Zalig Nieuwjaar

De beste wensen voor 2013 voor iedereen.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Terugblik ( vervolg )

Een belangrijk item is de bestuurlijke samenwerking. Op uitvoeringsgebied werkt Laarbeek samen met Gemert-Bakel. Er zijn een aantal intergemeentelijke teams van ambtenaren gevormd, voor o.a. ict, belastingen etc. Deze teams zijn gehuisvest  in het gemeentehuis van Laarbeek en Gemert .Of dit de meest efficiënte oplossing is,betwijfelen wij. Heel helder en transparant is dit zeker niet. Onlangs zijn de beide raden bijgepraat, voor het eerst weer na 4 jaar. Er wordt gedacht aan de instelling van een gezamenlijke commissie bezwaarschriften en een gezamenlijke rekenkamer. Tegelijkertijd  wordt het duidelijk dat de huidige vrijblijvendheid niet meer langer kan. De samenwerking moet geïnstitutionaliseerd worden. De keuze is gevallen op een gemeenschappelijke regeling.  Wij denken dat dit geen verder uitstel verdraagt.

De samenwerking tussen de Peelgemeenten wil maar niet goed van de grond komen. De opgestelde businesscases zijn weer in de kast gestopt. Een nieuwe stuurgroep gaat zich buigen over de samenwerking en zal begin volgend jaar met een perspectief komen. Voorzitter is de nieuwe burgemeester van Helmond. Zij staat – als we haar eerste uitlatingen goed interpreteren - een stuk positiever tegenover samenwerking in de Peel dan haar voorganger. Gelukkig.

Met betrekking tot de toekomst van het SRE is nog lang niet alles duidelijk. De portefeuillehouders, i.c. de burgemeesters, zijn het onderling volledig oneens  over de koers. Op zich is dat niet vreemd. Hopelijk kristalliseert zich in de discussie de richting die het SRE uit moet. Eind januari wordt er een grote conferentie belegd met een 250 deelnemers. De instantie die uiteindelijk de beslissing moet nemen- de raden van de gemeenten van het SRE- zijn hiervoor niet uitgenodigd. Onbegrijpelijk.

Hier tussendoor lopen ook nog de regeringsplannen die voorzien in de vorming van gemeenten met minimaal 100.000 inwoners .In 2025 moet dit een feit zijn. De ingeschatte bezuiniging heeft het kabinet al ingeboekt.( structureel 925 miljoen euro ) We moeten hierover onze schouders niet ophalen; daar is het te serieus voor.

Afgelopen jaar bestond het dualisme 10 jaar. We hebben er weinig aandacht aanbesteed. Meer aandacht was er voor Dierenthuis. Per 1 december zijn de dieren verhuisd naar Almere. Natuurlik heeft dit veel te lang geduurd. Wij vinden nog steeds dat het college en de raad veel te coulant zijn geweest. Als de kwestie een ding heeft aangetoond is het wel dat je meteen moet handhaven. Handhaven op termijn geeft problemen. Dat heeft de kwestie Dierenthuis bewezen.

Triest was dit jaar het verlies aan werkgelegenheid. De verplaatsing van de bedrijvigheid van van Thiel United naar Almelo is een ramp. In de eerste plaats natuurlijk voor de werknemers die op straat zijn komen te staan. In een klap zijn een tachtigtal arbeidsplaatsen in Laarbeek verdwenen. Naar ons idee is het college te sterk gefocust geweest op verplaatsing van het bedrijf naar Bemmer IV en heeft het de mogelijkheid van een vertrek uit Laarbeek  te laat onderkend.

Hopelijk gaat het in 2013 een stuk beter, al wijzen de vooruitzichten daar bepaald niet op.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

 

Terugblik

Tegen het einde van het jaar is het tijd voor een terugblik op het afgelopen jaar. De media doen het en in navolging hiervan allerlei ambtsdragers. In deze weblog doe ik het ook ieder jaar, zo tegen de jaarwisseling.

Terugkijkend  vanuit de Laarbeekse politiek op 2012 constateer ik dat 2012 politiek gezien een rustig jaar was. Er waren geen hoge pieken of diepe dalen. Heel veel opzienbarends valt er over 2012 niet te melden. Het was een jaar waarvan er twaalf in een dozijn kunnen. Normaal is het derde jaar van een coalitie het oogstjaar. In het laatste jaar valt er niet veel meer binnen te halen, omdat de aanstaande verkiezingen hun schaduw vooruit werpen. Er is in 2012 weinig binnengehaald.

