Verkiezingsuitslag
De verkiezingen voor de Provinciale Staten en de
Waterschappen hebben we weer gehad. De dubbele verkiezingen waren voor sommigen
verwarrend, temeer daar de kleur van de stembiljetten niet de meest logische
was. Wie denkt bij de kleur blauw aan de provincie en bij geel aan de
waterschappen. Juist andersom moet het zou je verwachten.
De uitslag van met name de Provinciale
Statenverkiezingen galmt nog steeds na. De meeste aandacht gaat niet uit naar
de provincies maar naar de Eerste Kamer. Dit komt omdat de landelijke partijen
deze verkiezingen hebben gekaapt. De samenstelling aan de Eerste Kamer is nu de
topic. Partijen zijn bezig met een spelletje om de samenstelling van de Kamer
zoveel mogelijk naar hun hand te zetten. Het dealen en wheelen is in volle
gang. De coalitie en de constructieve drie komen een paar zetels tekort voor de
meerderheid. Dus tijd voor politiek handje klap. Tot afgrijzen van de kiezer.
De nieuwe samenstelling van de Eerste Kamer is een
politieke realiteit, waar we tot 2017 aan vastzitten. Niet alleen het huidige
kabinet moet er rekening mee houden, maar ook het kabinet dat gevormd gaat
worden na de Tweede Kamerverkiezingen die op de rol staan voor 2016 of zoveel eerder als het kabinet
voortijdig valt.
Met deze verkiezingen zijn we in een nieuw tijdperk
beland. Nederland kent sinds 18 maart geen grote partijen meer. Vlak voor de
verkiezingen leek het erop dat zes partijen kans maakten om de grootste partij
te worden. Uiteindelijk werd de VVD de grootste, maar ze haalde nog eens geen 16% van de stemmen. De grootste
partij was de partij van de thuisblijvers. Ruim de helft van de kiezer bleef
thuis en maakte de gang naar het stembureau niet. Waarom?
Er zijn politicologen die hier geen moeite mee
hebben. Zij wijzen erop dat Amerikaanse presidenten al heel lang door een
kleine meerderheid van de helft van het electoraat gekozen worden. Ook in
Europa zouden we hieraan moeten wennen. Kiezers blijven volgens hen niet alleen
thuis uit desinteresse en onverschilligheid, maar ook omdat zij op zich
tevreden zijn en er geen grote politieke
tegenstelling en of politieke meningsverschillen bestaan. Men zou het allemaal
wel best vinden!
Dat kan, maar ik denk dat het anders ligt. Een
zekere gemakzucht zal hier en daar zeker meespelen, maar veel kiezers blijven
ook thuis vanuit onbehagen en een groeiend wantrouwen jegens de politiek. Zij
onttrekken zich aan hun burgerplicht, omdat ze teleurgesteld zijn in de
politiek en trekken zich terug in hun eigen leefwereld, niet meer bereid om de
barricaden op te gaan en zelf bij te dragen aan een wezenlijke verandering.
Teveel kiezers laten het afweten.
Ook in Laarbeek week de opkomst niet af van het
landelijke beeld .Ook hier een lage opkomst met 46,1%. Opmerkelijk was wel dat
in Laarbeek de SP de grootste partij werd met 18,6 van de stemmen. Net als in
Helmond , Geldrop-Mierlo en Eindhoven. CDA, VVD en D66 werden resp.2e,3e
en 4e partij. Wijst de winst van de SP in Laarbeek op het bestaan
van onvrede ? Het lijkt erop.
Overigens heeft het CDA in Brabant het minder goed gedaan dan in andere provincies.
In Brabant moest het CDA genoegen nemen met een lichte daling van het aantal
stemmen en het verlies van een zetel. Er zijn waarnemers die dit toeschrijven aan
het effect van De Ruit. Ik denk dat er meerdere factoren voor dit verlies zijn
aan te wijzen. Tegenstanders van De Ruit hebben in de campagne fors de trom
geroerd, maar ze hebben Brabant-breed niet het beeld bepaald. De pijnlijke afwezigheid
van de Brabantse politieke partijen in de media door het geweld van de
landelijke politiek was van veel doorslaggevender belang.
Overigens is het opmerkelijk dat nu na 18 maart in
de media de invloed van De Ruit op de verkiezingsuitslag geminimaliseerd wordt.
“ De kiezer is geen tegenstander van de Ruit ” schreef het ED op 20 maart in
een nieuwsanalyse. De verkiezingsuitslag heeft geen helder beeld opgeleverd:
voorstanders en tegenstanders in de Staten lijken elkaar in evenwicht te
houden.
Tot mijn verwondering zag ik in de
MooiLaarbeekkrant van deze week een
positief artikel van Bowen Straatman over De Ruit. Voor de eerste keer spreekt
PNL, Laarbeeks grootste partij, zich onomwonden uit voor De Ruit. Ook in
Laarbeek is de tegenstand tegen De Ruit niet zo massaal als tegenstanders ons
maar al te graag doen geloven.
Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185
