Paradigmashift
We stevenen niet alleen af op een
nieuwe wereldorde, maar langzaam maar zeker ook een nieuwe maatschappelijke
orde. Niet alle contouren van deze nieuwe orde zijn bekend. Dit zeer zeker nog niet,maar
we voelen dat er ingrijpende veranderingen op stapel staan . Alleen we kunnen
ze nog niet heel goed duiden.
Als we alleen al naar ons land kijken
zien we de veranderingen zich doorzetten. Hele machtsystemen verschuiven,
nieuwe media nemen de rol – een andere rol en invulling hiervan over,en mensen
gaan anders met elkaar om. Nieuwe netwerkenvormen nemen de plaats in van oude
historische structuren. Medemenselijkheid krijgt een andere verschijningsvorm
en inhoud. Het veranderingsproces krijgt nieuwe inhoud en is niet meer te
stoppen. We moeten dat overigens ook niet willen. Sommige processen zullen vanzelf stoppen;
andere zullen ongetwijfeld zich door gaan zetten. Alleen op termijn zullen we
de veranderingen opmerken. We kunnen het niet stoppen of beïnvloeden. Daarvoor
is het een veel autonoom proces.
Deze gedachten kwamen bij mij op toen
ik enige tijd geleden het boek van Benjamin Barber las. Hij zag de staat
verdwijnen en de stedelijke netwerksamenleving daarvoor in de plaats komen. De
meeste commentaren denken dat hij overdrijft. Dat is waarschijnlijk ook zo,
maar een kern van waarheid schuilt er toch wel in zijn opvattingen over de
opkomst van de grote superstaten van deze wereld.
Als we zien hoe snel de drie grote
transities in feite door de maatschappij aanvaard zijn en feitelijk omarmd zijn
als onvermijdelijk, ziet hoe snel zich ontwikkelingen voltrokken zijn, weet dat
onze wereld aan het veranderen is. Fundamenteel en intrinsiek. Het maakt heel veel uit of we de zorg voor
onze zieken en ouderen kunnen uitbesteden aan gediplomeerde verzorgers die
in dienst zijn van instellingen of dat
we dat zelf als mantelzorgers moeten gaan verzorgen en regelen. Het is meer dan
de klok terugdraaien ; het een complete paradigmashift!
Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185
