Donald Trump wint
De
verkiezingsoverwinning van David Trump heeft heel veel pennen in beweging
gezet. Kranten vullen pagina na pagina met verhalen over de 45e
president van de Verenigde Staten en met commentaren. Ook de kranten van het
weekend staan bol over het fenomeen Trump.
Achteraf is het
gemakkelijk te verklaren wat vooraf niet voorzien is. Of was het omdat men zijn
ogen niet wilde geloven of omdat men vastzat in een allang vaststaande opinie?
Zeker is in ieder geval dat de makers van de media er finaal naast zaten. Zoals
recentelijk ook bij Brexit. Dit moet te denken geven.
Slechts een krant had
het bij het juiste eind. Een hier vrij onbekende krant, de L.A Times uit Los
Angeles heeft vanaf het begin een overwinning van David Trump voorspeld en dit
tegen de overheersende opinie in tot het einde vastgehouden. Waarom zaten de
grote media er zo ver langs? Een interessante vraag, waarop wel nooit het
definitieve antwoord zal komen.
In de wereld van de
opiniemakers maken veelal linkse progressieve journalisten de dienst uit.
Hierdoor ontstaan een vertekend beeld van de werkelijkheid. Modieuze onderwerpen krijgen overdreven veel
aandacht; de reële werkelijkheid raakt ondergesneeuwd. Zo bleef de onvrede van
de boze blanke man en vrouw onopgemerkt. Pas toen Donald Trump verrassend
gewonnen had werd het duidelijk wat er gebeurd was: de verongelijkte blanke
man had zijn vinger opgestoken naar de
progressievelingen. Hij wilde terug naar de goede oude tijd; globalisering
,duurzaamheid,
internationalisme etc.
kon hem gestolen worden. Het had hem immers alleen maar ellende gebracht. Zijn
werk was verplaatst naar lage lonenlanden; zijn positie was gedaald; de grotere
welvaart was aan hem voorbij gegaan. En
wat deed hij op 8 november? Hij stak de vinger op naar de bestuurlijke elite en
gaf zijn stem aan de man die met dit
alles de vloer aanveegde en beloofde Amerika weer groot te maken. De groep die
Hillary Clinton had weggezet als de “deplorables ” beleefde haar “finest hour
”!
Hoe nu verder? De
rechtsradicalen in Europa ruiken hun kans. De Alternatieven in Duitsland,
Marine le Pen met haar Front Nationale, Podemos in Spanje en Geert Wilders met
zijn PVV zien hun kansen stijgen. Wat in Amerika kan, kan ook hier! De
gevestigde partijen gaan hier lastig mee krijgen. Zij zullen hun stokpaardjes
los moeten laten en de verongelijkte burger moeten gaan opzoeken en een
antwoord moeten vinden om hun noden op te lossen. Hillary Clinton kon deze
draai niet maken. Zullen de VVD,de PvdA en het CDA dit wel kunnen? Ik heb er
een zwaar hoofd in.
In het grote interview
met Alexander Pechtold in het ED van zaterdag slaag in ieder geval de
D66-leider hier niet in. De boosdoener is niet het populisme, zoals Pechtold
ten onrechte denkt. Het komt veel meer door het feit dat politici van de
gevestigde partijen er maar niet inslagen leiding en richting te geven aan de
veranderingen die de wereld ondergaat. Politiek is geen spelletje, maar een
bloedserieuze zaak. Het gaat om leiderschap. Dit wordt node gemist bij de huidige
politieke leiders. Hierdoor krijgen grote schreeuwers het voor het zeggen.
Het wordt de hoogste tijd dat de gevestigde politieke partijen laten zien
dat zij over dit leiderschap beschikken. Kom op Rutte, Pechtold, Bruma,
Samson/Asscher, Roemer en Klaver!
Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185
