maandag 3 november 2014



Openen met gebed


Afgaande op het krantenverslag van de raadsvergadering van  donderdag 20 oktober j.l. boden de algemene beschouwingen van  de fractievoorzitters weinig vuurwerk. Aan de ingediende moties te zien, was er nauwelijks inhoudelijke kritiek op de ingediende begroting. Alleen de “ wintersale-motie ” van PNL ging een stukje verder. Alle andere moties betroffen meer randverschijnselen.

Het voorstel van PNL van een tijdelijke verlaging van de grondprijs voor woningbouw kwam bepaald niet onverwacht. PNL heeft de laatste tijd hier al meer voor gepleit. Dit keer sprak PNL van een soort wintersale om de stagnerende woningbouw uit het slop te halen. Mooi bedacht, dat wel , maar het helpt waarschijnlijk niet. Hiervoor zijn echt structurele maatregelen nodig. Maar daar schrikt PNL, net als alle andere partijen,  nog voor terug. 

Waarschijnlijk werkt het voorstel van PNL op dit moment averechts. Wie gaat er immers in Laarbeek nu nog bouwgrond kopen, als de grondprijs misschien verlaagd gaat worden? Zo helpt in ieder geval deze PNL-motie de woningbouw nog verder in het schip.

Enkele jaren geleden heeft de Laarbeekse raad uitvoerig gediscussieerd over het openings- en sluitingsgebed. Uiteindelijk werd besloten het gebed te handhaven. Deze discussie heeft toen uiteindelijk geresulteerd in een nieuwe tekst  voor het gebed. In de raadsvergadering van donderdag stelde de PvdA het gebed opnieuw aan de orde. Volgens de PvdA is openen en sluiten met een gebed in de raad niet meer van onze tijd.  Steeds minder mensen hebben volgens de PvdA een geloofsovertuiging.

Afgezien van de vraag of  dit waar is en of hier niet het hebben van een specifieke geloofsovertuiging  en persoonlijk geloof met elkaar verward worden, ziet de PvdA  ook iets anders over het hoofd. Het openingsgebed is –en evenals een  moment van overdenking- onderdeel van een ritueel.  Het gaat dus ook over de vraag of we de zin van het ritueel en de traditie als zodanig nog zinvol ervaren.

Ik denk nog steeds van wel en kan hiervoor  verschillende redenen aanvoeren.


Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

zondag 2 november 2014

Laarbeeks njet


 De anti-weg lobby heeft gewerkt. Het Laarbeekse college inclusief de CDA-wethouder hebben ingestemd met een zienswijze die de weg totaal afwijst. Laarbeek heeft zich weer eens van zijn smalste kant laten zien. Weer heeft Laarbeek geen oog voor het grotere regionale belang en kijkt het uitsluitend naar de nadelen  die de weg voor Laarbeek met zich meebrengt.

Het college wil vasthouden aan de eerder gemaakte afspraken vastgelegd in het zogenaamde Bereikbaarheidsakkoord. In de brief aan de provincie somt het Laarbeeks college een reeks van nadelen op van het 'alternatief'. De belangrijkste zijn:
1. Door de weg ten zuiden van Wilhelminakanaal aan te leggen moeten er 35 panden worden gesloopt terwijl er eerder sprake was van 14 panden. De bewoners van woningen die blijven staan kijken bovendien tegen een geluidswal aan.
2. De weg krijgt geen verdiepte ligging maar wordt op maaiveldniveau aangelegd. Dat zal tot geluidsoverlast leiden in Beek en Donk (de Beekse Akkers), Lieshout en Aarle-Rixtel specifiek de wijk Opstal.
3. De weg wordt niet verbreed tussen Veghel en Laarbeek. Volgens het college zal dat leiden tot files daar waar de weg overgaat van vierbaans naar tweebaans. Automobilisten zullen voor sluiproutes gaan kiezen door de kernen van Aarle-Rixtel en Mariahout.
4. De aantasting van natuur en landschap wordt niet gecompenseerd in Laarbeek, maar elders.
5. Nut en noodzaak van de aanleg van de Ruit is onvoldoende aangetoond. Cijfers ontbreken die de noodzaak van de weg aantonen.
Onbegrijpelijk dat het CDA in het college hiermee ingestemd heeft.  Waarom niet vastgehouden aan de keuze voor de weg en desnoods een minderheidsstandpunt ingenomen? Dat was juister geweest. Zo wordt het CDA volstrekt ongeloofwaardig.
Met de gemeenten Eindhoven, Nuenen en Laarbeek tegen is het draagvlak voor de weg ver te zoeken, ook al stemmen Son en Breugel en Helmond onder bepaalde condities met de weg in. Hopelijk stellen Provinciale Staten zich boven dit krakeel en nemen zij de juiste beslissing. Het niet aanleggen van de weg wordt  een ramp voor Laarbeek.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

dinsdag 28 oktober 2014


De onmacht van de regio


“ De weg ” verdeelt de regio steeds meer. Het is een splijtzwam geworden die gemeenten uit elkaar trekt en mensen tegen elkaar opzet. De tegenstanders van de weg hebben zich veelvuldig, luid en bij herhaling laten horen. De voorstanders waren veel stiller. Slechts een enkele keer hebben voorstanders het woord genomen. Meestal werden ze weggehoond.

