Positie raadsleden

 

Een dertigtal raadsleden stapten in de huidige zeventien maanden durende raadsperiode al uit de raad. De helft van het aantal opgestapte raadsleden kon  het raadswerk niet langer combineren met werk en gezin. Soms waren conflicten binnen de eigen partij, verhuizing of gezondheidsproblemen reden om als raadslid te stoppen. In  de vorige raadsperiode van 2010 tot 2014 vertrokken 43 raadsleden voortijdig. Dat er nu al zoveel raadsleden stoppen, is een veeg teken. Hiermee komt de diversiteit van de raad komt in het gedrang. Relatief meer gepensioneerden en mensen die werken in de publieke sector bezetten raadszetels. Deze eenzijdiger samenstelling doet afbreuk aan de kwaliteit van de raad. Deze trend bestaat al langer.

Ook blijkt dat raadsleden het veel drukker krijgen door de extra taken die op de gemeenten zijn afgekomen. Denk hierbij aan de drie grote transities. Daarbij komt dat gemeenten lid zijn van steeds meer samenwerkingsverbanden. Het is voor raadsleden heel lastig om daar een goed zicht op te krijgen. De raad voelt zich op dit terrein onmachtig. Dat werkt heel frustrerend. Het raadswerk verliest zijn aantrekkelijkheid. Dat velen voortijdig afhaken en dat het lastig is goede kandidaten te vinden, is slecht voor het functioneren van de lokale democratie. Het wordt tijd dat raadsleden ondersteuning krijgen en minder leesvoer op hun bordje krijgen.

Veel werk, een lage vergoeding en weinig invloed zijn geen aantrekkelijk perspectief. Het voortijdig afhaken van raadsleden wijst erop dat het raadswerk zijn aantrekkelijkheid verliest. Dat het zo lastig is om voor de plaatselijke volksvertegenwoordiging goede kandidaten te vinden die een termijn ook vol maken, is slecht voor het functioneren van de lokale democratie.

Vandaag (woensdag 30 september 2015 )reageerde Ton Dijkmans, raadslid in Cranendonck en bestuurslid van de belangenvereniging van raadsleden Raadslid.NU op de opiniepagina van het ED met een reactie, waarin hij de eerdere berichten relativeerde. “ Aantal afhakers in raden valt eigenlijk nog mee ” stond boven het artikel. Wel erkende hij dat het raadswerk veel tijd kost; het is daarom begrijpelijk dat mensen kiezen voor hun maatschappelijke carrière.

Op zich heeft Dijkmans gelijk als hun het aantal afhakers niet schokkend vindt, maar hij onderschat de gevolgen van het gevoel dat ontstaat: de raad is het hoofd van de gemeente, maar kan haar taak absoluut niet waarmaken. Geen wonder dat het animo om raadslid te worden of te blijven afneemt. Structureel zal hieraan iets gedaan worden. De lokale democratie staat of valt met goede raadsleden.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Provinciale bestuursakkoorden

Platform31 is een gerenommeerd onderzoeksinstituut. Het Platform presenteert zich consequent als een  kennisorganisatie voor stad en platteland. Regelmatig levert het heldere rapporten af. Ook schrijven medewerkers op gezette tijden opiniestukken. Het meest recente artikel dateert van deze week. In het ED publiceerden Radboud Engbersen en Koos van Dijken, resp. als socioloog en econoom verbonden aan het instituut, deze week een opiniestuk over de balans tussen economische en ecologische belangen. “ Economie alles overheersend ” was de titel van dit artikel.

In het ED nemen zij de provinciale bestuursakkoorden  onder loep. Als er een thema is dat deze akkoorden verbindt, is dit de nadruk op de economie, zo constateren zij.  Ze bevatten een lofzang op het Nederlandse landschap. Met de nodige ironie merken zij op dat als je alles  gelooft wat de  provincies op papier hebben gezet, je weerstand moet bieden tegen aan aanvechting de zomervakantie voortaan in eigen land te boeken,schrijven zij.

De boodschap in alle akkoorden – ook in het Brabantse – is je wel met landschap, natuur , water , landbouw en erfgoed  wel je kost moet kunnen verdienen. Of zoals de provincies  in de akkoorden zeggen , ze moeten “beleefbaar ” zijn. Maar staat dat niet in veel gevallen op gespannen voet met “ leefbaar” ,vragen de auteurs in het ED zich af. En  niet ten onrechte. Heel toepasselijk citeren zij Anton Coolen die schreef over de zomerse vriendelijkheid in de uitgestrekte vette diepgroene uiterwaarden.

In de verschillende bestuursakkoorden stellen de provincies de steden centraal. In Brabant wordt ingezet op de mozaïekmetropool, deze fijnmazige en aantrekkelijke mozaïek  van stad en platteland  die Brabant kenmerkt. Maar gaat deze inzet niet ten koste van het platteland? Waarschijnlijk wel?

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

De provincie en herindeling.

Enkele dagen geleden stond er een opmerkelijk bericht in het ED. Om precies te zijn op donderdag 24 september j.l. Het Ed deed verslag van een gezamenlijke bijeenkomst van de gemeenteraden van Geldrop-Mierlo, Nuenen en Son en Breugel. De drie raden waren bijeen in het Vestzaktheater in Son om bijgepraat te worden over elkaars bestuurlijke toekomst.

Voor een goed begrip even in het kort de voorgeschiedenis: de provincie vroeg vorig jaar alle Brabantse gemeenten om een toekomstvisie te ontwikkelen en daarbij de eigen bestuurskracht tegen het licht te houden. Een zware commissie werd door de provincie hiervoor benoemd, de commissie Huybrechts. Aanvankelijk leken de drie gemeenten af te koersen op een fusie. Ondertussen zijn de gevoelens wat bekoeld en wil met name Son en Breugel zelfstandig blijven. Wel wil de gemeente bevoegdheden overdragen als het om gemeente-overstijgende thema’s gaat. Ook Geldrop-Mielo zit min of meer op deze lijn. Nuenen met al haar problemen is er nog niet uit.

