Varia

In deze aflevering niet een stuk, maar een aantal korte stukjes.

Presidentverkiezingen in Frankrijk.

De eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen zitten er op. De uitkomst is niet helemaal verrassend.  Emmanuel Macron  en Marine le Pen zijn de winnaars. Vele hadden verwacht dat Le Pen de eerste ronde zou winnen. De echte winnaar werd Macron. In de tweede ronde kiezen de Fransen hun president voor de komende vijf jaar.

De tweede ronde wordt ongewoon spannend. Algemeen wordt Macron getipt als uiteindelijke winnaar. Het moet allemaal nog wel gebeuren. Zijn eerste optreden in Amiens bij Wirlpool dat verplaatst gaat worden naar Polen, was geen onverdeeld succes. Marine le Pen blijft een niet te onderschatten tegenstander. Voor Frankrijk en Europa is het te hopen dat de nog vrij jonge Emmanuel Macron deze strijd gaat winnen. Duimen dus.

Koninklijke onderscheidingen

Burgemeester Frank van der Meijden mocht daags voor Koningsdag een koninklijke onderscheiding uitreiken aan vijf inwoners van Laarbeek. Vier mannen en een vrouw werden benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau. Alle vijf hebben dit ten volle verdiend met verschillende vormen van vrijwilligerswerk. Proficiat.

Koningsdag

Afgelopen donderdag vierde koning Willem-Alexander zijn vijftigste verjaardag. Tilburg was de plaats waar het allemaal plaatsvond. Koningsdag was een geslaagd feest.

Heel veel Nederlanders hebben woensdagavond naar het interview van de koning Het werd een heel mooi gesprek, waar de koning zich van een onbekende kant liet zien. Heel goed gedaan.

In Laarbeek waren ook verschillende activiteiten. In het Dorpshuis werden de gedecoreerden ontvangen. Een belangrijke rol in de bijeenkomst was weggelegd voor de burgemeester die de gelegenheid met beide handen aangreep om de genodigden bij te praten over allerlei ontwikkelingen in  Laarbeek. Hij schetste een heel mooi beeld van Laarbeek; alleen misschien iets te lang voor deze gelegenheid.

Op de Heuvel in Lieshout bij de kinderspelen werd vooral betreurd dat er dit jaar geen aubade was. Dit werd door vele ouders als een echt gemis ervaren. “ Deze aubade moet beslist terugkeren als vast onderdeel van het programma van deze dag “ hoorde ik uit veler mond. Dit zal dus volgend jaar wel gaan gebeuren.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Woonvisie

Vorige week heeft de gemeenteraad van Laarbeek  de Woonvisie 2017-2021 vastgesteld. Hieraan vooraf ging een uitvoerig debat, waarin een amendement van PNL en een motie van het CDA een onderdeel vormden.

Uiteindelijk stemde de raad in grote eensgezindheid in het gewijzigde amendement, de woonvisie en de motie. Over deze uitkomst kunnen wij alleen maar blij zijn.

Nu gaat het aankomen op de concretisering van de prestatieafspraken die de gemeente en de Wocom met elkaar gaan maken. De basis ligt er, nu de uitwerking nog.

Laarbeek mag in de komende periode ruim 1100 woningen bouwen. Aan het college nu de taak om dit aantal ook te realiseren. Wij hebben er het volste vertrouwen in dat dit ook gaat lukken, ook al gezien de aantrekkingskracht van Laarbeek bij woningzoekenden. Om de vergrijzing wat te temperen is het aantrekken van nieuwe jonge inwoners van buiten voor Laarbeek van levensbelang.

                             

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                              

N279

De stuurgroep heeft eindelijk haar voorlopige advies over de N279 laten verschijnen. Nu zijn de betrokken gemeenten aan zet voor hun reactie. Daarna neemt de provincie een besluit.

In hoofdlijnen komt het advies op het volgende neer: tussen Veghel en Asten blijft de N279 een provinciale weg met een maximumsnelheid van 80 km per uur en komen er geen 2*2 rijbanen. Er komt een omleiding om Dierdonk; geen omleiding bij Zijtaart en ongelijke kruisingen.

Het voorlopige advies is een teleurstelling. De stuurgroep grijpt niet door en kiest voor oplossingen die de problemen niet oplossen. Feitelijk is het een tussenoplossing.

Het CDA-Laarbeek heeft gepleit voor een weg met 2*2 rijstroken. Deze wens wordt niet gehonoreerd. Zoals verwacht, want we kregen in Laarbeek hiervoor de handen al niet op elkaar. We doe er verstandig aan voorlopig dit punt te laten rusten. Over 10 à 15 jaar komt deze discussie ongetwijfeld opnieuw terug. Na zoveel ongelukken en lange files!