Als je kritiek op het college hebt, moet je natuurlijk eerst naar jezelf kijken. Je moet ook de hand in de eigen boezem durven te steken. Als je  2012 als een rustig jaar karakteriseert, is dat natuurlijk ook voor een deel te danken of te wijten – zo U wilt – aan  de oppositie. De Laarbeekse oppositie kan geen potjes breken. Zo is getalsmatig erg zwak. CDA, PVDA en de VVD hebben samen maar 5 zetels. Hiermee kan de oppositie geen vuist maken tegen een coalitie met 14 zetels. De Laarbeekse oppositie moet het vooral hebben van ideeën. In de praktijk doet de oppositie in Laarbeek dit goed. Maar hoe goed de coalitie haar ideeën ook over het voetlicht brengt, het zet weinig zoden aan de dijk. De coalitie reageert er niet op. Een discussie komt dan ook niet van de grond. Het enige wat wij constateren is dat op termijn het college vaak de ideeën van de oppositie  toch gaat overnemen. Het meest recente voorbeeld is de wijzing in het bestemmingsplan De Hoge Suute. Zo heeft de oppositie op termijn toch succes. Maar mager is het en blijft het.

De agenda’s van de commissies en de raad dit jaar waren mager. Verschillende commissievergaderingen zijn bij gebrek aan agendapunten dit jaar niet doorgegaan. Voor een stuk is dit te verklaren door de bezuinigingen. Hierdoor is er geen ruimte voor nieuw beleid. Alleen bestaand beleid kan doorgang vinden. Politiek is dit natuurlijk de dood in de pot. Heel duidelijk was dit bij de algemene beschouwingen bij de Kadernota 2012 en de vaststelling van de begroting 2013. De raad kon er geen uitdaging in  vinden. Klaarblijkelijk is het voor de raad moeilijk om verder te kijken dan een jaar verder.

Wat waren de belangrijkste onderwerpen van 2012? Laarbeek heeft een aantal winkeldochters die al jaren de politiek bepalen. Denk hierbij aan de Noordoost corridor, de Aarlese brug, de arbeidsimmigranten en regionale samenwerking. Tot op heden zien we in de Laarbeekse raad op deze onderwerpen nagenoeg geen ontwikkeling. Oude standpunten blijven, nieuwe openingen  worden niet geboden.  Ik zie op een aantal punten een verdere verharding en een terugkomen – zeker bij de Noordoost corridor – op voorzichtige ontwikkelingen in de richting van acceptatie. Met name De Werkgroep lijkt terug te vallen op oude sentimenten en standpunten.

Door de bezuinigingspolitiek waardoor geen nieuw beleid geëntameerd kan worden, ligt de nadruk op de realisatie van de voorzieningenclusters. Dit proces ligt redelijk op schema. Alleen Aarle-Rixtel loopt wat achter. Op een bepaald moment in 2012 hebben wij als CDA geconstateerd dat wij het overzicht over de inkomsten en uitgaven kwijt waren. Het college heeft dit hersteld. Wij zijn voor een stuk gerustgesteld, al blijven er bij ons toch vragen  of de ingerekende inkomsten daadwerkelijk ook  gehaald worden. De bouwcrisis en de bevolkingskrimp kunnen ons parten gaan spelen. De raad moet de vinger aan de pols houden en de ontwikkelingen nauwgezet blijven volgen.

Wat ons ook tegenvalt, is dat er zo weinig voortgang zit in de bestuurlijke vernieuwing in Laarbeek. Wij pleiten al heel lang voor meer thematische vergaderingen en voor meer discussie in de raad. Als er al thematische vergaderingen worden gehouden, zijn ze meestal besloten, op een enkele uitzondering na. Het debat in de raad komt maar zeer sporadisch. De coalitiepartijen hebben er geen zin in. Met name de negatieve opstelling van PNL op dit punt is zeer funest. Eerlijkheidshalve moet toegegeven worden dat wij als CDA niet altijd een even gelukkige hand hebben bij de uitnodiging tot een debat in de raad. Dit kan en moet beter. Wij hadden verwacht dat een D66 burgemeester aan bestuurlijke vernieuwing een nieuwe impuls zou hebben gegeven. Tot op heden is dit er niet van gekomen.

Het college heeft  een actieve informatieplicht naar de raad. Zonder voldoende informatie kan een raad niet werken. Nog steeds is het college zeer terughouden met het verschaffen van informatie. Het college zweert veel te veel bij vertrouwelijkheid. Ten onrechte. Dit moet verbeteren. De raad moet het college hier op aanspreken, bij herhaling en consequent.

Morgen het vervolg.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Kerstmis 2012

Zalig Kerstmis voor iedereen .

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Wethouder Biemans met een verkeerde verdediging.

Een getergde wethouder Biemans is als een soort ongeleid projectiel. Hij neemt kwalificaties in de mond die een wethouder niet passen. Ik noteerde neuzelarijen als het over bloemrijke akkerranden gaat en cryptisch gezwam als het over starters gaat.

