Verkeersperikelen
In een extra vergadering van de commissie Ruimtelijk
Domein op 8 maart j.l. boog de commissie zich over het voorstel per 9 maart de
proef met het verbod om bij de Beekse brug links af te slaan naar de Bosscheweg
per direct te staken. De commissie had ruim een uur nodig om tot een afronding
te komen. Zonder erg veel emotie stemde de commissie met het collegevoorstel
in. “ Zonder mopperen weer linksaf ” kopte het ED. Onmacht troef was ook een
passende kop geweest.
Dit laatste viel nog het meeste op: de provincie, de
gemeente, de wethouder, de raad –kortom alle betrokkenen – waren niet bij
machte een werkende oplossing te vinden. Met als gevolg dat de situatie blijft
zoals hij was. Alleen komt er een nieuwe verkeerslichteninstallatie, die
mogelijk een verbetering is. Voor de rest wordt alles doorgeschoven. Op hoop
van zegen. Hopelijk brengt de toekomst met het voortschrijden van de tijd
soelaas. Hoe en wanneer? Niemand die het weet. En de commissie legt zich erbij
neer, onmachtig en gelaten.
Hoe is het mogelijk dat de commissie zoveel onmacht
ten toon spreidt en niet met de vuist op tafel slaat? Waar deskundigen geen
oplossing weten, proberen enkele commissieleden nog wel wat “ oude ”
oplossingen aan te dragen. Vergeefse moeite natuurlijk, want deze plannen zijn
al lang en breed naar de prullenbal verwezen. Een raad of commissie moet zich
niet op een dergelijk pad begeven. Het leidt meestal tot niets. Dus ook
woensdagavond niet. Alleen als er een geheel nieuw idee wordt aangedragen, is
er kans op succes. Dit nieuwe idee was er woensdagavond zeerzeker niet.
Het onderzoeksrapport dat aan het besluit ten
grondslag ligt, rammelt aan alle kanten. Na zo’n karig rapport met allerlei
tekortkomingen verwacht je dat minimaal een nieuw diepgaander onderzoek gestart
zou worden. Uit de reactie van de provincie werd het duidelijk dat niet gaat
gebeuren. Die intentie heeft de provincie niet, omdat er onvoldoende waarde aan
wordt gehecht.
Vreemd is dat de uitgangspunten die bij de start van
het onderzoek werden gesteld, wel heel gemakkelijk ter zijde worden geschoven.
Uitgangspunt was dat bij toename van het sluipverkeer met meer dan 10% de proef beëindigd zou worden. Wat blijkt nu
uit het rapport: deze 10% wordt niet gehaald. De toename stopt bij ongeveer 9
%. Waarop het percentage van 10 aanvankelijk gesteld werd, wordt nergens
onderbouwd. De toename van de overlast op andere plekken in Beek en Donk is
voldoende om de proef af te breken. Met het gebruik van heel veel woorden
probeerde wethouder van Zeeland het feit weg te masseren dat hij zijn rug niet
recht gehouden heeft. En dat lukte hem andermaal weer vrij aardig
Er zijn wel meer tegenstrijdigheden in dit dossier.
Gemeentelijk eigenbelang heeft de overhand. Wat te denken van opvatting van
Nuenen dat een verbeterde doorstroming bij de Beekse brug ongewenst is, omdat
de N615 daardoor meer verkeer gaat aantrekken. Verkeer waar Nuenen last van
heeft! Voor Laarbeek is het nu afwachten geblazen. Steeds meer inwoners van
Zuidoost-Brabant krijgen spijt dat de Ruit een paar jaar geleden om zeep is
gebracht. Zolang de N615 een doorgaande route blijft, kunnen de problemen niet
opgelost worden.
Maar ja, spijt komt nu eenmaal na de zonde.
