Begrotingsbehandeling
Ik schrijf dit stukje voor de begrotingsvergadering. Na afloop van de vergadering zal het waarschijnlijk niet lukken.
Ik verwacht vrij weinig van de begrotingsvergadering. Tot op heden heb ik nog maar een motie voorbij zien komen. In dit geval een motie van De Werkgroep over een onderzoek naar de mogelijkheden van ‘’de herleving’’ van de oude vertrouwde wijkzuster in de vier Laarbeekse kernen.
Rick van Bree had namens De Werkgroep deze motie in de vorige raadsvergadering al aangekondigd. Achter af denk ik dat zij daar meer op haar plaats was geweest dan in de begrotingsvergadering. Het is immers een wijziging c.q. aanvulling op het Beleidsplan WMO dat vorige week door de raad vastgesteld is. Alleen daarom al had de motie bij de bespreking van het Beleidsplan aan de orde moeten komen.
Ik heb de indruk dat er na de kadernota en de bezuinigingsmaatregelen een zekere matheid over de raad is neergedaald. Een zekere berusting ook. Ik denk dat dit voor de meeste partijen geldt. Maar dat zullen we vanavond wel zien. Het lijkt erop dat partijen meer tijd nodig hebben om een gedegen antwoord op de impact van de crisis te vinden. Nu worden in de begroting inkomsten en uitgaven middels een fors bezuinigingspakket met elkaar in evenwicht gebracht. Partijen slagen er nog niet in een nieuw toekomstperspectief te vinden, van een leven na de crisis. Niemand – ook niet buiten Laarbeek overigens- heeft ook maar een flauwe notie hoe onze toekomst er uit gaat zien. Ook wij als CDA zijn er nog niet klaar voor.
Landelijk zijn partijen als het CDA en de PvdA zich op dit moment aan het herbronnen. Dit is een lastig en moeizaam proces. Toch is er enige voortgang te bespeuren; zowel de PvdA als het CDA hebben begrepen dat van een politieke partij het aan de dag leggen en betonen van compassie in woorden en daden verwacht wordt. Spekman bij de PvdA doet dit; de commissie van Jacobine van Geel bij het CDA eveneens.
Ook aan ons als plaatselijke CDA-fractie om dit in de praktijk te brengen.
