindhovense ouderen en een vijfde van de ouderen uit de regio geeft aan dat er
in geval van gezondheidsproblemen niemand in de omgeving is die hulp kan
bieden.
Dit
laatste is natuurlijk alarmerend. Als 20% van de ouderen niemand heeft die in
geval van gezondheidsproblemen hulp kan bieden, dan zit het in onze
maatschappij goed mis en is de noodzaak van de participatiesamenleving wel heel
erg duidelijk. Met de mond de noodzaak belijden is niet meer voldoende. Er moet
daadwerkelijk iets gebeuren! Een bewustwordingsproces alleen is niet voldoende.
Voor reactie
mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel
0653627185
