Zelfonderzoek
van de raad.
.
Velen waren donderdagavond naar het
gemeentehuis getogen om aanwezig te zijn bij de extra raadsvergadering van de
raad van Laarbeek. In deze vergadering zou de raad voor het eerst in het
openbaar reageren op het rapport van de commissie van drie en zoals gevraagd
was door de commissaris van de koning conclusies uit het rapport te trekken.
Iedereen van politiek en bestuurlijk
Laarbeek was aanwezig: de wrnd burgemeester, de griffier, het voltallige college, de volledige raad met uitzondering
van raadslid Theodoor Biemans. Deze had zich vlak voor de vergadering afgemeld.
Via de mail had hij laten weten dat na het artikel van donderdag over de
onvrede onder ambtenaren over de secretaris in het ED zijn aanwezigheid geen meerwaarde zou hebben. Met onbegrip nam
de raad kennis van deze mededeling.Ook PNL distantieerde zich van deze
motivering van Biemans. “ De partij is bezig met een intern onderzoek en laat
zich hierbij niet opjagen door wie of wat dan ook,” zei de fractievoorzitter
van PNL.
Door donderdagavond verstek te laten
gaan koos Biemans voor de verkeerde oplossing. In de raad had hij zich kunnen
verdedigen en rekening en verantwoording kunnen afleggen. Deze kans liet hij
aan zich voorbijgaan, zijn fractie in verlegenheid achterlatend.
De
raadsvergadering was een groot zelfonderzoek. De raad probeerde oprecht met
zichzelf in het reine te komen over het gebeurde. Een paar raadsleden en een
collegelid vroegen zich verbaasd af waarom het hen ontgaan was; waren zij te
weinig alert geweest, hadden zij onvoldoende doorgeraagd? Op deze vragen zal
nooit meer een afdoend antwoord komen. Het CDA had overwogen om een motie in te
dienen waarin de raad zou uitspreken het gebeurde te betreuren en hiervoor de
excuses van de raad aan te bieden aan de gedupeerden en de burgers van
Laarbeek. Omdat de motie om verschillende redenen onvoldoende ondersteund werd,
bleef hij in de raadsvergadering achterwege.
Ook de
wethouders werden uitgenodigd om te reageren op het rapport. Eindelijk zou je
haast zeggen reageerden zij in het openbaar. Het werd ook de hoogste tijd.
Vooral naar de reactie van Briels en van Zeeland was uitgekeken. Joan Briels
had een sterk en overtuigend verhaal. Ruiterlijk erkende hij dat hij over vele
zaken die in het rapport naar voren werden gebracht niet op de hoogte was. Nog
steeds vroeg hij zich af hoe dit alles mogelijk was. Veelzeggend was dat
burgemeester Ubachs hem op geen enkel moment deelgenoot van zijn problemen had
gemaakt. Wethouder van Zeeland hield
zich wat meer op de vlakte en was
terughoudender in zijn verklaring.
De
voorzitter en de griffier hadden een viertal conceptbesluiten voorbereid. In
deze conceptbesluiten werden de gevolgtrekkingen van de raad uit het rapport
vastgelegd. De voorstellen over het onderschrijven van de slotconclusies van het
rapport in hoofdstuk 6, het opstellen van een actieplan voor een veilige werkomgeving voor de
ambtelijke organisatie en over de verandering van de bestuurscultuur in
Laarbeek werden unaniem gesteund door de raad. Bij het besluit over het
actieplan voor de organisatie vroeg de raad uitdrukkelijk ook de rol van de
secretaris hierbij te betrekken. Terecht
vroeg de raad bij de ontwikkeling van de plannen voor de verandering van
de bestuurscultuur uitdrukkelijk ook de raad in de voorfase te betrekken.
Lastiger
lag het voorstel tot ontslag van burgemeester Ubachs. Uiteindelijk stemden 15
raadsleden hiermee in; slechts 3 stemden om hen moverende redenen uiteindelijk
tegen. Het rapport rehabiliteerde Ubachs gedeeltelijk, maar legde ook de vinger
op gemaakte fouten en tekortkomingen. Dat niemand in de raad aanstuurde op
outplacement – hoe onzeker ook – verbaasde mij. Het betoog van Frans Biemans en
het door hem ingediende amendement bood
hiervoor ook niet echt een opening: het
koos een insteek die de grote meerderheid van de raad niet wenste en
deed vervolgens geen enkele poging om een vorm van outplacement voor de
burgemeester veilig te stellen. Bovendien bracht hij het voorstel
allerbelabberdst. Een vertrek door de voordeur bleef daardoor achterwege.
De hele raadsvergadering
overziend kan ik niet anders constateren dan dat de vergadering vooral waardig
was. De raad nam het rapport serieus, schroomde niet om ook de hand in de eigen
boezem te steken en wilde serieus een nieuwe start maken. Het gebeurde allemaal zonder veel verwijten
naar elkaar. In dit opzicht heeft de raad zich gerevancheerd. Of het allemaal genoeg is,waag ik te betwijfelen. De raad
had indringender op het eigen functioneren moeten in gaan. Er is nog een lange
weg te gaan.
Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185