Over de verkeerssituatie bij de Beekse brug vinden we in het voorlopige advies niets terug. Alleen met ingrijpende maatregelen  kan de situatie hier opgelost worden. De N615 vanaf de Bavariabrug doortrekken naar de de Zuidwillemsvaart bij het Aarlese Broek is de enige adequate oplossing. Maar dit is natuurlijk vloeken in de kerk na de afwijzing van De Ruit.

In het voorlopige advies van de stuurgroep is weinig terug te vinden van de Laarbeekse inbreng. Waar heeft wethouder van Zeeland zich sterk voor gemaakt en wat was zijn inzet? Het wordt tijd dat hij dit eens uitlegt. Dat je in overleg niet alles binnenhaalt, dat begrijpen wij. Maar helemaal niets binnenhalen, dat gaat er bij ons niet in.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

De kloof versus en het Laarbeeks model

Er verschijnen de laatste tijd heel veel studies over het maatschappelijke onbehagen van de burger. Heel recent nog een studie van drie ambtenaren van Binnenlandse Zaken: Maatschappelijk onbehagen en het openbaar bestuur met daarin de verbijsterende opmerking dat zelfs op lokaal niveau bij ambtenaren nauwelijks kennis bestaat over wat zich in hun gemeente afspeelt.

Het lijkt wel dat de burger in toenemende mate zich afkeert van politiek. De oude vertrouwde volkspartijen ( liberale,sociaal-democratische en christen-democratische ) verliezen gestaag steun. Hun aanhang schrompelt ineen. Anti-democratische partijen zijn in opkomst. De Westerse burger is bang. En daar is ook wel reden voor. Om deze ontwikkeling te keren worden op verschillende plaatsen ingrijpende veranderingen in het huidige politieke systeem van representatie democratie bepleit.

Romans geven soms een helderder beeld van de situatie dan welke studie ook. Romanschrijvers voelen vaak intuïtief aan wat er aan de hand is. In romans beschrijven zij vaak indringend ontwikkelingen die er aan zitten te komen. Michel Houellebecq voorzag in Soumission (2015) dat Frankrijk afstevende op een islamitische republiek. In Amerika lijkt het ministerie van de Waarheid zoals George Orwell dat in Nineteen Eighty-Four (1949) beschreef al volop actief: Ignorance is strength! En het motto America First, dat we kenden uit The plot against America van Philip Roth, is nu de echte slagzin van de reëel bestaande president van Amerika.

Bij de behandeling van de motie van PNL over de kloof in de raad afgelopen week deden zich een paar opmerkelijke zaken voor. PNL vroeg een integrale uitvoering van het voorstel. De andere partijen wilden niet verder gaan dan de uitvoering van de eerste twee stappen: het aanbieden van een cursus en de start met een politiek café. De coalitiepartijen en democratisch Laarbeek van Frans Biemans hadden vertrouwen in de bestaande structuren. Niet voor niets praat men in de regio over het “ Laarbeeks model”. De zgn. kloof is niet iets nieuws. Politieke onvrede is van alle tijden.

Dit laatste valt natuurlijk niet te ontkennen. Het lijkt erop dat in een tijdperk van groeiende burgerparticipatie de bestaande systemen niet meer toereikend zijn. De hoog opgeleide burger wil zelf meebeslissen; de lager opgeleide is deze behoefte veel minder. Op de keeper beschouwd lijkt het erop dat voor een groot deel van de burgers het bestaande systeem van de representatieve democratie niet meer voldoet. Om hiervoor een oplossing te vinden is lastig, als het al moet.

Cursussen en politieke cafés kunnen sluimerende belangstelling aanwakkeren, maar zijn niet de oplossing van het probleem. De oplossing moet in eerste instantie bij de politieke partijen zelf gezocht worden. Het rekruteringsbeleid van politieke partijen zal op de schop moeten. Niet meer van hetzelfde, maar meer van het andere. Partijen moeten zoeken naar mensen buiten de eigen beperkte kring en zich buiten de standaardkring begeven. Met nog een jaar te gaan tot de gemeenteraadsverkiezingen een mooie uitdagende klus voor de lokale partijbesturen. Slagen ze, dan draagt dat bij aan een herkenbare gemeenteraad.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                              

                                                                   De kloof

Het college heeft enige tijd geleden een voorstel bij het presidium neer gelegd om “de kloof ”tussen de politiek en de bevolking te slechten. Het was een ambitieus voorstel dat voortborduurde op de nieuwjaarstoespraak van de burgemeester aan het begin van dit jaar. Het presidium heeft het voorstel afgewezen. De redenen hiervoor zijn mij niet geheel duidelijk. Het verslag van de vergadering geeft op dit punt geen uitsluitsel.

Politieke partij PNL laat het hierbij niet zitten en heeft een motie aangekondigd die vandaag in de raad  behandeld wordt. Op zich een opmerkelijke move, maar niet geheel onvoorstelbaar. Misschien wil het college en nu ook PNL iets te snel door de bocht. Dat moet niet uitgesloten worden.