Op de bijeenkomst in Son was ook aanwezig de nieuwe gedeputeerde Anne-Marie Spierings. Zij verkondigde daar een geheel ander geluid dan we in de vorige periode steeds vanuit de provincie hoorde. Toen was het steeds: een samenwerking moet van onderop konen; we gaan als provincie niets opleggen, maar samenwerking moet en misschien fusie ook wel. De provincie stermede steeds met het begrip “krachtdadig” bestuur.

Anne-Marie Spierings kwam met een ander verhaal. Zij zei:

“ We hebben geen kaart inde bureaula liggen met gemeentegrenzen van over tien jaar. Wellicht komen jullie wel met de oplossing om ondanks alle extra taken toch zelfstandig ter blijven. ”

Dat klonk de aanwezigen in het Sonse Vestzaktheater natuurlijk als muziek in de oren. Ik denk dat dit ook in Laarbeek gehoord is. Immers Laarbeek wil haar zelfstandigheid behouden en zoekt de oplossing ook in verdergaande samenwerking, vooral in Peel 6.1.

Met de nieuwe wind in het provinciehuis lijkt de herindeling van gemeenten in Brabant voorlopig van de baan. Het dossier zit weer ergens in het Provinciehuis in de onderste la.

Voor meer informatie: Willy van Osch. Tel 0653627185 en/of wphvanosch@onsbrabantnet.nl

   

Laarbeekse inbreng

De vergadering van de commissie Ruimtelijk Domein is met opzet een week vervroegd. Dit om de commissie de gelegenheid te geven om met wethouder van Zeeland te overleggen over de inbreng van Laarbeek op de bijeenkomst van 29 en 30 september aanstaande over de verkeersproblematiek. De minister heeft heel duidelijk aangegeven dat zij de gelden voor de Noordoost corridor alleen wil blijven reserveren voor de regio als de regio met een breed gedragen voorstel komt. Gezien de ingenomen standpunten en de verdeeldheid binnen de regio zal dit nog een hele opgave worden. Wij vinden dat er een uiterste poging gedaan moet worden om tot consensus te komen. De gesprekspartners zullen uit de loopgraven moeten komen. Blijven volharden in ingenomen posities leidt tot niets.

Het is natuurlijk verleidelijk om vanuit Laarbeek te blijven hameren op de noodzaak van de oplossing van de verkeersknelpunten op Laarbeeks grondgebied. Dit helpt de zaak niet vooruit. Er moet een overall plan komen voor de oplossing van de verkeersproblematiek inde regio: een breed raamwerk dat een structurele oplossing voor de Zuidoost Brabant biedt. Binnen dit raamwerk kunnen vervolgens de lokale problemen opgelost worden. Elke poging om vanuit de gevoelde lokale problemen tot een algehele oplossing te komen is bij voorbaat tot mislukking gedoemd.

Na de verwerping van het Ruit-scenario1 komt er beslist geen Ruit-scenario2. Het komt er nu op aan een nieuw innovatief alternatief op tafel te leggen, waarbij het regionale belang voorop staat. Deze aanpak biedt de enige kans dat Laarbeek op termijn door Rijk en provincie geholpen wordt om de verkeersproblematiek op Laarbeeks grondgebied op te lossen. Dit is onze enige kans.

Wethouder van Zeeland moet zich op 29 en 30 september a.s. zich opwerpen als de pleitbezorger van een regionale oplossing. Tamboereren op de Laarbeekse problematiek lost niets op. Hiervoor is alleen de steun vanuit Gemert te verwachten voor wat de Beekse brug betreft. Daar zal het dan bij blijven en zijn we niks opgeschoten. De wethouder zal buiten zichzelf moeten uitstijgen. Of hij hiervoor de guts heeft, zal moeten blijken.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Ruimtelijk beleid

Het College van B en W heeft heel in juli heel uitvoerig geantwoord op de vragen van PNL over de leegstand op De Heuvel in Lieshout. Tot op heden hebben de antwoorden weinig aandacht getrokken. Dit is heel vreemd, omdat het college een uitvoerige toelichting geeft op het staande beleid. De antwoorden geven duidelijk aan dat het huidige beleid niet voldoet en misschien wel oplossingen in de weg staat. Dit laatste kan toch nooit de bedoeling zijn. Alleen het college wil dit niet erkennen.

Onduidelijk is waarom het college zo hardnekkig vasthoudt aan het staande beleid en niet overweegt om dit beleid aan de gewijzigde omstandigheden aan te passen. Wat weerhoudt het college en waarom legt het een zo benepen houding aan de dag?

Het college wijst nagenoeg elke voorgestelde mogelijke oplossing bij voorbaat af. Het lijkt erop dat het college bevangen is door angsthazerij. De term innovatie en innovatief beleid komt klaarblijkelijk niet voor in het vocabulaire van het college.

In het antwoord erkent het college dat het niet goed gaat met de Heuvel. Uitvoerig zet zij het vastgestelde beleid uiteen met bettrekking tot het centrum van Lieshout.  Het college beschrijft ook de visie op De Heuvel:

“De gemeente gelooft in het huidige tijdsgewricht niet in stedenbouwkundige visies. Het benoemen van een eindbeeld op De Heuvel heeft weinig zin. Een stedenbouwkundige blauwdruk waarin een ‘fata morgana’ is neergelegd bood in het verleden enig houvast, maar werkt nu eerder beperkend en dus averechts. Nu bovenstaand al is geconstateerd dat het geldende bestemmingsplan beslist geen beperkende factor vormt en de gemeente geen grondposities heeft in de pleinwanden, rest de gemeente niets anders dan een dienende rol.

