Een confrontatie met ABL en
de PvdA over de Peelsamenwerking.
Gisteren
schreef ik in deze weblog dat ik in de raadsvergadering gedwongen werd om weer eens ouderwets
de trom te roeren en de confrontatie te zoeken met ABL en de PvdA. Vandaag wil
ik aan geven waarom dit noodzakelijk was.
Feitelijk ging het om heel verschillende insteken. ABL stelde
dat de Laarbeekse vertegenwoordigers in de klankbordgroep vooral de Laarbeekse
belangen moesten verdedigen. Volgens mij is dit een verkeerde instelling.
Klankbordleden moeten vooral de belangen van alle inwoners van het Peelgebied
behartigen. De eigen gemeente als uitgangspunt nemen is de dood in de pot voor
de samenwerking. Klankbordleden die als een soort veredelde veldwachter de
belangen van de eigen gemeente bewaken, zijn een rem op de samenwerking. Op
deze manier gaat het niet werken. De insteek die ABL koos, was me daarom een
gruwel.
De PvdA nam in de tweede instantie in een wat merkwaardig
opgebouwd betoog het woord democratie in de mond.Ook legde de PvdA sterk de
nadruk op de voorwaarde dat alles dicht bij de burger moest gebeuren. Dit
schoot bij mij in het verkeerde keelgat, omdat ik de stellingname
onvoorstelbaar hypocriet vond, zeker gezien de hele voorgeschiedenis.
Waarom gaan we de
Peelsamenwerking aan? Een van de redenen was het onvoorstelbare gedram van
minister Plasterk met zijn idee voor de vorming van gemeenten van 100.000
inwoners. Plasterk vond dat gemeenten te klein waren voor de grote
decentralisaties die eraan zitten te komen. Dus wordt het bestuur verder van de
burger geplaatst. Onbegrijpelijk dat de vertegenwoordigster van de PvdA in de
raad van Laarbeek het dan durft te hebben over het bestuur dichter bij de
burger. De waarheid is totaal anders. De PvdA vertelde niet het eerlijke
verhaal. Vandaar.
Voor reactie
mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel
0653627185