Er wordt wel heel gemakkelijk en snel over het bestaan van een kloof gesproken. Zonder een diepgaande analyse wordt verondersteld dat deze kloof bestaat. Over het waarom van de kloof en de diepte wordt niet nader ingegaan. Toch is een indringende analyse een eerste voorwaarde. Een groot en ingrijpend traject starten zonder eerst de problematiek ter dege onderzocht te hebben en in kader te hebben gebracht, leidt alleen maar tot teleurstellingen. Erger nog het doet afbreuk aan de politiek als zodanig. Voorzichtigheid is dus geboden.

Er wordt de laatste tijd heel veel gepubliceerd over maatschappelijke veranderingen die hun effect op het politieke bestel hebben. Zware studies vaak die veel verklaren, maar net ook weer niet alles. Zo schreef

Warna Oosterbaan onlangs een interessant artikel in de NRC met als titel “Geef lager opgeleiden ook een kans ” Er is een nieuwe tweedeling ontstaan tussen laag en hoger opgeleiden. Maar 3% van de nieuwe Tweede Kamerleden is niet hoger opgeleid. In de bevolking is dit percentage 70%. Schever kan welhaast niet. 

Romans geven soms een helderder beeld dan welke studie dan ook. Eén van de eigenaardigheden van deze tijd is dat het soms lijkt alsof je in een toekomstroman bent beland. Niet dat Frankrijk al een islamitische republiek is, zoals Michel Houellebecq inSoumission (2015) voorzag. Maar als je het boek leest, wordt dat scenario op een aannemelijke wijze gerealiseerd. En in Amerika lijkt het ministerie van de Waarheid zoals George Orwell dat in Nineteen Eighty-Four (1949) beschreef al volop actief: Ignorance is strength! En het motto America First, dat we kenden uit The plot against America van Philip Roth, is nu de echte slagzin van de reëel bestaande president van Amerika.

Hoog opgeleiden hebben volgens Warna Oosterbaan nog iets waarin ze van laag- en middelbaar opgeleiden afwijken: ze zijn meer in politiek geïnteresseerd, ze verwachten meer van de politiek en zijn politiek veel actiever. De bestuurskundigen Mark Bovens en Anchrit Wille laten in hun boek Diplomademocratie (2011) overtuigend zien dat meritocratie en democratie op gespannen voet met elkaar staan: de opvattingen van laag opgeleiden worden in het politieke debat nauwelijks tot uitdrukking gebracht.

Nu hoeft dat geen probleem zijn als hoog- en laag opgeleiden over belangrijke kwesties ongeveer hetzelfde denken. Maar dat is niet zo. Over immigratie, gezondheidszorg, criminaliteit, Europa en inkomens denken hoog- en laag opgeleiden anders, en binnen grote partijen geldt dat gekozenen liberaler zijn dan de mensen die op hen stemden. Resultaat is dat laag opgeleiden zich niet goed vertegenwoordigd voelen, cynischer en wantrouwender worden en ertoe neigen dan maar niet te gaan stemmen.

Daarmee zijn we beland bij een ernstig democratisch tekort: de kloof tussen een invloedrijke, hoog opgeleide minderheid, en de meerderheid die veel lager is opgeleid en een veel slechtere toegang heeft tot de macht.

Hoe we dit kunnen oplossen , is niet een twee duidelijk.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Ouderen.

We zijn gewend aan het indelen van de bevolking in groepen. Meestal gaan we uit van de onderverdeling in jongeren, volwassenen en ouderen. Elke groep vraagt speciale aandacht. De laatste tijd staan vooral de ouderen volop in de schijnwerpers. Deze groep wordt door de toenemende vergrijzing  steeds belangrijker. Politiek gezien hebben zij het tij mee.

Afgelopen week verscheen er een interessant artikel in het Eindhovens Dagblad. Onder de kop op de economiepagina “ Dure vindingen maken ouderen honkvast ”besteedde het ED donderdag 6 april j.l. aandacht aan de veranderingen in het leven van ouderen die thans plaatsvinden. De nieuwe generatie ouderen is mondiger dan de generatie voor de eeuwwisseling. Zij kopen zelf zorgen,zoeken informatie over alternatieve woonvormen en blijven stukken langer actief. Maar verhuizen naar een kleinere, aangepaste woningen of een verzorgingshuis, zoals de eerdere generaties voor hen gewoon waren, is er niet meer bij. In de vorige eeuw verkochten hun huis en gingen huren. Dit laatste kan bijna niet meer, eenvoudigweg omdat geschikte huurhuizen veelal ontbreken.

De “ nieuwe” ouderen passen hun woning hoogstens aan en blijven dan zitten in hun huis. Het Economisch Instituut  voor de Bouw heeft berekend dat een woning aanpassen, drempels weghalen, wc en badkamer aanpassen, een traplift  inbouwen en dergelijke , gemiddeld 9.000 euro kost. Niet iedere oudere kan dit bedrag ophoesten. Daarom  is een jaar geleden de blijverlening geïntroduceerd. Ouderen hebben grote interesse voor deze lening van 2.500 tot 50.000 euro. Dit is ondertussen wel gebleken.

