Terugblik
Tegen het
einde van het jaar is het tijd voor een terugblik op het afgelopen jaar. De
media doen het en in navolging hiervan allerlei ambtsdragers. In deze weblog
doe ik het ook ieder jaar, zo tegen de jaarwisseling.
Terugkijkend vanuit de Laarbeekse politiek op 2012
constateer ik dat 2012 politiek gezien een rustig jaar was. Er waren geen hoge
pieken of diepe dalen. Heel veel opzienbarends valt er over 2012 niet te
melden. Het was een jaar waarvan er twaalf in een dozijn kunnen. Normaal is het
derde jaar van een coalitie het oogstjaar. In het laatste jaar valt er niet
veel meer binnen te halen, omdat de aanstaande verkiezingen hun schaduw vooruit
werpen. Er is in 2012 weinig binnengehaald.
Als je
kritiek op het college hebt, moet je natuurlijk eerst naar jezelf kijken. Je
moet ook de hand in de eigen boezem durven te steken. Als je 2012 als een rustig jaar karakteriseert, is
dat natuurlijk ook voor een deel te danken of te wijten – zo U wilt – aan de oppositie. De Laarbeekse oppositie kan
geen potjes breken. Zo is getalsmatig erg zwak. CDA, PVDA en de VVD hebben
samen maar 5 zetels. Hiermee kan de oppositie geen vuist maken tegen een
coalitie met 14 zetels. De Laarbeekse oppositie moet het vooral hebben van
ideeën. In de praktijk doet de oppositie in Laarbeek dit goed. Maar hoe goed de
coalitie haar ideeën ook over het voetlicht brengt, het zet weinig zoden aan de
dijk. De coalitie reageert er niet op. Een discussie komt dan ook niet van de
grond. Het enige wat wij constateren is dat op termijn het college vaak de
ideeën van de oppositie toch gaat
overnemen. Het meest recente voorbeeld is de wijzing in het bestemmingsplan De
Hoge Suute. Zo heeft de oppositie op termijn toch succes. Maar mager is het en
blijft het.
De agenda’s
van de commissies en de raad dit jaar waren mager. Verschillende
commissievergaderingen zijn bij gebrek aan agendapunten dit jaar niet
doorgegaan. Voor een stuk is dit te verklaren door de bezuinigingen. Hierdoor
is er geen ruimte voor nieuw beleid. Alleen bestaand beleid kan doorgang
vinden. Politiek is dit natuurlijk de dood in de pot. Heel duidelijk was dit
bij de algemene beschouwingen bij de Kadernota 2012 en de vaststelling van de
begroting 2013. De raad kon er geen uitdaging in vinden. Klaarblijkelijk is het voor de raad
moeilijk om verder te kijken dan een jaar verder.
Wat waren de
belangrijkste onderwerpen van 2012? Laarbeek heeft een aantal winkeldochters
die al jaren de politiek bepalen. Denk hierbij aan de Noordoost corridor, de
Aarlese brug, de arbeidsimmigranten en regionale samenwerking. Tot op heden
zien we in de Laarbeekse raad op deze onderwerpen nagenoeg geen ontwikkeling.
Oude standpunten blijven, nieuwe openingen
worden niet geboden. Ik zie op
een aantal punten een verdere verharding en een terugkomen – zeker bij de
Noordoost corridor – op voorzichtige ontwikkelingen in de richting van
acceptatie. Met name De Werkgroep lijkt terug te vallen op oude sentimenten en
standpunten.
Door de
bezuinigingspolitiek waardoor geen nieuw beleid geëntameerd kan worden, ligt de
nadruk op de realisatie van de voorzieningenclusters. Dit proces ligt redelijk
op schema. Alleen Aarle-Rixtel loopt wat achter. Op een bepaald moment in 2012
hebben wij als CDA geconstateerd dat wij het overzicht over de inkomsten en
uitgaven kwijt waren. Het college heeft dit hersteld. Wij zijn voor een stuk
gerustgesteld, al blijven er bij ons toch vragen of de ingerekende inkomsten daadwerkelijk ook gehaald worden. De bouwcrisis en de
bevolkingskrimp kunnen ons parten gaan spelen. De raad moet de vinger aan de
pols houden en de ontwikkelingen nauwgezet blijven volgen.
Wat ons ook
tegenvalt, is dat er zo weinig voortgang zit in de bestuurlijke vernieuwing in
Laarbeek. Wij pleiten al heel lang voor meer thematische vergaderingen en voor
meer discussie in de raad. Als er al thematische vergaderingen worden gehouden,
zijn ze meestal besloten, op een enkele uitzondering na. Het debat in de raad
komt maar zeer sporadisch. De coalitiepartijen hebben er geen zin in. Met name
de negatieve opstelling van PNL op dit punt is zeer funest. Eerlijkheidshalve
moet toegegeven worden dat wij als CDA niet altijd een even gelukkige hand
hebben bij de uitnodiging tot een debat in de raad. Dit kan en moet beter. Wij
hadden verwacht dat een D66 burgemeester aan bestuurlijke vernieuwing een
nieuwe impuls zou hebben gegeven. Tot op heden is dit er niet van gekomen.
Het college
heeft een actieve informatieplicht naar
de raad. Zonder voldoende informatie kan een raad niet werken. Nog steeds is
het college zeer terughouden met het verschaffen van informatie. Het college
zweert veel te veel bij vertrouwelijkheid. Ten onrechte. Dit moet verbeteren.
De raad moet het college hier op aanspreken, bij herhaling en consequent.
Morgen het
vervolg.