Wethouder Biemans greep de vergadering van de commissie Ruimtelijk Beleid aan om te reageren op het artikel in het ED over de Mariahoutse starters in de Malborg in De Beekse Akkers. Het artikel heeft klaarblijkelijk de wethouder zo geraakt dat hij alle realiteit uit het oog verloor. Op de foto bij het artikel zag hij zelfs Maria en Jozef!

Voor het artikel in het ED KLIK HIER .

Biemans haalde de hele geschiedenis van het bestemmingsplan De Hoge Suute er bij. De kwintessens liet hij echter onbesproken. Tegen alle adviezen en geluiden uit de hoek van de Mariahoutse starters zette het college zijn plannen door: starters kregen in het eerste “plukje ” van De Hoge Suute alleen de mogelijkheid te bouwen volgens een vastliggend bouwplan met een van te voren aangewezen aannemer. Dit werkte natuurlijk niet. Mariahoutenaren laten zich de wet niet voorschrijven; zij willen zelf bouwen volgens hun eigen plan. De achterkleinkinderen van de pioniers hebben nog steeds deze mentaliteit. Daar ging het in de kern om.

Dat had wethouder Biemans zich eerder moeten realiseren en ook moeten  erkennen. Dan had hij respect verdiend!

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Overdekte fietsenstalling

De KBO Beek en Donk heeft in een brief aandacht gevraagd voor de fietsenstalling bij het nieuwe Ontmoetingscentrum. Het is niet de eerste keer dat de KBO dit onderwerp onder de aandacht brengt. Directe aanleiding voor het hernieuwd aandacht vragen voor dit punt was de laatste vergadering van de commissie Maatschappelijke Ontwikkeling. In deze commissievergadering werd het plan voor het buitengebeuren bij het Voorzieningencluster Donk besproken .Wethouder Vereijken deed de mededeling dat er een oplossing was gevonden voor het parkeren van scootmobielen. Dit zou binnen in het gebouw kunnen. Voor dit probleem was door de KBO ook aandacht gevraagd. Over het overdekt stallen van  fietsen deed hij geen enkele concrete toezegging. Voor de KBO was dit de reden om haar wens nogmaals schriftelijk ter kennis van het college te brengen.

Het CDA heeft dit idee van de KBO omarmd en in de raadsvergadering van 11 december j.l. ondersteund door een motie. Alle partijen vonden het een sympathieke motie. Zij wilden de motie verbreden tot alle voorzieningenclusters. Of dit allemaal serieus was,valt te betwijfelen gezien de oubolligheden,waartoe een aantal fracties zich lieten verleiden. Het was een vertoning die de raad onwaardig was en tot gêne leidde op de publieke tribune.

Wethouder Vereijken deed de toezegging dat hij de kwestie opnieuw zou bekijken en gaf aan dat er door een flinke meevaller bij  de aanbesteding financiële  ruimte was. De aanpassing moet natuurlijk nog wel met de buurt besproken worden.

 De toezeggingen van de wethouder waren voor het CDA voldoende om de motie in te trekken.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

De Noordoost corridor: van Heugten in Helmond

Gedeputeerde Ruud van Heugten maakt een tournee langs de gemeenten in Zuidoost Brabant die betrokken zijn  bij de Noordoost corridor. Hij is al in een raadscommissie in Deurne geweest, waar men niet warm liep voor zijn pleidooi om financieel bij te dragen in de aanlegkosten van de weg. Deze week was hij in Helmond.

Ook in Helmond liep men niet over van enthousiasme. Van Heugten hield in Helmond de raadslieden voor dat Helmond eerst moet beslissen of het meebetaalt aan de verbreding van de N279 en de aanleg van een oost-westverbinding. Pas daarna wordt duidelijk hoe die wegen precies gaan lopen en welke maatregelen worden genomen om overlast tegen te gaan. Eerst het geld, daarna de inpassing dus.

Er waren volgens het ED nogal wat bedenkingen bij de Helmondse raad:

” Zo noemde Ellen Niessen van coalitiepartij VVD een voorgesteld tracé direct grenzend aan Dierdonk 'onbegrijpelijk'. Ze wil eerst weten of de weg daar daadwerkelijk zo gaat lopen. "Hoe kunnen wij bij de voorjaarsnota 2013 geld bestemmen voor dit tracé, als pas later de uiteindelijke keuzes worden gemaakt?"” Soortgelijke geluiden zijn ook te lezen op De weblog van Helmond. ( www.deweblogvanhelmond.nl )

Wethouder Peter Tielemans zei dat het hele college achter de plannen staat. "Als dit niet doorgaat, slibt Helmond dicht. We moeten blij zijn dat zoveel partijen hierin samenwerken." Van de gemeenten in de regio wordt 50 tot 90 miljoen euro gevraagd. Voor Helmond zal dat neerkomen op zeker 10 miljoen.