De laatste  maanden zie ik dat, ondanks de luide protesten van de tegenstanders, steeds meer inwoners de noodzaak van de aanleg van De Ruit onderschrijven. Zelfs de MRE, de opvolger van het SRE, heeft met alle college daarin vertegenwoordigd, ingestemd met een weg.  Zoals het er nu uitziet, blijft het college van Eindhoven dwars liggen. Zelfs een notoire tegenstander zoals de gemeente Son en Breugel lijkt op voorwaarden in te stemmen met De Ruit.

De verdeeldheid binnen de regio maakt de regio er beslist niet sterker op. Onbegrijpelijk dat gemeenten niet eensgezind kunnen optreden. Congestie in het verkeer door een toenemend aanbod kun je uiteindelijk alleen oplossen door nieuw asfalt. Dit is de prijs voor economische groei, die je vroeg of laat moet betalen. Het is van de gekke dat een gemeente als Eindhoven die de voortrekker van Brainport wil zijn, niet voor de weg wil betalen. Het lijkt er op  dat Eindhoven zijn potentiële groei bij voorbaat om zeep wil helpen. Wil de huidige coalitie in Eindhoven dit? Waarschijnlijk niet,maar het wordt wel  de realiteit als de stad  Eindhoven haar zin krijgt

Wat Laarbeek gaat doen, is nog onduidelijk. Er wordt klaarblijkelijk gewerkt aan een motie tegen de weg zoals die in regiogemeenten  bedacht is. Ik zou het vreemd vinden als deze motie aangenomen zou worden door de gemeenteraad van Laarbeek. Er is immers in de regio geen gemeente die zo overduidelijk belang heeft bij de aanleg van  De Ruit. Zelf geharnaste tegenstanders van de weg kunnen dit niet ontkennen.

Er is derhalve maar een weg, de Ruit zo snel mogelijk aanleggen.


Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

maandag 27 oktober 2014



Piketty


Aanstaande donderdag verschijnt de Nederlandse vertaling van het boek van Thomas Piketty Le Capital au XX1e siècle. Sinds de verschijning van dit boek in 2013 houdt het de gemoederen bezig. Talloze artikelen over de toenemende  ongelijkheid in de wereld zijn ondertussen verschenen. De publicatie van de Nederlandse vertaling zal ook weer een heel mediacircus met zich mee brengen.

Of Piketty, door The Economist de Marx van de 21e eeuw genoemd, gelijk heeft met zijn stelling, moet nog blijken. Het lijkt er sterk op dat de meeste economen zijn stelling onderschrijven: de rijken worden steeds rijker, de armen steeds armen. De stelling van Piketty wordt in Nederland inzet va politieke strijd. Zie b.v het pleidooi van  Emile Roemer voor verhoging van  de “rijkentax”. De PvdA  gaat hier nog niet mee mee en wacht liever de voorstellen voor de belastinghervorming af. Het is zeer de vraag of ze dit overeind kunnen houden.

In de NRC van maandag las ik een artikel van Heleen Mees waarin zij pleitte voor bestrijding van de ongelijkheid met een hogere vennootschapsbelasting. Voor haar stelling is iets te zeggen. Als inderdaad de consumenten over onvoldoende middelen beschikken en grote bedrijven niet weten waar ze met hun opgepotte winsten heen moeten,ligt het inderdaad voor de hand om belasting op winst te verhogen en de belasting op arbeid te verlagen.

Mees heeft deze keer gelijk.


Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

zondag 26 oktober 2014


Doe-democratie


We zijn gaandeweg doordrongen geraakt van de opvatting dat de verzorgingsstaat zoals we die tot voor kort gekend hebben, niet langer meer betaalbaar is. Al een aantal jaren wordt ons dat ingeprent. De kosten van de zorg lopen de pan uit. We moeten het noodgedwongen geen herorganiseren , alleen al om de zorg in  de toekomst betaalbaar te houden. Van boven af is hiervoor de term participatiemaatschappij bedacht: een maatschappij waarin ieder meedoet en iedereen die dit nodig heeft geholpen wordt. Op  de eerste plaats door de eigen  familie en bij gebrek aan de nodige familieleden door buren , vrienden, bekenden. Burenhulp en mantelzorg moeten een grote deel van de zorg overnemen. In de praktijk blijkt dit een heel intensieve opgave.

Ik heb me altijd verbaasd over het gemak waarmee politieke Nederland de term participatie zich eigen heeft gemaakt. In de wet WMO van 29 juni 2006 werd de term participatie voor het eerst gebezigd zonder dat het begrip zelf goed gedefinieerd was. Het was een containerbegrip dat zonder veel discussie door zowat iedereen werd omarmd .

Een term die in dit verband ook wel gebruikt wordt is de benaming doe-democratie. Eigenlijk is deze term veel duidelijker dan het begrip participatie. Het sluit ook beter aan bij de ommekeer die we nu meemaken. Door het toenemende individualisme heeft de burger zich afgekeerd van het politieke bestel. De onderlinge solidariteit heeft zwaar moeten inboeten. De plaatselijke gemeenschappen hebben steeds meer moeite om voldoende mensen te vinden die zich actief willen inzetten.

