Leiders
met visie
Heel veel gekker moet het niet meer worden. De
verkiezingscampagne begint groteske en ongewenste vormen aan te nemen. Politiek
partijen bieden over elkaar heen en slingeren beloftes de lucht in die irreëel
zijn. Alle contact met de werkelijkheid lijkt verloren.
Geloven de politieke partijen nu echt dat zij zo’n
campagne de burgers voor zich kunnen winnen? Het omgekeerde gebeurt: de kiezers
keren zich af van dit politieke geleuter.
Zij vragen om politieke partijen die betrouwbaar zijn en een visie hebben,
waarmee men het eens of oneens kan zijn.
Over een verdeling van denkbeeldige revenuen van een verbetering van de
conjunctuur willen zij pas praten als deze ook werkelijk zijn behaald. Voor het
uitgeven van toekomstige revenuen hebben kiezeres slechts één woord: potverteren.
Het ED van woensdag nam een interessant artikel over
van het AD. Wierd Duk schreef daar een beschouwing over de vraag “ Waar zijn de
leiders met visie ? ”. Deze vraag werd de laatste tijd al meer gesteld. U heeft
het artikel ongetwijfeld gelezen.
De wereld is altijd aan verandering onderhevig
geweest. Soms gingen deze veranderingen snel, soms langzaam. Op dit moment lijkt
alles in een versnelling te zijn gekomen. De verkiezing van Donald Trump als 45e
president van de Verenigde Staten en de wijze waarop hij met de uitvoering van zijn
presidentschap is begonnen heeft ons in een klap duidelijk gemaakt dat de
wereld zoals wij de kennen veranderd is.
De vrije liberale wereld met tolerantie voor andersdenkenden
die geworteld is in het joods-christelijke en humanistische gedachtegoed heeft
plaats gemaakt voor een eenkennig nationalistisch denkpatroon, waar populisme
de boventoon voert. In het Belgische weekblad HUMO zag ik een deze veelzeggende
grafiek over de inkomensontwikkeling.
De rode lijn verklaart veel van de ontevredenheid bij
de kiezers. Politiek partijen zouden er verstandiger aan doen hierop een antwoord
te formuleren in plaats van voortdurend op elkaar te gaan hakketakken over wat
vaak alleen maar onbenulligheden zijn.