Het Laarbeekse college heeft de blijverlening jammer genoeg afgewezen. De lening zou grote administratieve lasten met zich meebrengen. Daarnaast zou de blijverslening grote financiële lasten met zich meebrengen. “ Geldt dit dan niet voor de starterslening? “, is de vraag die dan bij je opkomt.

Veel ouderen lopen vast in de bureaucratische molen voor zorg en hulpmiddelen om langer thuis te blijven wonen. Het is een echte lappendekken geworden waar de doorsnee burger niet meer uitkomt. Guido voldoet niet en gaat op de schop. Bovendien zijn de verschillen tussen gemeenten enorm. “Eigenlijk moet je goed uitzoeken in welke gemeente je als oudere het beste kunt wonen”  concludeert het ED nog sarcastisch.

Dit is natuurlijk te gek voor woorden!

Onlangs behandelde de commissie Sociaal Domein het concept woonvisie 2017-2021. Allerlei aspecten komen in de woonvisie aan de orde. Ook is er aandacht voor de positie van de ouderen op de Laarbeekse woningmarkt. Het wordt allemaal nogal hap snap behandeld. Problemen worden wel gesignaleerd; oplossingen blijver echter achterwege.

Ook bij de behandeling van de woonvisie in de commissie kwamen er geen consistent antwoorden op heel reële vragen. Op de keeper beschouwd was er zelfs niet eens een begin van een oplossing. De Laarbeekse ouderen hebben niets te verwachten van deze nieuwe woonvisie.

 Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                  Raad en sturing op het sociale domein

Rekenkamers zijn nuttige instrumenten. Op gezette tijden leveren zij hun rapporten af. Soms zitten er heel verrassende tussen. Zo verraste onlang de Gemerts Laarbeekse Rekenkamercommissie ons met haar rapport ; ook i Rotterdam ligt er nu nog onofficieel een interessant rapport over de gemeentelijke informatiebeveiliging. De gemeente Rotterdam is zo lek als een mandje staat er in te lezen.

Tussen al de rapporten viel mijn oog op een rapport van de Nijmeegse Rekenkamer. Het rapport heeft de titel Sturen op zorg. De conclusie van de Rekenkamer is dat de Nijmeegse raad niet of nauwelijks beschikt over bruikbare informatie om te kunnen (bij)sturen op de realisatie van de doelen voor de Wmo 2015 en de jeugdhulp. Het meest opmerkelijke is nog wel dat de raad hier zelf ook niet om vraagt. Eigenlijk onbegrijpelijk! 

“ De relatief beperkte informatie die de raad wel van het college ontving, heeft hij steeds voor kennisgeving aangenomen. Geen van die documenten is besproken tussen de raad en het college. Om in de nabije toekomst wel over de benodigde verantwoordingsinformatie te kunnen beschikken zijn flinke inspanningen nodig van het college en de raad’, aldus het rapport

‘In de beleidsplannen is sprake van een wirwar aan doelen, uitgangspunten en randvoorwaarden’, stelt de Rekenkamer. Het gaat daarbij vooral om kwalitatieve beschrijvingen, die weinig sturend zijn. Welke maatschappelijke effecten moeten worden bereikt, staat nauwelijks omschreven. Ook zijn er geen indicatoren aan gekoppeld. De gemeente meet kortom niet systematisch of de doelen worden gerealiseerd, concludeert de Nijmeegse Rekenkamer. De raad kan dus niet bepalen of het de goede of de verkeerde kant opgaat.

Om het tij te keren moet er in de ogen van de Rekenkamer flink wat werk worden verzet. Op korte termijn moeten raad en college in conclaaf om te bepalen op welke kerndoelen de raad wil sturen. Daar moeten ‘robuuste indicatoren’ aan worden gekoppeld; indicatoren die langere tijd achter elkaar en regelmatig worden gemeten ‘zodat uiteindelijk trends zichtbaar worden’. Daarnaast adviseert de Rekenkamer om afspraken te maken over de planning van de doorontwikkeling van de monitoring. ‘Voor de raad is het van belang te weten vanaf wanneer welke indicatoren worden gemeten, zodat hij ook weet vanaf wanneer hij welke informatie over de realisatie van de kerndoelen kan verwachten.’

Het landelijk verplichte cliëntervaringsonderzoek zou in de ogen van de Rekenkamer moeten worden uitgebreid. Nu wordt alleen gekeken naar cliënten met een maatwerkvoorziening. Ook Nijmegenaren die geen of een algemene voorziening hebben ontvangen moeten in de cliëntervaringsonderzoeken worden meegenomen. Raad en college moeten op gezette tijden beleidsstukken en verantwoordingsinformatie gaan behandelen. Hiertoe zou een aparte raadscommissie kunnen worden ingesteld.