In zeker opzicht lijken de huidige omstandigheden op de situatie rond de jaren 1880. Het opmerkelijke was dat toen mensen  in de lokale gemeenschappen het heft zelf in  handen namen en allerlei organisaties voor hulp en ondersteuning opgericht hebben. Het maatschappelijke middenveld ontstond, de civil society werd vormgegeven. Uiteindelijk mondde dit uit in de  verzuiling en de opbouw van de verzorgingstaat.

Het onbedoelde bij-effect van de participatiemaatschappij die nu opgetuigd wordt, zou wel eens kunnen zijn dat de lokale gemeenschap er versterkt uit te voorschijn komt. Dat alleen al zou winst zijn.


Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

woensdag 22 oktober 2014



Korte blog

Vandaag een korte blog.

De reactie in het ED op de benoeming van Frans Ronnes tot waarnemend burgemeester van Laarbeek was zonder meer positief. De oud-burgermeester van Haaren werd beschreven als kordaat en evenwichtig. Zo te zien een goede keuze voor Laarbeek.

Opvallend vond ik een artikel vandaag in Binnenlands Bestuur over de reserveposities  van Nederlandse gemeenten. Dit naar aanleiding van de monitor van Deloitte in de Monitor Gemeentefinanciëen. Er stond het volgende in:

“ ”De reservepositie van gemeenten loopt verder terug. Weliswaar in aanzienlijke mindere mate dan voorgaande jaren, maar het interen gaat gemiddeld genomen nog steeds door.
Buffer voor tegenvallers decentralisatie
Dat blijkt uit de Monitor Gemeentefinanciën 2014 van Deloitte. De gemeentelijke reserves zijn bedoeld als buffer voor het opvangen van exploitatietekorten en onvoorziene risico’s. In 2013 daalde de reservepositie van gemeenten – exclusief Amsterdam – met 2 procent. Daarmee is de financiële buffer voor andersoortige verliezen ook minder geworden, bijvoorbeeld voor het opvangen van eventuele tegenvallers ten aanzien van de drie decentralisaties op het gebied van jeugd, werk en zorg.

Trendbreuk
De beperkte daling is wel een trendbreuk ten opzichte van voorgaande jaren. In 2011 bedroeg die daling liefst 10 procent en in 2012 altijd nog 7 procent. De beperkte daling kan volgens Deloitte worden verklaard door relatief beperkte afboekingen in grondbedrijven enerzijds, en anderzijds doordat het effect zichtbaar wordt van bezuinigingsprogramma’s.

Erfpacht
De onderzoekers rekenen de reserves van Amsterdam niet mee in het totaal, omdat in de algemene reserve van die gemeente tot 2013 de vooruit ontvangen erfpachtcanons over gronden uitgegeven in erfpacht zijn meegenomen. Daarbij gaat het om een bedrag van ongeveer 4,5 miljard euro. Dat is echter geen vrij besteedbare reserve.

Tekorten opvangen met reserves
De omvang van de gemeentelijk reserve kan worden gerelateerd aan het geïnvesteerd vermogen in grondposities. De omvang van het geïnvesteerd vermogen geeft een indicatie van het risicoprofiel van de grondbedrijven: dat bedrag moet namelijk ten minste nog worden terugverdiend. Als de opbrengsten lager zijn dan de kosten, wordt er verlies gemaakt en wordt de reserve aangesproken. De verhouding tussen geïnvesteerd vermogen en reserves toont daarom volgens Deloitte goed aan in hoeverre gemeenten in staat zijn eventuele tekorten op grondexploitaties op te vangen met reserves. 

Stijging risicoprofiel
De verhouding tussen het geïnvesteerd vermogen en de algemene reserves is van 160 procent in 2010 opgelopen tot 170 procent in 2012. De door gemeenten gecalculeerde risico’s bedragen circa de helft van de gemeentelijke reservepositie. In 2013 constateerde Deloitte een toename tot 176 procent. Dat betekent dat het risicoprofiel van gemeenten ten aanzien van de grondposities ten opzicht van vorig jaar is toegenomen. Deloitte tekent daarbij wel aan dat er grote regionale verschillen zijn.”

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185


dinsdag 21 oktober 2014

Waarnemer benoemd




De commissaris van de koning heeft dinsdag een waarnemend burgemeester voor Laarbeek benoemd. De keuze is gevallen op Frans Ronnes uit Helvoirt. Hij was van 2001 tot en met 2013 burgemeester van de gemeente Haaren en voordien wethouder in Bernheze. Ronnes is lid van het CDA.

In oktober 2013 nam hij afscheid als burgemeester van Haaren. Hij neemt de taken waar van burgemeester Ubachs die vorige week zijn taken tijdelijk heeft neergelegd.
Uit Den Bosch komt ook het bericht dat de commissie die moet onderzoeken of er aanleiding was voor de burgemeester om te spreken over een onveilige en intimiderende omgeving, is al met haar werkzaamheden gestart.
Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185