De gemeente wil juist op een organische manier ruimte bieden aan particuliere initiatieven. Mits de historische context van De Heuvel wordt gerespecteerd staat de gemeente open voor suggesties en zal deze ondersteunen en faciliteren. Maar uiteindelijk draait het om de vraag: wie investeert en wie draagt het risico? Als de markt het niet oppakt, is de tijd voor ontwikkeling blijkbaar nog niet rijp. Soms is het niet onverstandig om eenvoudigweg geduld op te brengen. In de planologische vakliteratuur is deze verschuiving al enige jaren zichtbaar: van toelatingsplanologie naar uitnodigingsplanologie. Bij toelatingsplanologie stelt de gemeente zich op als brugwachter. De brug gaat open of blijft dicht. Bij toepassing van uitnodigingsplanologie laat de gemeente veel meer ruimte. De kernactiviteiten van de gemeente beperken zich tot uitnodigen, faciliteren, enthousiasmeren, verbinden en het fuseren van belangen. Deze houding past naadloos in de door de raad vastgestelde toekomstvisie.”

Onbegrijpelijk. Hoelang moeten we dan wel wachten? Toevallig zag ik gisteren een commentaar in de NRC n.a.v. een artikelenserie over de winkelcentra in Zoetermeer. Hierin las ik:

“Gemeentebesturen die een levendig centrum willen, zullen hun energie ook moeten gebruiken om woonfuncties terug te brengen in de stadscentra. Wonen boven winkels, wat nu bijkans onmogelijk is, moet in ere hersteld worden. Gemeenten ontkomen er niet aan bestemmingsplannen te wijzigen, zodat winkelruimte een nieuwe functie krijgt. Bijvoorbeeld om spullen op te pikken die zijn gekocht via internet.”

Terecht benadrukt de NRC dat de woonfunctie in centra terug moet komen. Maar dit is Laarbeek kennelijk tegen dovemansoren gezegd.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Vluchtelingen

Het was een beetje behelpen,afgelopen week. Wij waren in Budapest en van daar heb ik de afleveringen voor de weblog geschreven. Omdat niet alles naar behoren werkte, kon ik niet alles controleren. Vandaar de verschillende tikfouten in de laatst blogs. Ook dit blog schrijf ik nog vanuit Budapest. Het eerst volgende komt  zoals gebruikelijk weer vanuit Lieshout.

De Hongaarse media staan bol van berichten over de toestroom van vluchtelingen. De verhoudingen met de buurlanden staan zwaar onder druk. Met name met Kroatië heeft Hongarije heeft nu aan de stok. Ondanks alles heeft de Hongaarse premier, Victor Orban, de grote meerderheid van de Hongaren achter zich staan. Duidelijk is dat Hongarije zich geen raad weet met het grote aantal vluchtelingen dat het te verwerken krijgt. Weigeren en terugsturen is overigens geen oplossing. Die zal Europees gevonden moeten worden. Maar daar ziet het ook niet naar uit.


Bas Heijne schreef zaterdag in zijn column :

''De verscheurdheid binnen de Europese Unie over de opvang van vluchtelingen uit het Midden-Oosten voert rechtstreeks terug op de priemende scepsis van de ultrareactionaire denker Joseph de Maistre (1753-1821): „Wel, in de hele wereld is er niet zoiets als de Mens te vinden. Gedurende mijn leven, heb ik Fransen gezien, Italianen, Russen, etc. [...] Maar wat de Mens betreft, moet ik verklaren dat ik die nooit ben tegengekomen. Mocht hij bestaan, dan is hij aan mijn aandacht ontsnapt.”

Ook schreef hij:

" Zijn dat de enige smaken nog, paranoia en naïviteit? In een hoofdartikel sprak The New York Times deze week schande van de weigering van Oost-Europese landen, Hongarije voorop, om vluchtelingen op te vangen. Opmerkelijk is dat de krant er niet onze gedeelde menselijkheid bij haalde, geen hoop, geen droom, maar de geschiedenis. Oost-Europa heeft een jammerlijk kort geheugen, terwijl veel landen daar „zich onlangs nog de warme omhelzing van hun westerse buren lieten welgevallen en daar goed van profiteerden”. En: „Het genereuze onthaal dat ze kregen toen ze zich weer aansloten bij de westerse democratieën was een grote triomf voor Europa.”

Ik denk dat hij gelijk heeft

Commissievergadering 

Woensdagavond komt  de commissie Ruimtelijk Domein bijeen. De bijeenkomst is op verzoek van het CDA vervroegd. Terecht. Zo kan de commissie alsnog haar inbreng hebben voor het overleg over de verkeerssituatie in de regio op 29 en 30 september.

Bij het agendapunt heeft  het college een groot aantal stukken gevoegd. Op zich allemaal relevante stukken, maar met een groot manco. De problematiek wordt eenzijdig beschouwd vanuit puur  Laarbeeks standpunt en vooral met het oog op de detailsituaties die moeten worden opgelost. De algehele overview ontbreekt. Toch zal het uiteindelijk daar op aankomen! 

Nu gaat het om de grote lijn; details zijn aan latere orde. De minister heeft heel duidelijk aangeven wat zij van de regio verwacht: een eensgezind en gedragen standpunt. Ook Laarbeek zal hieraan moeten werken. De commissie moet woensdag het algemene belang laten prevaleren  en dus zoeken naar een oplossing die de gehele regio draagt. Dit zal verdraaid lastig zijn, omdat partijen zich hebben ingegraven en hun stellingen niet zomaar zullen verlaten. De Ruit is van de baan, er zal dus een nieuwe oplossing gevonden moeten worden.Dit kan alleen als de gehele verkeersproblematiek in Zuidoost Brabant hierbij wordt  betrokken. Gemeenten moeten bereid zijn hierbij over de eigen grenzen heen te stappen stappen.

Het zal dus aankomen op inventiviteit en creativiteit.