De  Nijmeegse Rekenkamer heeft een lokale zorgmeter ontwikkeld waarmee de raad inzicht krijgt in de ontwikkelingen in de Wmo en jeugdhulp. Er kan een koppeling worden gemaakt tussen onder meer kerndoelen, indicatoren en verantwoording. Deze zorgmeter levert nu nog een onvolledig beeld op, omdat er onvoldoende gegevens beschikbaar zijn om de zorgmeter te vullen. Om de lokale zorgmeter tot een nuttig instrument voor de raad te maken, adviseert de Rekenkamer deze verder te laten vullen en actueel te houden. 

Toch een initiatief dat we in de gaten moeten houden.

Van morgen las ik dat lokale rekenkamers samen een 3D-denktank gaan oprichten. Doel is kennis en ervaring over de decentralisatie van het sociaal domein te delen en te verspreiden. Door diverse rekenkamers wordt veel onderzoek gedaan naar de implementatie en uitvoering van de decentrale taken op het gebied van jeugd, werk en zorg. Maar het ontbreekt tussen de rekenkamers nog aan afstemming en uitwisseling over de bevindingen. Doel van de  3D-denktank is om die kennis over bijvoorbeeld vraagstellingen, onderzoekdomeinen, onderzoeksmethoden en indicatoren te delen.

‘Veel rekenkamers worstelen met de veelheid aan onderwerpen en de complexe omgevingen waarbinnen één en ander zich afspeelt. In 2017 gaan we vanwege de vele signalen van onze leden samen met de 3D-denktank inzetten op verbetering van de kennisdeling rond de 3D’s’, aldus een toelichting van de Nederlandse Vereniging voor Rekenkamers en Rekenkamercommissies. 

Van de best practices uit eerdere onderzoeken worden handreikingen gemaakt ten behoeve van het vormgeven van nieuwe onderzoeken. Het streven is om een actuele kennisbank op te zetten, waardoor een breed inzicht in lopende en afgeronde onderzoeken ontstaat.

Een goed initiatief denk ik.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                               Jaarverslag Raad van State

Een dezer dagen is het Jaarverslag van de Raad van State verschenen. Ieder jaar wordt er met belangstelling naar uitgekeken vanwege de juridische beschouwingen over de staat van het land. Ook dit jaar heb ik weer met grote belangstelling en een grote mate van herkenning en instemming het Jaarverslag gelezen. Op de site van De Raad van  State is het terug te vinden; voor wie het rapport te lang is, kan volstaan met de samenvatting die er ook op staat.

Ook dit jaar weet de vice-president van de Raad van State weer de juiste toon te treffen en een aantal rake opmerkingen te plaatsen die tot nadenken stemmen. Onder de vele onderwerpen die hij aansnijdt in het Jaarverslag trof mij speciaal zijn opmerking over de doorgevoerde decentralisatie van de afgelopen jaren. Donner schreef:

“ In 2016 heeft de Afdeling advisering haar vierde beschouwing over interbestuurlijke verhoudingen uitgebracht, onder de titel ‘En nu verder!’. Deze beschouwing richt zich op de decentralisatie van bevoegdheden in het sociale en fysieke domein. In het sociale domein heeft de decentralisatie de afgelopen periode haar beslag gekregen met de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015, de Jeugdwet en de Participatiewet. De Afdeling advisering constateert in de beschouwing dat de decentralisatie nog niet is afgerond en dat, om deze tot een succes te maken, nadere aandacht nodig is voor aspecten als regiovorming, stelselverantwoordelijkheid, democratische legitimatie, rechtsbescherming en herijking van toezicht. Ze komt met een aantal aanbevelingen voor Rijk, provincies en gemeenten. Ieder van de betrokken overheden draagt medeverantwoordelijkheid voor het stelsel als geheel. Het functioneren van het stelsel staat of valt met onderling vertrouwen in elkaars rolvastheid en in het vermogen de gemaakte afspraken tijdig en in onderling overleg na te komen. Regering en Tweede Kamer moeten terughoudend zijn met ‘ingrijpen’ en met het initiëren van nieuwe regelgeving. De praktijk moet de komende jaren ruimte krijgen om de doelstellingen van de decentralisaties te verwezenlijken.”

Woorden die mij uit  het hart gegrepen zijn.

