Grip
op gemeenschappelijke regelingen
Heel veel gemeenteraden worstelen met de controle op
gemeenschappelijke regelingen die gemeenten zijn aangegaan. Meestal wordt dit
probleem vervat in de gangbare omschrijving van het gebrek aan democratische
controle. Het probleem is niet nieuw;
het dateert eigenlijk al vanaf de invoering van de wet op de gemeenschappelijke
regelingen.
Een echte oplossing voor dit probleem is echter nog
steeds niet voorhanden. Nu gemeenten steeds meer gemeenschappelijke regelingen
met elkaar aangaan en de taken die aan de nieuwe organen overgedragen worden steeds
groter en zwaarder worden wordt de problematiek alleen maar nijpender.
Het verbaast mij daarom dat het op dit terrein zo stil
blijft. Het voorstel dat onlangs door Rob de Greef van de Vrije Universiteit
van Amsterdam is gelanceerd, biedt echter ook geen soelaas. Zijn stelling is
dat samenwerking de vrijheid van een gemeente zelfstandig te beslissen vermindert
en dat gemeenteraden daarom met elkaar in overleg treden. Gemeenteraden moeten
een raadscommissie verbonden partijen instellen. Deze raadscommissie kan , gelet op de gevoelens in de raad
overleggen met vergelijkbare raadscommissies van buurgemeenten om te komen tot afstemming.
Ik geloof niet in dit soort oplossingen. Binnen de
Peel is er al een commissie van raadsleden die onder leiding van de burgemeester
van Gemert-Bakel periodiek met elkaar overleggen. Van de resultaten van dit
overleg hoort de doorsnee burger overigens nauwelijks iets.