Willy van Osch

Verkeersproblematiek

De vergadering van de commissie Ruimtelijk Domein is op voorstel van het CDA vervroegd.Nu kan de commissie met de wethouder van gedachten wisselen over zijn inbreng in het beraad van 29 en 30 september a.s. over de verkeersproblematiek in de regio. Laarbeek heeft hier een groot belang bij. Het zou daarom vreemd zijn dat de raad niet vooraf haar gedachten en opvattingen aan de wethouder zou kunnen meegeven.In de vorige vergadering van deze commissie waren de antwoord van de wethouder teleurstellend.Hij verwees alleen maar naar bestaande stukken en weigerde aan te geven welke inzet van hem verwacht mocht worden. Door de commissievergadering te vervroegen heeft de raad de gelegenheid de wethouder van advies te voorzien.

De wegenproblematiek blijft overigens een krikkel punt. Na de afwijzing van de Ruit is er volgens de wethouder geen Ruit-scenario 2 meer mogelijk. Dit betekent dat er nieuwe ideeën en voorstellen geformuleerd moeten worden. En het moet een algemeen gesteund voorstel worden, zo heeft de minister laten weten. Zij is de verdeeldheid in Zuidoost-Brabant meer dan beu.Zo niet dan vloeit het geserveerde bedrag terug naar de begroting.

 Als de gelden voor de Ruit naar elders verdwijnen,blijft Laarbeek met de gebakken peren zitten.Misschien is het daarom de hoogste tijd dat Laarbeek zelf  flink aan de weg gaat timmeren en desnoods met met radicale voorstellen komt om de situatie voor iedereen helder te krijgen.

De Laarbeekse knelpunten zijn helder. Op Laarbeeks grondgebied gaat het om de Gemertseweg en de Lieshoutseweg, de situatie bij de Beekse brug, de brug bij de Deensehoek en het fietspad langs het Wilhelminakanaal. ook de Sonseweg hoort in dit rijtje.

De wethouder vindt nog steeds dan ondertunneling bij de Beekse brug de voorkeur verdient. dit is een vreem standpunt, want niemand dan hij weet beter dat dit daar onmogelijk is. Als het technisch niet mogelijk is bij de Beekse brug een ondertunneling of een fly-over te realiseren, waarom stellen we dan  niet  radicaal voor om de Zuid-Willemsvaart dan maar een eind op te schuiven in de richting van Gemert .

Dan kunnen de bruggen in Beek en Donk gesloten blijven en is er voor Laarbeek een oplossing voor de verkeersproblematiek op de Gemertse en Lieshoutseweg voorhanden. Resteert nog de brug bij de Deensehoek. Ook daar zijn oplossingen voorhanden, die stukken logischer zijn dan de situatie van nu.

Vluchtelingen

Donderdag komt een motie van de PvdA in de raad over de opvang van asielzoekers in Laarbeek. De PvdA wil,dat de Woningstichting Wocom huizen voor hen ter beschikking stelt. Laarbeek moet haar aandeel nemen in de opvang van de vluchtelingen die op West-Europa afkomen.

Dit is op dit moment overigens niet de vraag van het  COA. Deze organisatie vraagt gemeenten te zoeken naar noodhuisvesting van grote groepen vluchtelingen. Het  moge duidelijk zijn dat Laarbeek  niet beschikt over dit soort gebouwen. Dus kunnen we op dit moment  niet aan het verzoek voldoen.

Iets anders is de vraag of Laarbeek zijn aandeel in de opvang van asielzoekers gaat nemen. Natuurlijk gaan we dat doen binnen d emogrlijkheden die we hebben.

                                                                                     

Reglementen van orde

Een commissie van raadsleden heeft samen met de griffier de verschillende reglementen van de raad en de commissies tegen het licht gehouden. Dit heeft geresulteerd in nieuwe opgeschoonde reglementen. Dit is natuurlijk prima. Reglementen moeten op gezette tijden kritisch bekeken worden en zo nodig aangepast worden aan gewijzigde omstandigheden en opvattingen.

De commissie heeft de reglementen zorgvuldig bekeken. Echter op een punt zijn de comissieleden echter duidelijk doorgeslagen. Het betreft hier het verbod op interpellaties in de eerste instantie van de raadsvergaderingen. Het nieuwe reglement verbiedt raadsleden in de eerste instantie te interpelleren. Overweging hierbij is dat in de eerste instantie raadsleden ongestoord hun opvattingen en standpunten te berde moeten kunnen brengen; in de tweede instantie , die bedoeld is als discussie ronde, mogen raadsleden wel interpelleren.

De commissie van raadsleden komt hiermee in het voorstel tegemoet aan de wens en de uitgesproken opvatting in deze van de waarnemend burgemeester, die een broertje dood heeft aan raadsvergaderingen waarin raadsleden schier eindeloos aan het woord zijn. Raadsleden moeten volgens hem zich beperken tot  het onderwerp dat aan de orde is; technische vragen horen niet thuis in de raadsvergadering ; deze moeten op een eerder tijdstip gesteld worden, in commissies bij voorbeeld. Ook zouden raadsleden zich niet moeten verliezen in allerhande herhalingen.

De commissie heeft in het voorstel de stellingname van de burgemeester gevolgd. Maar hebben zij daarmee gelijk? Ik denk van niet. Natuurlijk raadsleden dienen zich te beperken en moeten niet tot in het eindeloze doorgaan. Maar het verbieden van interpellaties in de eerste termijn is daarvoor bepaald niet de geijkte remedie. Integendeel zelfs, het doet afbreuk aan de raadsvergadering als raadsleden pas in de tweede instantie mogen interpelleren. Hierdoor wordt het debat dat men wil op voorhand doodgeslagen. De praktijk bewijst dit ook. Er is in de raadsvergadering nauwelijks sprake van een echt debat.

