zondag 14 februari 2016

Een moment van herkenning.


Onder de titel “ Dorpspolitici versus principiëlen: voer voor lokale crises ” analyseerde Lukas van der Storm vorige week woensdag in het ED de recente bestuurscrises in een tweetal gemeenten in Zuidoost Brabant.
De situatie in Geldrop en Nuenen zoals Lukas van der Storm die beschrijft is heel herkenbaar. Vervang Nuenen of Geldrop door Laarbeek en iedereen weet  wat er bedoeld wordt.

Wat is er aan de hand in Nuenen en Geldrop? In zijn artikel noemt Lukas van der Storm een aantal feiten: Paul Weijmans,SP-wethouder in Nuenen, vond  zijn collega's niet meer integer; in Geldrop- Mierlo betichtten CDA en SP coalitiegenoot DGG van gebrek aan transparantie en achterkamertjespolitiek. Beide crises leggen volgens van der Storm dezelfde klassieke tegenstelling in het lokaal bestuur bloot: enerzijds de betrokken dorpspoliticus, geworteld in het lokale verenigingsleven en anderzijds de inwoner die vooral uit brede maatschappelijke interesse de gemeente van dienst wil zijn.

De analyse van Lukas van der Storm is helder. W70 is in Nuenen al decennialang een voorname machtsfactor. De partij laat zich er graag op voorstaan nauw betrokken te zijn bij alles wat er speelt in het dorp. In verenigingsbesturen is de achterban van de grootste partij in de Nuenense gemeenteraad alomtegenwoordig. W70 zit diep in de haarvaten van het informele circuit. En daarmee ook dicht bij de belangen van verenigingen, en de vele Nuenense burgers die zij kennen.

De SP benadert gemeentepolitiek vanuit een heel andere invalshoek. De partij deed in Nuenen voor het eerst mee aan de verkiezingen. In beginsel vanuit het sociaal idealisme dat bij elke landelijke SP-afdeling een hoofdrol speelt. Maar ook om iets te veranderen in het politieke wespennest Nuenen, dat na jaren van politieke moddergevechten onder curatele stond bij de provincie. De SP heeft niet het netwerk en de lange historie die W70 wel heeft. De partijen schelen een halve eeuw aan lokale kennis, maar ook decennia aan oude belangen, afspraken en al dan niet ingeloste beloftes.

De breuk in Nuenen is niet zozeer een rechtstreekse botsing tussen W70 en SP, maar meer een botsing  tussen de twee bijbehorende bestuursstijlen. De pragmatische politiek van we-regelen-het-wel past niet bij de principes van de socialisten. Uiteindelijk is alles terug te voeren op de tegenstelling tussen dorpspolitici die graag zo daadkrachtig mogelijk hun brede netwerk faciliteren en principiële bestuurders die meer vanuit het algemeen belang redeneren.

Die kloof speelt bij veel lokale politieke conflicten een grote rol. In Geldrop-Mierlo is dat zonneklaar: CDA en SP hebben het daar gehad met DGG, dat er al jaren de lakens uitdeelt zoals W70 dat in Nuenen doet. Maar ook Best had enkele jaren geleden met een soortgelijke crisis te maken. D66 brak daar met VVD en CDA, onder meer omdat die partijen hun oren te veel naar de individuele belangen van verenigingen liet hangen.

Ook Laarbeek kunnen we zonder meer in dit rijtje problematische gemeenten onderbrengen. In doen en laten lijkt de grootste Laarbeekse partij, PNL, sterk op het Nuenense W 70 en het Geldropse DGG. PNL laat iedere keer weer het particuliere belang van verenigingen prevaleren boven het algemeen belang en grijpt elke gelegenheid aan om deze verenigingen van dienst te zijn. In de laatste raadsvergadering gaf PNL daar weer een staaltje van weg met het initiatiefvoorstel voor een kunstgrasveld voor Sparta. De behandeling in de raad verdiende absoluut niet de schoonheidsprijs. Het cultuurverbeterproject  staat nog in de kinderschoenen. Dat mogen alle partijen zich aanrekenen.