De raad op achterstand
De Maastrichtse Rekenkamer heeft een rapport
uitgebracht over de gemeenschappelijke regelingen waar de gemeente Maastricht
in deelneemt. Het is een opvallend rapport geworden. De bevindingen en
conclusies rapport Zicht op samenwerking. De rol van de raad bij bestuurlijke
samenwerking in Maastricht zal menig raadslid
droevig stemmen. Niet alleen die in Maastricht, maar ook elders in het land.
Het beeld dat wordt geschetst, is weliswaar grotendeels toegespitst op
Maastricht, maar zal herkenbaar zijn in vele gemeenteraden.
Zo heeft de gemeente geen register van
alle gemeenschappelijke regelingen waarin Maastricht deelneemt. Dit is op grond
van de Wet gemeenschappelijke regelingen (Wgr) verplicht. De Programmabegroting 2015 geeft geen zicht op
hoeveel geld er jaarlijks in de vele gemeenschappelijke regelingen omgaat en
evenmin wat Maastricht er jaarlijks aan bijdraagt. Individuele gemeenten zijn
aansprakelijk voor de financiële risico’s en eventuele tekorten bij
gemeenschappelijke regelingen, waarschuwt de rekenkamer in zijn rapport.
‘Inzicht en beheersing van die risico’s zijn van groot belang voor de
gemeente.’ De begroting bevat evenmin ‘aanknopingspunten voor de raad om te
bepalen of de verbonden partijen effectief en efficiënt werken’, concludeert de
rekenkamer.
De raad van Maastricht heeft geen
afspraken gemaakt over hoe hij wordt geïnformeerd over het reilen en zeilen
gemeenschappelijke regelingen. ‘Noodzakelijke informatie om eventueel bij te
kunnen sturen, het beleid en de financiën te heroverwegen, de deelname aan de
verbonden partijen te heroverwegen of eventueel te beëindigen ontbreekt
daardoor’, aldus de rekenkamer in zijn rapport. ‘Voor de raad is het daarom
niet goed mogelijk om te beoordelen of de verbonden partijen goed functioneren,
laat staan om te beoordelen of het misschien handiger, effectiever en
efficiënter is om de betreffende taken op een andere wijze te organiseren dan
met een verbonden partij.’
In heel veel gemeenten is het niet veel beter. Terecht werd afgelopen week in de Laarbeekse commissie Sociaal Domein nog geklaagd over de kruiwagen aan papier aan de Atlant Groep. Ook hier geldt de uitspraak van Euro commisssaris Cecilia Malmström: if you can’t convince them, bury them under your shit.
Dood gegooid met bijna onverteerbare ambtelijke
informatie komen raden niet meer toe aan een echte politieke discussie. Kim
Putters verwees hier op 18 november j.l. ook naar in de Kees-Lunshoflezing
in Nieuwspoort. Volgens Putters staat de
raad op achterstand. Hij zei: “ Er zijn kennis en competenties nodig
om inclusie, invloed, deliberatie, burgerschap, transparantie, efficiëntie,
proportionaliteit, vrijheid van meningsuiting en legitimiteit te bereiken. Dat
is niet iets dat politieke partijen maar zelf moeten onderwijzen,dat moeten we
collectief doorleven. Pas daarna kun je het inkleuren met mening of ideologie.
Anders blijft het lastig sturen op lokale democratische processen en daarnaast
af te wegen wanneer je als raad intervenieert of het aan het maatschappelijk
initiatief of het college laat. Voorlopig staat de gemeenteraad nog op 5-0
achter op het college van B en W.”