Partijen gebruiken de raadsvergadering primair als het platform om hun opvattingen naar voren te brengen. Daar is de raadsvergadering ook voor in het leven geroepen: om tot besluitvorming te komen op basis van de uitgangspunten van politieke partijen. Partijen moeten de gelegenheid hebben hun  voor of tegen zijn  te beargumenteren en te verantwoorden. Dat kunnen zij alleen in het debat met hun tegenstanders. En hiervoor moet de voorzitter je de ruimte bieden. A la minute en ten alle tijden! Uitstel van het debat tot een tweede instantie werkt niet en is onzinnig. Het werkt zelfs een derde instantie in de hand: een instantie, waarin  gefundeerd stemverklaringen worden afgegeven.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                                                                                                       

Nog meer bezuinigingen mogelijk?

Binnenlands Bestuur heeft een onderzoek door I&O Research laten uitvoeren naar de mogelijkheden c.q. onmogelijkheden van bezuinigingen door gemeenten in de komende jaren. Conclusie uit het onderzoek:.

Aan de bezuinigingsdrift van gemeenten komt voorlopig nog geen einde. Zes op de tien ambtenaren denken dat ook in 2016 het mes in voorzieningen moet. Inwoners zijn daar iets minder stellig in. Toch vreest nog altijd zo’n 33 procent dat er komend jaar meer zal worden bezuinigd dan geïnvesteerd. Dat

Ambtenaren en inwoners gaan redelijk gelijk op in hun acceptatie van bezuinigingen. Van de ambtenaren kan 82 procent daarvoor begrip opbrengen, onder inwoners is dat 79 procent. Iets meer inwoners (20 procent) dan ambtenaren (17 procent) hebben er totaal geen begrip voor. Onder ambtenaren bestaat het minste begrip voor bezuinigingen op ouderenzorg en zorg aan langdurig zieken: 56 procent heeft hier moeite mee. Bezuinigingen op jeugdzorg en op huishoudelijke hulp liggen ambtenaren ook zwaar op de maag.

Datzelfde geldt voor inwoners. Verdere bezuinigingen op ouderenzorg en zorg aan langdurig zieken en op hulp aan huis is voor een ruime meerderheid van de inwoners onbespreekbaar. Ook op het beheer van de openbare ruimte en de riolering mag niet verder worden bezuinigd. Zij komen echter van een koude kermis thuis; juist daarop zal ook in 2016 worden bezuinigd, voorspellen ambtenaren. Van bezuinigingen op burgerzaken/publieke dienstverlening en de lokale economie liggen inwoners niet echt wakker. En dat zijn nou net niet de posten waarop komend jaar wordt bezuinigd, stellen ambtenaren.

De rijkskortingen op de budgetten Wmo, Jeugdwet en de Participatiewet hebben gemeenten het afgelopen jaar hoofdbrekens bezorgd. En die zijn nog niet over. Hoewel ambtenaren en inwoners verdere bezuinigingen op vooral de Wmo niet zien zitten, zit er een nieuwe ronde aan te komen. Vier op de tien ambtenaren menen dat er ook komend jaar op de huishoudelijke hulp zal worden bezuinigd en drie op de tien voorziet bezuinigingen op de ouderenzorg en de zorg aan langdurig zieken. Ook op de jeugdzorg wordt komend jaar beknibbeld, stelt 29 procent van de ambtenaren, terwijl bijna zeven op de tien inwoners dat een slecht idee vinden. Overigens verwachten zowel ambtenaren (72 procent) als inwoners (58 procent) dat op andere portefeuilles extra moet worden bezuinigd, om de Wmo en Jeugdwet naar behoren te kunnen uitvoeren.

Er heerst in de samenleving een lichte euforie dat de crisis voorbij is, maar dit onderzoek laat zien dat veel burgers nog onvoldoende beseffen dat het lokale leed nog niet geleden is’, zegt Peter Kanne van I&O Research. ‘Gemeenten zouden er goed aan doen hun inwoners hierop voor te bereiden.’

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                                                                                                       

Allerlei

 In de aanloop naar de grote bijeenkomst eind deze maand over de verkeersproblematiek van de regio werd in de regionale pers gesproken over de”laatste kans “om het geld voor de verkeersruit in de regio te houden.

Verkeersminister Melanie Schultz van Haegen heeft in juni de Kamer toegezegd dat zij de rijksbijdrage voor de Noordoostcorridor van € 271 miljoen voor de regio wilde reserveren. De regio, die zij overigens vergrootte tot het gebied van Zuid-Nederland, moet dan wel met een eensgezind plan komen. De conferentie van 29 en 30 september is met dit doel belegd. Natuurlijk dat de Commissie Ruimtelijk Domein vorige week van wethouder van Zeeland wilde weten wat de insteek van Laarbeek was. Een bevredigend antwoord wist de wethouder niet te geven! De problematiek is urgent, zoals ook bleek uit de petitie over de Beekse brug die Bedrijven Contact Gemert-Bakel ophaalde.

De stroom vluchtelingen die via Italië, Griekenland en Hongarije op Europa afkomen, laat de politiek niet onberoerd. Alleen al om humanitaire redenen zullen deze vluchtelingen gehuisvest moeten worden, zeker als het politieke vluchtelingen zijn. Er is een groot gebrek aan opvangmogelijkheden. Gemeenten zullen dus hun verantwoordelijkheid moeten nemen. De burgemeesters uit Zuidoost-Brabant zijn hiertoe bereid. Het al of niet opnemen is en blijft overigens een zaak des gemeentes zoals de Somerense burgemeester na afloop van het beraad van de 21 gemeenten terecht opmerkte. Uit een eerste inventarisatie blijkt dat er in Laarbeek geen mogelijkheden zijn om grote groepen vluchtelingen op te nemen.

