Geen belangstelling voor de politiek bij de jeugd.
Afgelopen maandag berichtte het ED over het gebrek aan animo van jongeren voor de politiek. Dit naar aanleiding van de uitkomst van een enquête van de krant onder politieke partijen in Zuidoost-Brabant.
De enquête leverde geen verrassend beeld op. Ze bevestigde wat we eigenlijk allang wisten: de jeugd heeft geen belangstelling voor de politiek. Je kunt het ook anders formuleren: de politiek weet de jeugd niet te binden. Het is niet anders. Dit betekent overigens niet dat we ons hierbij fatalistisch moeten neerleggen. In tegendeel. De politieke partijen zullen moeten blijven proberen de jeugd wel voor de politiek te interesseren.
Er is overigens een groot verschil tussen zich interesseren voor en zelf meedoen. Er is bij de jeugd wel degelijk interesse voor de politiek. De stap zetten om zelf mee te doen, is echter een tweede. Maar zeg eens eerlijk, dat geldt ook voor volwassenen. Maar heel weinig volwassenen worden immers lid van een politieke partij. Voor de jeugd die vaak zoekende is, is die stap nog stukken moeilijker. Een levenslange binding aan een en dezelfde politieke partij wordt steeds meer een uitzondering. Ook op het politieke vlak is de volatiliteit toegenomen en wordt het eerder regel dan uitzondering.
Bij lezing van het artikel in het ED valt m ij op dat er eigenlijk geen nieuwe perspectieven worden geboden. Alles wat er staat weten we eigenlijk wel. Op de vraag hoe we jongeren wel geïnteresseerd in de politiek kunnen maken, wordt geen antwoord gegeven. De jongeren willen wel degelijk verantwoordelijkheid nemen - ze willen zelfs niet anders! Ook voor vrijwilligerswerk op zich zijn ze wel in, tenminste als ze door de problematiek gegrepen worden. Dit laatste is essentieel: je moet de jongeren weten te boeien. Dan willen zij zich best engageren. Natuurlijk niet in grote aantallen. Dit is ook bij volwassenen niet het geval. Ook hier is maar slechts een procent lid van een politieke partij.