Een ander belangrijk onderwerp dat Donner aansnijdt, gaat over de invoering van het referendum. In het Jaarverslag waarschuwt hij voor de negatieve gevolgen van referenda. Het parlement heeft een overkoepelende verantwoordelijkheid, die zich slecht verdraagt met referenda. In de woorden van Donner:

“De Grondwet gaat uit van een concept waarbij vergadering van gekozen leden het volk als geheel vertegenwoordigt als ‘plaatsbekleder’ daarvan. In het spraakgebruik is het begrip ‘vertegenwoordiging’ echter van betekenis veranderd en meer begrepen als representant van (een deel van) de kiezers. Daarmee heeft de volksvertegenwoordiging nog slechts een van de bevolking afgeleid gezag. In die visie heten vormen van directe betrokkenheid dan ook al gauw democratischer te zijn. Te weinig wordt onderkend dat het om wezenlijk verschillende vormen van democratie gaat, alsof het om eenzelfde soort democratie gaat en men ze ook zonder bezwaar kan vermengen. Het ad-hoc-karakter van besluitvorming door referenda en incidentele burgerbetrokkenheid, zonder verantwoordelijkheid voor de gevolgen daarvan, verdraagt zich echter minder goed met de behoefte aan eenheid en continuïteit in overheidsbesluitvorming. Het verdraagt zich ook minder goed met het omvattende en overkoepelende karakter van de afweging van belangen die dit vergt. Daar was de vertegenwoordigende democratie voor ontworpen. Ondoordachte vermenging van beide vormen van democratie dreigt nu te leiden tot het geleidelijk disfunctioneren van de vertegenwoordigende organen.

Zorg over het functioneren van de vertegenwoordigende democratie is begrijpelijk. Maar die kan en mag er niet toe leiden dat vertegenwoordigende organen de besluitvorming over algemeen verbindende voorschriften overlaten aan andere gremia of aan de uitkomst van volksraadplegingen. Onderkend moet worden dat de democratische rechtsstaat berust op het concept van de vertegenwoordigende democratie. ”

En natuurlijk, de Raad van State is en blijft een onvervaarde voorstander van internationale samenwerking. “ Geen enkele staat heeft nog het vermogen zonder verregaande samenwerking de belangen van de bevolking te behartigen ” schrijft de vice-president van de Raad van State in het Jaarverslag 2016.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                  Ouderen             

We zijn gewend aan het indelen van de bevolking in groepen. Meestal gaan we uit van de onderverdeling in jongeren, volwassenen en ouderen. Elke groep vraagt speciale aandacht. De laatste tijd staan vooral de ouderen volop in de schijnwerpers. Deze groep wordt door de toenemende vergrijzing  steeds belangrijker. Politiek gezien hebben zij het tij mee.

Afgelopen week verscheen er een interessant artikel in het Eindhovens Dagblad. Onder de kop op de economiepagina “ Dure vindingen maken ouderen honkvast ”besteedde het ED donderdag 6 april j.l. aandacht aan de veranderingen in het leven van ouderen die thans plaatsvinden. De nieuwe generatie ouderen is mondiger dan de generatie voor de eeuwwisseling. Zij kopen zelf zorgen,zoeken informatie over alternatieve woonvormen en blijven stukken langer actief. Maar verhuizen naar een kleinere, aangepaste woningen of een verzorgingshuis, zoals de eerdere generaties voor hen gewoon waren, is er niet meer bij. In de vorige eeuw verkochten hun huis en gingen huren. Dit laatste kan bijna niet meer, eenvoudigweg omdat geschikte huurhuizen veelal ontbreken.

De “ nieuwe” ouderen passen hun woning hoogstens aan en blijven dan zitten in hun huis. Het Economisch Instituut  voor de Bouw heeft berekend dat een woning aanpassen, drempels weghalen, wc en badkamer aanpassen, een traplift  inbouwen en dergelijke , gemiddeld 9.000 euro kost. Niet iedere oudere kan dit bedrag ophoesten. Daarom  is een jaar geleden de blijverlening geïntroduceerd. Ouderen hebben grote interesse voor deze lening van 2.500 tot 50.000 euro. Dit is ondertussen wel gebleken.

Het Laarbeekse college heeft de blijverlening jammer genoeg afgewezen. De lening zou grote administratieve lasten met zich meebrengen. Daarnaast zou de blijverslening grote financiële lasten met zich meebrengen. “ Geldt dit dan niet voor de starterslening? “, is de vraag die dan bij je opkomt.

Veel ouderen lopen vast in de bureaucratische molen voor zorg en hulpmiddelen om langer thuis te blijven wonen. Het is een echte lappendekken geworden waar de doorsnee burger niet meer uitkomt. Guido voldoet niet en gaat op de schop. Bovendien zijn de verschillen tussen gemeenten enorm. “Eigenlijk moet je goed uitzoeken in welke gemeente je als oudere het beste kunt wonen”  concludeert het ED nog sarcastisch.

Dit is natuurlijk te gek voor woorden!

Vorige week behandelde de commissie Sociaal Domein het concept woonvisie 2017-2021. Allerlei aspecten komen in de woonvisie aan de orde. Ook is er aandacht voor de positie van de ouderen op de Laarbeekse woningmarkt. Het wordt allemaal nogal hap snap behandeld. Problemen worden wel gesignaleerd; oplossingen blijver echter achterwege.