Afgelopen donderdag was er een bijeenkomst op het gemeentehuis. Daar kwam de vraag aan de orde hoe inwoners betrokken kunnen worden bij de veranderde rol van de overheid. De uitnodiging was gericht aan alle inwoners van Laarbeek. Ik verwachtte dus een vol gemeentehuis aan te treffen. Dat bleek niet het geval. Gemeenteraadsleden, commissieleden en vooral ambtenaren hadden gevolg gegeven aan de oproep. Gewone burgers waren er nauwelijks. Wel een aantal leden van de Dorpsraden. Kwam dit door desinteresse of wat de bijeenkomst onvoldoende gecommuniceerd? Dit laatste was zeerzeker het geval. De eerste vraag kan niet een twee drie beantwoord worden.

De gemeente wil de inwoners betrekken bij het beleid. Dit is zeker. Na afloop bleef ik donderdag toch wel met nogal wat vragen zitten. Onduidelijk bleek tot hoe ver de gemeente wil gaan. Ook leek het erop dat de gemeente zelf nog geen helder beeld heeft wat de veranderde rol van de overheid nu precies inhoudt. Is dit louter terugtreden en taken overlaten aan de markt en het particulier initiatief of een noodgedwongen om financiële redenen taken laten liggen en zo het neo-liberale uitgangspunt van het streven naar een kleinere overheid uitvoeren? Donderdagavond werden de grote lijnen wel duidelijk; de vertaling naar de Laarbeekse situatie kwam niet uit de verf. Ik denk dat dit een risico is en het proces zal gaan bemoeilijken. Dus we moeten eerst de oorzaken en uitgangspunten veel duidelijker moeten krijgen.

In de uitnodiging was dit al een beetje voorzien. Er stond immers al:

“ Een pasklaar antwoord zal er deze avond niet worden gevonden. Wel hopen we u met het aangeboden programma voldoende inspiratie en stof tot nadenken te geven, op weg naar een juiste aanpak voor Laarbeek.”

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                                                                                                       

Buurtbus

Harry de Groof, de onvermoeibare voorzitter van de Buurtbus, heeft flink aan de bel getrokken en aandacht gevraagd voor de penibele situatie waarin de buurtbus dreigt te komen als de aanbesteding volgens de voorwaarden van de provincie gaat plaatsvinden.

De Groof staat in zijn kritiek bepaald  niet alleen ; ook in andere regio’s ondervinden de vrijwilligers van de buurtbuis  dezelfde problemen. De vrijwilligers van de buurtbussen in Zuidoost-Brabant kunnen de borst natmaken. De buurtbussen dreigen met de nieuwe aanbesteding van het openbaar vervoer, die in december 2016 moet ingaan, fors minder subsidie te krijgen.

Voor de Stichting Buurtbus Laarbeek dreigt volgens voorzitter Harry de Groof zelfs een halvering. De Laarbeekse buurtbus werd, net als alle andere buurtbussen in Zuidoost-Brabant, tot 1 januari van dit jaar gefinancierd vanuit het Samenwerkingsverband Regio Eindhoven (SRE). Die had de wettelijke taak om het openbaar vervoer in deze regio te regelen, maar deze taak ligt - zo besloot het kabinet - vanaf dit jaar bij de provincie.Voor de nieuwe concessie heeft de provincie volgens De Groof een programma van eisen opgesteld dat voor Laarbeek 'zeer nadelig' lijkt uit te pakken.

Voor de Brabantse SP-fractie in de Brabantse Staten was deze kritiek aanleiding Gedeputeerde Staten vragen te stellen over het voornemen om de buurtbussen in Zuidoost-Brabant vanaf eind volgend jaar flink minder subsidie te geven. Het Eindhovense SP-statenlid, Willemieke Arts, stelde de vragen n.a.v. de zorgen die Harry de Groof in het ED verwoordde.

Dus even afwachten wat het antwoord van GS zal zijn. Heel veel vertrouwen dat zaken nog gaan veranderen heb ik overigens niet.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Woensdag 9 september 2015

                                                                                                                                                       

Overleg over de verkeersproblematiek in de regio

In de vergadering van de commissie Ruimtelijk Domein staat de Noordoostcorridor als vast agendapunt op de agenda. Na het afschieten van De Ruit was er een hele tijd weinig nieuws te melden. Meestal beperkte wethouder van Zeeland zijn mededelingen tot het aller noodzakelijkste. Zelden liet hij het achterste van zijn tong zien.

 In  de laatste vergadering  van de commissie zou dit waarschijnlijk ook weer zo het geval zijn. Van Zeeland had dit keer de vasthoudendheid van de commissie verkeerd ingeschat. Commissieleden namen geen genoegen  met zijn vrijblijvende mededelingen. De commissie wilde vooraf meepraten over de inbreng van de wethouder van Laarbeek in de komende overleggen eind september. Dus de wethouder moest wel met de billen bloot.

Natuurlijk, zo verklaarde hij, had hij totaal geen bezwaar hiertegen. De commissieleden konden de nota van  A naar Brainport; hij was zelfs bereid het kader dat in B en W over de aanpak van de wegenproblematiek in de regio was afgesproken aan de commissie te overleggen. En ja, hij zou de vraag van de commissie in B en W aan de orde stellen.  Wanneer de commissie dan zich zou kunnen uitspreken,liet hij in het midden. Allemaal rijkelijk laat natuurlijk.

 De commissie nam hier noodgedwongen genoegen mee; geen enkel commissielid eiste dat de commissie stante pede, nu er nog wel tijd is, zich zou uitspreken  over de gewenste inbreng van Laarbeek.

Ik ben benieuwd of de raad op 17 september hierop terugkomt. Ruit 1- scenario moge dan afgeschoten zijn en er kan nog zo heel hard beweerd worden dat er geen Ruit 2-scenario  meer komt, dit neemt echter niet weg dat de verkeersproblematiek in de regio opgelost is. Verre van dat!  Duidelijk is dat Laarbeek met of zonder Ruit cruciaal gelegen is  en dus een groot belang bij de besluitvorming heeft.

