Begrotingsbehandeling 1
De Laarbeekse raad worstelt een beetje met de afgesproken procedure bij de begrotingsbehandeling. Naar mijn gevoel speelde dit afgelopen donderdag een stuk sterker dan in vorige begrotingsbehandelingen. De raad heeft de Kadernota de afgelopen jaren een steeds groter gewicht toegekend. De filosofie die hierachter steekt is dat de raad haar kaderstellende taak beter kan uitoefenen door op een vroegtijdig moment haar uitgangspunten voor de opstelling van de begroting vast te leggen. Dit gebeurt in de Kadernota en de daaropvolgende algemene beschouwingen. De raad zou dan – zo was de theorie - bij de vaststelling van de begroting na moeten gaan of de door de raad uitgesproken en overeengekomen kaders door het college op een adequate wijze in de begroting vertaald zijn. Afgesproken was dat daar de discussie over zou gaan.
Met name ABL bracht een aantal opmerkingen naar voren over deze problematiek die naadloos aansloten bij wat ik in een eerdere weblog geschreven heb en die ik ook al bij de behandeling van de jaarrekening naar voren heb gebracht. Evenals bij de jaarrekening zegde wethouder Vereijken opnieuw toe dat de projectgroep Sturend Laarbeek hier eens een keer naar zou kijken. Dit is niet gebeurd. Ik wacht het vervolg af.
In de praktijk houdt de raad zich niet steeds minder aan de gemaakte afspraak over de begrotingsbehandeling. De behandeling van de begroting donderdagavond kreeg daarom iets van wat het midden hield tussen algemene beschouwingen en begrotingsbeschouwingen. Hierbij viel het op dat er wel heel erg veel teruggekeken werd. De nadruk werd wel heel erg veel gelegd op concrete invulling in plaats van op de hoofdlijnen. Daarom duurde de behandeling van de begroting dan ook ongeveer tot 11 uur.
De opmerkingen van de fracties in de eerste instantie waren weinig opzienbarend. Verschillende fracties keken vooral achteruit. Ook werden een aantal suggesties en voorstellen gedaan, waarin het verloop van de vergadering niets meer gehoord werd. Met name PNL liet een aantal heel interessante opmerkingen over burgerparticipatie gewoon lopen.
De motie van De Werkgroep over een onderzoek naar de herinvoering van de wijkzuster verliep nogal chaotisch: enerzijds omdat De Werkgroep steken liet vallen bij de verdediging van het voorstel en anderzijds omdat PNL beren op de weg zag die er m.i. absoluut niet waren. Uiteindelijk ging de hele raad inclusief PNL akkoord met een onderzoek.
Een opmerkelijk moment in de vergadering was toen wethouder van Zeeland erkende dat hij in het dossier van de Moe-landers wel heel erg solistisch was opgetreden. Nagenoeg alle partijen hadden in eerste instantie hierover hun ongenoegen uitgesproken. Klaarblijkelijk had dit ook al in de presidiumvergadering gespeeld. Dat een notitie teruggetrokken wordt,omdat het college er zich nog niet over uitgesproken heeft, zegt meer dan voldoende. Niemand uit het college kwam de wethouder te hulp. Dit zegt meer dan genoeg. De backing van deze wethouder vanuit het college begint duidelijk scheuren te vertonen. ABL en De Werkgroep verdedigden de wethouder. Dat was fair, maar het kon niet verhullen dat de wethouder problemen heeft.
