Hervatting weblog.
De vakanties zitten er weer op.
Ongeveer iedereen is terug en weer aan de slag. Tijd dus om het Weekbericht
weer op te pakken. In de vakantieperiode was er weinig nieuws. Iedereen was weg
om nieuwe energie op te doen. De nieuwe burgemeester was zich druk aan het
inwerken en liet soms al een heel eigen geluid horen. Prima, daar houden we wel
van.
De gemeente Laarbeek heeft de eerste
raadsvergadering al weer achter de rug. Ik ben er niet bij geweest, maar uit
berichten leid ik af dat het weer een hele vertoning is geweest. PNL kwam met
een onmogelijke motie die alleen maar inspeelde op een vermoede onvrede. Onder
de mom grote politiek te bedrijven was het weer dorpspolitiek van het slechtste
soort. Uiteindelijk zag ook PNL zelf de onzinnigheid van deze motie in.
De tijd voor politieke spelletjes is
voorbij. Er staan grote veranderingen aan te komen. En – het moet gezegd
worden- het wordt ook de hoogste tijd. De politiek en het huidige politieke
bestel lopen tegen grenzen aan die nieuwe ontwikkelingen in de weg staan en
remmend werken. De wereld is ingrijpend veranderd. De politieke instellingen
zijn nagenoeg niet mee geëvolueerd en in wezen onveranderd. Dat begint te
wringen en te schuren.
In alle lagen van de maatschappij is
er een groeiend onbehagen. Onvrede overal en vooral bezorgdheid en angst voor
de toekomst. De westenwind maakt plaats voor een oostenwind; Europa boet in aan
belang. En eigenlijk hebben we hier geen goed antwoord op.
Aanvankelijk dacht ik in deze
aflevering van het Weekbericht aandacht te moeten besteden aan het rapport van
de commissie-Demmers over de toekomst van Nuenen en de nogal verregaande
reactie van het provinciebestuur. Ik wacht hiermee nog even. De ontwikkelingen
zijn nog te vors. Volgende week kom ik erop terug.
Ik las in het weekend het interview
in het ED met Kim Putters, de directeur van het Sociaal en Cultureel Plan
Bureau, over de zomer van 2016. Het was een roerige zomer met een toenemende
onzekerheid. De burger moet volgens Putters meer zeggenschap krijgen. In het
interview verwoordde hij precies waar het om draait. Letterlijk zegt hij:
“ Als het Sociaal en Cultureel Plan Bureau in de
onderzoeken mensen de vraag voorleggen hoe ze denken over het heden en de
toekomst, dan blijkt dat ze over het nu redelijk tevreden zijn. Het is met name
de toekomst die problematisch is. Ze zijn bang dat hun kinderen het slechter
gaan krijgen dan zijzelf. Hier speelt ook mee dat we erachter komen dat we veel
te verliezen hebben. De afgelopen decennia zijn onze verworvenheden
vanzelfsprekendheden geworden. Maar nu is het andersom: als iets niet meer
vanzelfsprekend is, zie je pas hoe bijzonder het is dat we de lange tijd zo
goed geregeld hadden. ”
Het wordt de hoogste tijd dat we de werkelijke problemen gaan aanpakken. De tijd oor spelletjes is voorbij. Ook lokale politici zouden zich dat moeten realiseren, ook in Laarbeek.