Er zal hoe dan ook een oplossing  moeten komen. Logisch en normaal is dat de raad van Laarbeek hierover zich uitspreekt.  

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                                                                                                       

                                                           Aboutaleb           

Elk jaar begin september organiseert het weekblad Elsevier de H.J. Schoo-lezing. Dit keer werd de lezing voor de 8^e keer gehouden. De burgemeester van Rotterdam ,Aboutaleb, was de spreker.

In een rede die hij  als titel “ De roep van de stad ” had meegegeven, waarschuwde hij dat Nederland zijn positie als vooraanstaande handelsnatie dreigt te verspelen. Grote steden als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag moeten volgens Aboutaleb  meer budget en bevoegdheden krijgen van de nationale overheid. De Nederlandse bestuurlijke hoofdstructuur is volgens hem een piramide  met bovenin het Rijk en onderin de gemeenten. Zijn voorstel is om die piramide om te keren, met bovenin de steden van de toekomst. De lokale overheid moet de eerste overheid zijn, dicht bij de burgers en ondernemers.

Dit model sluit volgens Aboutaleb beter aan bij de tijdsgeest. Steden en stedelijke regio's blijven de komende decennia groeien en zijn 'in staat de kraamkamer te worden van nieuwe generaties' die vorm geven aan een nieuwe en op duurzaamheid gebaseerde economie. ,,We gaan steeds meer toe naar co-creatie, waarbij bewoners mede bepalen wat prioriteit heeft in hun wijk en wie wat doet.''

 Inspiratie put Aboutaleb onder meer uit Engeland, Frankrijk en Italië, waar steden en stedelijke regio's met succes steeds meer bestuurlijke autonomie krijgen. Met zijn oproep borduurt hij voort op het pleidooi van de invloedrijke Amerikaanse politicoloog Benjamin Barber, die stelt dat niet wereldleiders maar burgemeesters mondiale problemen als de klimaatopwarming kunnen oplossen.

Toen ik destijds het boek van Barber las, vond ik dat hij in veel opzichten doordraafde. Er zaten wel enige elementen in  “ Als burgemeesters zouden regeren ” die de moeite van het overwegen waard waren. De elementen die er wel toe doen, heeft  burgemeester Aboulaleb er handig uitgeplukt.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                                                                                                       

Een opvallend begin

Het Laarbeekse college van B en W is verrassend actief en zelfbewust uit het zomerreces gekomen. Het college dat zich tot nu toe nauwelijks wist te manifesteren, heeft  direct na de vakantie  het initiatief naar zich toe getrokken. Binnen een paar weken  heeft het college een aantal belangrijke stappen gezet. De vakantie heeft het  college klaarblijkelijk goed gedaan.

Allereerst is het college met plannen naar buiten getreden om  de woningbouw in Laarbeek na een periode van stagnatie weer van de grond te trekken. Natuurlijk is de aantrekkende economie hierbij een belangrijke steun in de rug. Belangrijker is dat het college er in geslaagd is op tijd klaar te zijn en hiervoor het groene licht van de provincie heeft gekregen. Laarbeek mag 150 extra woningen gaan bouwen voor de huisvesting van de eigen inwoners. Dit bovenop de reeds goedgekeurde 924 woningen. De gemeente heeft de bouwgrond en de toestemming  voor de woningen. Nu nog als de wiedeweerga bouwen in de kernen van Laarbeek. Met name in Aarle-Rixtel en Lieshout  wordt hierop met ongeduld gewacht.

Ook heeft het college in de nieuwe nota reserves en voorzieningen  grootscheeps opruiming gehouden in de vele potjes die in de loop van de jaren zijn aangelegd. Vele van deze voorzieningen en fondsen zijn een automatisme geworden en beantwoorden niet meer aan het doel waarvoor zij indertijd ingesteld zijn. Het zijn verdekte reservepotjes geworden die middelen vastzetten en daarmee de financiële speelruimte van de gemeente onnodig beperken. Stille reserves dus. Het college heeft er het mes ingezet   en voorgesteld een aantal onnodige fondsen en voorzieningen op te heffen. Per saldo leidt dit tot de toevoeging van €  106.000-  aan de algemene reserve. Gelijktijdig wordt een extra bedrag van € 86.000,- aan de reserve incidenteel nieuw beleid  toegevoegd. Dit laatste is een reeds lang gekoesterde wens van de raad. Jarenlang was er geen ruimte voor omdat het geld vastgezet werd in allerlei fondsen.

Deze herschikking geeft meer duidelijkheid en vergroot de financiële spankracht van de gemeente. Minder in allerlei potjes stoppen geeft meer mogelijkheden voor nieuw beleid. Dat is winst. Het maakt de gemeente bovendien een tikkeltje meer flexibel. En dat al voor de verhoging van de OZB met 13% die voor 2016 ingerekend is.

En de derde verrassende move van het college is de uitnodiging  van het college  aan alle inwoners van Laarbeek van 3 september j.l. Het college wil overleggen over de vraag hoe de burgers van Laarbeek betrokken kunnen worden bij de veranderde rol van de overheid. Hierbij wijst het college op de participatiesamenleving. Het zelfsturend vermogen van de inwoners, de doe- en netwerkdemocratie en burgerparticipatie. Allerlei gemeenten zijn bezig om de inwoners meer te betrekken bij de veranderde rol van de overheid. De praktijk blijk echter vaak weerbarstiger dan de theorie. Het out of the box denken valt niet mee. Op 10 september wordt een poging gemaakt om dit te doorbreken. Iedereen is van harte welkom in het gemeentehuis. Wel even aanmelden.

