Duurzaamheid
Het is het grootste topic van deze tijd: duurzaamheid.
Nagenoeg alle Nederlandse gemeenten schermen er mee. Langzaam maar zeker is ook
bij het grote publiek doorgedrongen dat zorgvuldig omgaan met de producten
van de natuur een noodzaak is. Een
kwestie van overleven zelfs.
Volgens het Living Planet Report is de ecologische
footprint van de mensheid per jaar al een kwart grotere dan de aarde aan
grondstoffen kan produceren en aan afval kan absorberen. In tijd uitgedrukt
betekent dit dat het herstelvermogen van de planeet nu al jaarlijks met vier
maanden wordt overschreden. Overschoot day schuift elk jaar een beetje verder
naar voren.
Op de duur kan dit niet goed gaan. We zullen
zorgvuldiger met onze grondstoffen moeten omgaan. Dat gemeenten hierbij het
voortouw nemen, is een goede zaak. Een succes wordt het als ook de burgers
hierin meegaan. Daarvoor zullen wij onze levensgewoonten moeten aanpassen. Als
we het echt willen kan het. We moeten wel, want het is op termijn een kwestie
van leven en dood. Een keuze hebben we niet!
Dezer dagen las ik het boek van Henk Manschot met de
titel “ Blijf de aarde trouw. Pleidooi voor een nietzscheeaanse terrasofie.”
Volgens Manschot moeten wij het motto van Nietzsche “ Blijf de aarde trouw ”als
leidraad nemen voor een hedendaagse ecologische levenskunst. Anders gaat het
gegarandeerd fout. Heel terecht tweette president Obama op 10 okt.2014 “ We
zijn de eerste generatie die de effecten voelt van de klimaatverandering en de
laatste generatie die er iets aan kan doen”
Let’s do it!
