Zijn wijkteams de ultieme
oplossing?
Deze vraag dringt zich op. Heel veel
gemeenten zijn bezig met de inrichting van wijkteams die op 1januari a.s.
operatief moeten zijn. Deze wijkteams zijn gedacht als de eerste opvang in het kader van de transities.
Aanvankelijk zag men deze taak
weggelegd voor de wijkzuster. Allengs is dit verbreed naar de gedachte dat
wijkteams met allerlei deskundigen en specialisten voor de diagnostisering en
coördinatie nodig zijn. Over minder bureaucratie en bestuurlijke drukte
gesproken !
Geen wonder dat er in onderzoeken
kritisch gekeken wordt naar wijkteams. Voornaamste punt van kritiek uit
wetenschappelijke hoek is dat gemeenten wijkteams oprichten zonder goed te
kijken naar het doel dat men met deze teams wil bereiken. Het ontbreekt aan en
duidelijk beeld wat men met deze wijkteams wil bereiken. O.a. Machteld Koelewijn van BMC
Advieszegt dit.
Met collega’s inventariseerde zij de aard en
werkwijze van sociale wijkteams in 26 (middel)grote steden, tijdens een
gezamenlijk onderzoek met de Universiteit Twente. Juist gedegen analyses van
lokale behoeftes en mogelijkheden trof Koelewijn weinig aan. Zij vindt dat gemeenten zo snel
mogelijk moeten stoppen met pilots en experimenten. ‘Stop met pionieren en ga
voor het “echie”.Duidelijke kaders en randvoorwaarden worden ongelooflijk
belangrijk om het niet op een teleurstelling te laten uitdraaien.
“ Gemeenten die denken dat ze met de installatie van
sociale teams klaar zijn, komen op de koffie, waarschuwt Koelewijn. ‘Sociale
wijkteams zijn geen wondermiddel om alle vraagstukken van de decentralisaties
op te lossen. Ik zou niet op dat ene paard wedden maar steviger inzetten op de
transformatie in samenwerking met burgers en maatschappelijke organisaties. Is
er op het moment dat wijkteams nog niet klaar zijn of niet de gewenste
resultaten opleveren een Plan B? Lijkt mij verstandig, want verantwoordelijk
zijn gemeenten per 1 januari 2015.”
Ik kan het hier alleen maar mee eens zijn.
Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185