Natuurlijk is dit een mooi initiatief. Er is een programma voor deze avond opgesteld. In de uitnodiging blijft het programma ietwat cryptisch. Ook  het college verwacht niet dat er op 10 september een pasklaar antwoord  komt; eerder een begin en aanzet voor een antwoord. Toch zullen we een  antwoord moeten vinden onze verticale democratie komt steeds meer onder druk te staan door de horizontale  netwerkdemocratie. Mahatma Gandhi zei al:” Alles wat je voor mij doet maar niet met mij doe je tegen mij! ” Ik denk dat dit steeds meer geldt.

Concluderend kan met recht gezegd worden dat het college  met deze voorstellen en initiatieven een goede start heeft gemaakt. Doorgaan dus op de ingeslagen weg en out of the box blijven denken.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

      

                                                               

Bouwplannen

Gelukkig lijkt het erop dat de lange periode van stilstand in de woningbouwproductie achter ons ligt. De bouw trekt weer aan. Ook in Laarbeek . We zien overal weer bouwactiviteiten. Ook het aantal huizen wat verkocht is, neemt weer toe. Daar kunnen we natuurlijk alleen maar blij over zijn. Om met recht te kunnen zeggen dat het een begin is van een blijvend proces, is het nog te vroeg en het herstel te pril.

De gemeente Laarbeek heeft deze ommekeer aangegrepen om met haar plannen in de publiciteit te treden. Afgelopen  woensdag had het ED een groot artikel over de woning bouw in Laarbeek.  Een dag eerder reikte wethouder van Zeeland symbolisch de eerste sleutel uit bij gelegenheid van de oplevering van 10 woningen in Beekse Akkers. Deze woningen zijn gebouwd in opdracht van woningcorporatie Bergopwaarts uit Deurne.

Laarbeek heeft van de provincie het groene licht gekregen. De gemeente mag 150 extra woningen gaan bouwen; dit aantal komt bovenop de reeds goedgekeurde  924 woningen. De gemeente is blij met deze extra bouwcapaciteit, aangezien de gemeenteraad er vorig jaar nog op heeft aangedrongen om vooral in Aarle-Rixtel en Lieshout meer te bouwen. aantrekt.

Wethouder van Zeeland zegt in de krant dat Laarbeek altijd zuinig is omgesprongen met de woningbouwprognoses. Dat werpt nu zijn  vruchten af. Er zit echter aan het groene licht dat de gemeente nu van de provincie krijgt een maartje:  Laarbeek  mag – net als de meeste andere landelijke gemeenten  - alleen maar bouwen voor “ migratiesaldo nul ”, dus alleen maar om in de behoefte van de eigen bevolking te voorzien. Een beetje  haaks staat hierop het bericht dat van Zeeland dinsdag de sleutel uitreikte aan een echtpaar uit Zoetermeer!  Dit rijmt niet goed met het principe van bouwen voor de eigen bevolking.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185                                    

                                                               

Een moment van stilte i.p.v. gebed

Het openings- en sluitingsgebed heeft in de raad van Laarbeek zijn langste tijd gehad. Vorig jaar oktober werd er in de raad al uitvoerig over gesproken, maar binnenkort is het zeer waarschijnlijk definitief: de afschaffing van het gebed in de Laarbeekse gemeenteraad. In het nieuwe reglement van orde dat volgende maand aan de politiek wordt voorgelegd, wordt het door de voorzitter van de raad uitgesproken gebed vervangen door een 'moment van stilte'. 

Nog maar in heel weinig gemeenten in Zuidoost-Brabant begint en eindigt  de raadsvergadering traditioneel met een kort gebed begint en eindigt. Naast Laarbeek wordt alleen nog in Bergeijk, Oirschot en Reusel-De Mierden gebeden. Uit een onderzoek van het Reformatorisch Dagblad bleek eerder dit jaar dat het gebed in veel gemeenten overboord wordt gezet als er geen christelijke raadsmeerderheid meer is. In 2007 kenden nog 95 van de (toen) 443 Nederlandse gemeenten een ambtsgebed, eind vorig jaar was dat aantal met een kwart gedaald.

In Laarbeek zwengelde de PvdA vorig jaar de discussie aan. De PvdA had  twee overwegingen voor de afschaffing van het gebed: kerk en staat zijn gescheiden en het is niet meer vanzelfsprekend een geloofsovertuiging te hebben. Niet iedereen dacht hier hetzelfde over. Sommige raadsleden hechten nu eenmaal meer aan historie en katholieke tradities dan anderen. Anderen  vinden het niet meer van deze tijd om met een openingsgebed te beginnen. Ik hoorde een raadslid zeggen dat het gebed een ritueel van de katholieke kerk is terwijl we nu leven in een multiculturele samenleving. Ik geloof niet dat een multiculturele samenleving per definitie ongelovig is. 

De raad was in oktober vorig jaar wel van mening dat er iets anders in de plaats van het gebed moet komen. Als het gebed wordt afgeschaft moet er vooraf aan de beraadslagingen een ander moment van bezinning komen. "Het gebed is een invulling van een traditie. De traditie moeten we handhaven, maar misschien moeten we de vorm veranderen", zei burgemeester Frans Ronnes destijds.

Er wordt nu gekozen voor een moment van stilte. Op zich kan vrede hebben met het afschaffen van het gebed, al betreur ik het wel. Ik realiseer me dat het gebed een uitvloeisel is van een maatschappij die  niet meer bestaan. Met de voortschrijdende ontkerkelijking hebben steeds meer mensen moeite met het ceremonieel van een gebed aan het begin van een vergadering. In een seculiere maatschappij heeft het gebed geen toegevoegde waarde meer. Als het een moment van aanstoot wordt, moet men het afschaffen.  Iedereen die wil bidden kan dat altijd en overal in stilte doen.

Het afschaffen van het gebed markeert en bevestigt de ontwikkeling in de West-Europese  maatschappij. Laarbeek is daar een onderdeel van. De seculiere wereld heeft de christelijke wereld naar de achtergrond gedrongen. Dit is een feit dat ik moet erkennen. Maar ik mag het toch wel jammer vinden,hè?

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185