Ook bij de behandeling van de woonvisie in de commissie kwamen er geen consistent antwoorden op heel reële vragen. Op de keeper beschouwd was er zelfs niet eens een begin van een oplossing. De Laarbeekse ouderen hebben niets te verwachten van deze nieuwe woonvisie.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Woonvisie

Behalve de commissie Sociaal Domein vergaderde  afgelopen dinsdagavond ook de commissie Ruimtelijk Domein. Met veel belangstelling werd uitgekeken naar de nieuwe woonvisie.

De verschillende partijen reageerden in de commissievergadering op het concept woonvisie 2017-2021. De meest opvallende bijdragen kwamen naar mijn idee van het CDA en de Werkgroep. Het CDA bij monde  van Marcel van der Heijden greep terug op de motie over dit onderwerp. Het CDA heeft behoefte aan een actueel overzicht van de aanwezige woningvoorraad. En dit wel per kern en binnen en buiten het buitengebied. Op basis van deze cijfers kan de behoefte worden vastgesteld. Van der Heijden vroeg zich af of woningen levensbestendig maken wel altijd zinvol is. Misschien is het wel verstandiger om soms tot sanering over te gaan. De beleidsvoornemens in hoofdstuk 7 zijn niet erg smart geformuleerd. Dit zou beter moeten. Wethouder van Zeeland had hier wel oren naar.

Jos Gruijters van de Werkgroep pleitte voor de vitaliteit van de kernen. Ook besteedde hij aandacht aan duurzaamheid. Ook in zijn betoog was zoals bij meerdere commissieleden er aandacht voor de vergrijzing. PNL bij monde van Wim van Dijk kondigde aan dat zijn partij de woonvisie nog nader gaat bestuderen en  mogelijk met een amendement in de raadsvergadering komt. Volgens hem heeft Laarbeek de afgelopen periode te weinig gebouwd. Er zijn geen nieuwe plannen. Het zijn allemaal plannen van het vorige college. In de tweede instantie zwakte hij dit enigszins af. Het bleek vooral op Aarle-Rixtel betrekking te hebben. Het irriteerde wethouder van Zeeland duidelijk.Van Dijk pleitte ook voor economische duurzaamheid. Het moet allemaal wel betaalbaar blijven.

Eigenlijk kwamen zo ongeveer alle onderwerpen die in de woonvisie genoemd worden  aan bod. Alle bestaande knelpunten werden vernoemd. Een allesomvattende visie was er niet. Vreemd was ook dat de ingediende zienswijzen niet bij de stukken zaten. Met de indieners is gekeken of in de woonvisie aan hun wensen tegemoet kan worden gekomen.

 Wethouder van Zeeland bleek wel een zeer eigen opvatting te hebben over wat met de woonvisie beoogd wordt. In zijn ogen is het minder een visie dan wel een verzameling van de wensen die onder de Laarbeekse bevolking leven. De gemeente heeft deze wensen opgehaald bij de bevolking.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Schoolwoningen 2

Gisterenavond vergaderde de commissie Sociaal Domein. Op de agenda stond o.a. het voorstel scholwoningen  ten behoeve van het Commanderij College te gaan bouwen in plaats van de aanvankelijk bedachte noodlokalen. Het was een verrassend voorstel waarmee de commissieleden werden overvallen. Toen de commissieagenda werd opgesteld was er zelfs nog geen sprake van dat dit voorstel er zou komen.

Toen ik naar de commissievergadering ging, vroeg ik mij af hoe het college dit zou gaan aanpakken. Zouden zij het voorstel plomp verloren in de commissie aan de orde stellen. Of zou er gestart worden met een toelichting. Dit laatste leek mijn het meest waarschijnlijke. Het punt werd behandeld als een normaal agendapunt dus zonder inleiding. Wel schoof Mevr Grootje aan achter de collegetafel.

In de commissie was vooral opluchting over het feit dat gemeente en Commanderij College er toch redelijk snel uitgekomen waren. Wezenlijke vragen werden nauwelijks gesteld. Er was bezorgdheid over de verkeerssituatie bij de school en er werd gepleit voor schoolwoningen die een toonbeeld van duurzaamheid moeten worden.

Zelf heb ik een aantal kritische opmerkingen geplaatst. De antwoorden waren helder en verduidelijkte, althans voor mij, de situatie. Of op 1 aug 2018 het nieuwe gebouw betrokken kan worden, is voor mij nog zeer de vraag. De tijd lijkt te kort.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Schoolwoningen.

Ontwikkelingen gaan soms snel; soms zijn ze ook verrassend. Dit laatste is zeker het geval met het  voorstel voor schoolwoningen voor het Commanderij College, waar het ED over bericht. Zelfs toen de agenda voor de commissievergadering Sociaal Domein werd opgesteld wist de gemeente kennelijk nog niet wat in het vat zat. Als agendapunt werd opgevoerd : stand van zaken en planning Commanderij College. We zien wel wat er komt, was toen mijn eerste reactie. Er zijn geen stukken, afwachten dus wat er op tafel komt.

