Meer dan asociaal
In het ED verscheen enkele dagen geleden een artikel
over de opvang van asielzoekers in Zuidoost-Brabant. De schaamte die ik al
voelde toen ik enige tijd geleden de reactie van het Laarbeekse college op het
verzoek om mee te werken aan de noodopvang van asielzoekers las, kwam weer bij
op toen ik dit artikel in het ED las. Een soort plaatsvervangende schaamte. Ik
denk dat velen dat met mij ook zo gevoeld hebben.
Het artikel is een analyse van de opvang in de regio
tot nu toe. Gezien alle ontwikkelingen is het niet te verwachten dat de stroom
snel gaat opdrogen. De krant verwacht in
tegenstelling tot eerdere geruststellende berichten vanuit het COA en Den Bosch
dat er binnenkort weer een beroep op gemeenten zal moeten worden gedaan voor
noodopvang. Het is volgens de krant slechts een kwestie van tijd dat er weer
een beroep op gemeenten moet worden gedaan. Geen gemeente in Zuidoost-Brabant
zal er aan ontkomen.
Wat mij in het artikel in het bijzonder opviel, was de
sneer aan het einde van artikel naar de gemeenten Asten en Laarbeek. Letterlijk
schreef het ED:
“Terwijl het 'alle hens aan dek' is, stellen gemeenten
als Laarbeek en Asten dat de opvang niet bij de aard van de dorpen zou passen.
Op de lijst van de veiligheidsregio staan echter wel degelijk geschikte
locaties, als sporthal De Schop in Asten
en D'n Ekker in Beek en Donk. Het is dan ook logisch dat ook deze gemeenten aan
de bak moeten.”
Met de strekking van het artikel ben ik het volkomen
eens. En zeker met de laatste alinea, waarvan ik hierboven een essentieel
onderdeel heb geciteerd. De gemeenten Laarbeek en Asten nemen in tijden van
nood een volledig amoreel en asociaal standpunt in. Natuurlijk staat niemand te
wachten op het huisvesten van grote groepen asielzoekers in kleine gemeenschap,
maar als de noodzaak er is, kun je je als gemeente daaraan niet onttrekken. Het
is een humanitaire plicht om hulp te bieden. Het is zelfs een van de zeven
werken van barmhartigheid, de
vreemdelingen huisvesten.
Hoe verzin je het als college om ook maar te denken
dat de opvang niet zou passen bij de aard van het dorp? Het staat niet
letterlijk in de brief, maar tussen de regels door proef je het. Deze morele
plicht afkopen met het aanbod een aantal statushouders extra te zullen
huisvesten is hypocriet. Aan de opdracht 33 statushouders te huisvesten hebben
we immers nog niet eens kunnen voldoen.
Burgemeester en wethouders, U denkt toch niet serieus
dat de Laarbeekse bevolking zo achterlijk is dat zij de confrontatie met
asielzoekers niet aan kan? Waarom kan wat elders wel kan, hier dan niet? De aard en structuur van de Laarbeekse dorpen
is toch niet totaal anders dan die van Gemert-Bakel b.v. waar de noodopvang wel
kon. Met dit antwoord en reactie heeft het college het verkeerde signaal
afgegeven. En dat terwijl B en W in deze omstandigheden juist het voortouw had
moeten nemen en de bereidheid om mee te werken had moeten tonen.
Een gemiste kans dus. Jammer. Hoe snel gaat Laarbeek
zich revancheren ?
