Het gevaar van ambitie
In oorsprong had het woord ambitie een vrij negatieve betekenis.
Zo associeerden de Romeinen ambitio met het rondgaan bij mensen om stemmen te
ronselen. Er werden zelfs aanklachten ingediend tegen politici die ervan werden
beschuldigd te veel ambitio aan de dag te hebben gelegd (i.e.
ongeoorloofde kiespraktijken). Met de opkomst van het christendom werd
nederigheid naar voren geschoven als na te streven deugd en zelfzuchtige
ambitie afgewezen.
Met de Renaissance
kwam ambitio terug
in de belangstelling te staan, onder meer door het werk Verhandelingen over de
eerste tien boeken van Titus Livius van Nicoló Machiavelli. Hij was van mening
dat ambitie - mits gebruikt voor de juiste doeleinden - wenselijk kon zijn. Deze
positieve vorm van ambitie wordt vaak "gezonde ambitie" genoemd.
Waarom deze korte zoektocht naar de betekenis van de term
ambitie? De aanleiding is de gemeentebegroting 2016. Het Laarbeekse college van
B en W laat zich kennen als een zeer ambitieus college. Het zet de lijn die
ingeslagen is met de Kadernota 2016 in deze begroting onverdroten voort. Het is
zo ambitieus dat het de vraag oproept of het allemaal wel verwezenlijkt kan worden,
m.a.w. of wat het college wil of het wel reëel is.
Het college wil een miljoen euro uit de meevallers over 2014
gebruiken als aanjaaggeld voor een brede maatschappelijke discussie over
verduurzaming van Laarbeek. Deze discussie moet nieuwe projecten opleveren die
verder gaan dan de bekende aanpak ( zonne-energie, led-verlichting etc.). De
lat ligt dus hoog. Voor deze projecten is structureel € 50.000 uitgetrokken.
Het idee voor deze verduurzaming is al gelanceerd in de
Kadernota 2016. Tot op heden heeft het college nog geen verdere van de plannen
gemaakt. In de begroting 2016 wordt aangegeven dat dit binnenkort gaat
gebeuren. Kennelijk heeft het college nog geen helder omlijnde invulling voor
de aanpak. Dit is een veeg voorteken.
Ook de gebruikte terminologie begint aardig door elkaar heen te lopen.Was
er in de Kadernota sprake van duurzaamheid en werd er later van verduurzaming
gesproken. In de begroting wordt nu weer gesproken over het toekomstbestendig
maken van de samenleving. Iedereen weet wel ongeveer wat met deze termen
bedoeld wordt. Alleen het door elkaar gebruiken van deze termen zonder
duidelijk aan te geven wat men er precies onder verstaat, maakt het geheel er
niet helderder op. Toch zou dat eigelijk wel moeten.
Ondertussen heeft het college wel
verwachtingen gewekt bij verenigingen en organisaties. Zo speelt Zorg om het
dorp in haar Flitsbrief er al handig op in. Als de gemeente draalt met het
schetsen van de contouren voor de discussie en de voorwaarden liggen
teleurstellingen op de loer.
