Twee tegenstrijdige geluiden
Vorige week donderdag las ik in het ED twee
heel tegenstrijdige berichten. Eerst het bericht dat de gemeenten St. Oedenrode
en Schijndel naar een fusie steven, en het bericht dat de gemeenteraad van Gemert-Bakel een motie had aangenomen tegen
gedwongen gemeentelijke fusies. Het gaat
in gemeenteland echt twee heel verschillende kanten op.
Er zijn realisten die gemeentelijke fusies
onontkoombaar achten en zich daarbij gesteund voelen door het regeerakkoord van
Rutte en Samsom. Zij omarmen als het ware de gedachte aan een grootschalige
gemeentelijke fusie, op naar gemeenten van 100.000 inwoners. Peter Maas, de
burgemeester van St. Oedenrode, verwoordde dit heel duidelijk in het ED fusie
met Schijndel is slechts het beginpunt. De stip op de horizon ligt veel verder,
naar Veghel etc.
Degene
onder ons die wat behoudender denken,wijzen een gemeentelijke fusie af.
Zij zien meer heil in samenwerkingsovereenkomsten tussen gemeenten. De motie in
de gemeenteraad van Gemert-Bakel vorige week ging van deze premisse uit.
Overigens ben ik wel blij met deze Gemertse
motie, omdat ze bij mij de vrees wegneemt dat Gemert-Bakel mogelijk met een
dubbele agenda zou werken. Door zich uit te spreken tegen gedwongen
gemeentelijke fusies zegt de Gemeste gemeenteraad feitelijk dat zij alleen kan
instemmen met vrijwillige fusies, dus met fusies van onderaf. Dit is op zijn
minst een redelijke geruststelling. Als
het aan Gemert ligt, wordt Laarbeek dus niet tegen haar zin in een nieuwe
fusies gemoffeld. Zo interpreteer ik de motie die de gemeenteraad van
Gemert-Bakel vorige week woensdag heeft aangenomen.
Of ben ik dan een te grote optimist?
Voor reactie
mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185