Klaarblijkelijk zijn de ontwikkelingen sneller verlopen dan gedacht en beschikken we nu over een concreet redelijk uitgewerkt voorstel. De ontwikkelde snelheid en het bereiken van overeenstemming tussen de beide partijen, school en gemeente, stemt natuurlijk tevreden. Fijn dat beide partijen er toch nog redelijk snel uit zijn gekomen.

Ik heb het voorstel met grote interesse gelezen. Ook met grote verbazing  want het voorstel roept tegelijk ook veel vragen op. Mijn indruk is dat het Commanderij College de zaken redelijk sterk naar haar hand heeft weten te zetten en dat de gemeente het college gevolgd heeft. In de commissievergadering zullen we inhoudelijk op het voorstel in.

Jammer vind ik dat leerlingenprognoses bij het voorstel ontbreken. Ik zie dat bij het basisonderwijs in Aarle-Rixtel onderzocht gaat worden of scholen samengevoegd kunnen worden; ik lees in het ED over plannen in  Helmond om sportvelden in aantal terug te dringen. En dat allemaal door teruglopende bevolkingscijfers. Heeft Laarbeek en dus het Commanderij College hier geen last van? Welke garantie hebben wij dat de school in de toekomst deze extra ruimte nodig heeft? Deze vraag zeker voor de raadsvergadering beredeneerd beantwoord moeten worden.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Gekrakeel na de raadsvergadering.

In de laatste raadsvergadering op 16 maart j.l heeft de raad zich o.a. gebogen over de financiële verantwoording van de voorzieningenclusters. Dit was niet voor de eerste keer; in september 2016 was dit punt ook al onderwerp van  bespreking geweest. De raad was toen uiteindelijk akkoord gegaan met de verantwoording. Omdat er nogal wat vragen en onduidelijkheden overbleven, besloot de raad een commissie van 4 raadsleden te vormen die alle cijfers nog een zouden doornemen. E.e.a. had tot gevolg dat het college op voorstel van de commissie een gewijzigde financiële verantwoording aan de raad voorlegde. Deze verantwoording stond op 16 maart j.l. op de raadsagenda.

Uit het raadsvoorstel bleek dat er overeenstemming bestond tussen de commissie en het college. Beide partijen waren het eens over de projectraming van € 36.951.258,- voor de voorzieningclusters en het bedrag van de gevoteerde kredieten van € 32.139.531,-. Er is dus  € 3.825.784,- minder uitgegeven dan in de projectraming was voorzien. Zo ver zo goed.

Iedereen had het idee dat de bestaande onduidelijkheden waren opgelost. De commissie  had goed werk gedaan en had en passant ook nog een paar bruikbare procedurele verbeteringen voorgesteld. Dat bleek een te optimistische inschatting.

Na de raadsvergadering bleek dat partijen het toch niet in alle onderdelen met elkaar eens waren. Het gekrakeel begon met een artikel van PNL in de MooiLaarbeekKrant, waarin de PNL-fractie, dus inclusief de twee PNL-commissieleden  Ria van de Zanden en Ton Wijdeven, schreef dat er een kredietoverschrijding van 1 miljoen euro bij de afrekening van de voorzieningenclusters was opgetreden. Opmerkelijk was dat in het artikel elke onderbouwing van deze conclusie ontbrak.

Dat vroeg natuurlijk om een reactie. Dat kon niet uitblijven. Uit De Werkgroep kwam in de MLK een reactie van raadslid , tevens commissielid, Jos Gruijters. Ook ABL kwam met een artikel in  de MLK.

Het artikel van PNL werd door Jos Gruijters ervaren als een stoot onder de gordel. Hij voelde zich genomen door PNL. Deze partij heeft volgens hem zich niet aan de afspraak gehouden. Afgesproken was dat  de commissie met één verklaring naar buiten zou komen  en daar niets meer aan toe zou voegen. PNL heeft deze afspraak langs zich neergelegd. Kun je nog wel afspraken met PNL maken , zo vroeg hij zich in zijn reactie af. Afspreken met één verklaring te komen en daar niets meer aan toe te voegen is natuurlijk niet zo’n hele sterke. Het roept vermoedens op.

ABL zet de cijfers op een rijtje in de MooiLaarbeekKrant en veroordeelt het artikel van PNL als een selectieve en suggestieve weergave van hetgeen in de commissie onderzocht is. De werkelijke kosten zijn volgens ABL wel degelijk ruim 3 miljoen euro lager uitgevallen. Waarvan acte.

Een hele vreemde gang van zaken. Raadsleden, waaronder commissieleden, die na afloop van de raadsvergadering rollen bollend over de straat gaan en klaarblijkelijk uit zijn op het behalen van het eigen gelijk. Geen verheffend beeld. Zo haal je zelf het beeld van de raad  door het slijk. Niet erg verstandig.

Ik had zeker coalitiepartijen als ABL en De Werkgroep hoger ingeschat.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185