Een nieuwe wind
Natuurlijk
weet ik niet exact waar het Laarbeekse college bij de opstelling van de
Kadernota 2016 de inspiratie opgedaan heeft om te kiezen voor een
duurzaamheidsoffensief. Op zich was de keuze wel verrassend, maar toch ook weer
niet spectaculair. Laarbeek is bij lange na niet de eerste gemeente die
duurzaamheid in haar vaandel voert. Verschillende andere gemeenten zijn haar
voorgegaan. Dit neemt overigens niet weg dat het college voor deze keuze veel
respect verdient. Het college – zo kan men constateren- heeft in ieder
geval de tekenen van de tijd verstaan.
Hoewel
het idee nog niet helemaal uitgekristalliseerd was toen het college deze keuze
in de Kadernota maakte, neemt dit niet weg dat het college hiermee een nieuwe
weg insloeg en hiermee duidelijk brak met het Vereijkeniaanse begrotingsbeleid,
dat sterk gekenmerkt werd door voorzichtigheid en behoudzucht. Het huidige
college zet de luiken, die onder de vorige colleges gesloten waren, open. Een
weldaad, vergeleken met de starre begrotingsdiscipline van voorheen.
Wethouder
Joan Briels is door het college aangewezen als de projectwethouder voor dit
proces. In de raadsvergadering van juli sloeg hij al meteen een paar
piketpaaltjes: duurzaamheid is in zijn perspectief meer dan natuur en ecologie;
het heeft ook een duidelijke algemene welzijnscomponent.
Hoe
hij dit proces vorm en inhoud gaat geven is nog niet geheel duidelijk. De tijd
zal het leren. Hij heeft alleen het nadeel dat de grootste fractie in de raad
de keuze van het college afwijst. PNL blijft vasthouden aan de oude begrotingsprincipes.
Gesouffleerd door Vereijken kan en wil PNL de stap naar de toekomst en de
wereld van morgen niet zetten.
Jammer.