De missie van Van Heugten is een lastige, zeker in deze tijd van recessie. Toch bespeur ik dat de meeste gemeenten realistisch zijn en erkennen dat de weg er moet komen. Deze gemeenten zijn bereid hun woord gestand te doen. Gelukkig is ook Laarbeek hiertoe bereid.

Daarover morgen meer.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Twee tegenstrijdige geluiden

Vorige week donderdag las ik in het ED twee heel tegenstrijdige berichten. Eerst het bericht dat de gemeenten St. Oedenrode en Schijndel naar een fusie steven, en het bericht dat de gemeenteraad van  Gemert-Bakel een motie had aangenomen tegen gedwongen gemeentelijke  fusies. Het gaat in gemeenteland echt twee heel verschillende kanten op.

Er zijn realisten die gemeentelijke fusies onontkoombaar achten en zich daarbij gesteund voelen door het regeerakkoord van Rutte en Samsom. Zij omarmen als het ware de gedachte aan een grootschalige gemeentelijke fusie, op naar gemeenten van 100.000 inwoners. Peter Maas, de burgemeester van St. Oedenrode, verwoordde dit heel duidelijk in het ED fusie met Schijndel is slechts het beginpunt. De stip op de horizon ligt veel verder, naar Veghel etc.

Degene  onder ons die wat behoudender denken,wijzen een gemeentelijke fusie af. Zij zien meer heil in samenwerkingsovereenkomsten tussen gemeenten. De motie in de gemeenteraad van Gemert-Bakel vorige week ging van deze premisse uit.

Overigens ben ik wel blij met deze Gemertse motie, omdat ze bij mij de vrees wegneemt dat Gemert-Bakel mogelijk met een dubbele agenda zou werken. Door zich uit te spreken tegen gedwongen gemeentelijke fusies zegt de Gemeste gemeenteraad feitelijk dat zij alleen kan instemmen met vrijwillige fusies, dus met fusies van onderaf. Dit is op zijn minst een redelijke  geruststelling. Als het aan Gemert ligt, wordt Laarbeek dus niet tegen haar zin in een nieuwe fusies gemoffeld. Zo interpreteer ik de motie die de gemeenteraad van Gemert-Bakel vorige week woensdag heeft aangenomen.

Of ben ik dan een te grote optimist?

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Een blunderend college

Het college heeft Mariahout een lelijke poets gebakken. De wethouders Biemans en van Zeeland meenden het allemaal zelf veel beter te weten dan wie dan ook. Geen enkel moment hebben zij serieus geluisterd naar de Mariahoutse starters die in de Hoge Suute wilden bouwen. Zij wisten het samen met aannemer van de Wijdeven die schadeloos gesteld moest worden voor het missen van de bouw van het Buurthuis, veel beter dan wie dan ook.

Het resultaat: de Mariahoutse starters zijn naar de Beekse Akkers getrokken; het bestemmingsplan De Hoge Suute stagneert. Door niet naar de mensen zelf te luisteren heeft het college gezorgd voor een flinke aderlating in Mariahout: Mariahoutenaren die in Mariahout wilden bouwen en hun bijdrage aan het Mariahoutse maatschappelijke leven wilden leveren, zijn noodgedwongen uit deze kern vertrokken. Potentie is voor Mariahout verloren gegaan. Op termijn zal dit zich gaan wreken. Een zichzelf respecterend college zou zich dood moeten schamen.

Nu het zover is en het kalf verdronken is, komt het college –twee jaar later- terug op de oorspronkelijke plannen. Waar we destijds als CDA al voor pleitten, wordt nu voorgesteld.

Had het college maar eerder geluisterd!

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

De Noordoost corridor

Wat te verwachten was, is gebeurd. Toen de VVD-achterban zich ging verzetten tegen de inkomensafhankelijke zorgpremie die in  het regeerakkoord was afgesproken en vervolgens onder meer afgesproken werd dat minister Schulz van Haegen van Infrastructuur  en Milieu structuur € 250 milj  extra moest  gaan bezuinigen, kon je er vergif op innemen dat de tegenstanders va n de Ruit deze gelegenheid met beide handen zouden aangrijpen. Dit is dan ook gebeurd.

De  Brabantse Milieufederatie (BMF) en Brabants Landschap (BL) hebben in een brief aan de Vaste Kamercommissie voor infrastructuur en milieu laten weten dat de gereserveerde rijksbijdrage van € 259 miljoen voor voltooiing van de wegenruit rond Eindhoven (project Noordoostcorridor) volgens hen geschrapt kan worden.

Nu er blijkens het regeerakkoord jaarlijks € 250 miljoen moet worden bezuinigd kunnen BMF en BL zich voorstellen dat de minister van Infrastructuur en Milieu de resterende rijksmiddelen bij voorrang inzet voor de oplossing van concrete, urgente bereikbaarheidsproblemen. Het project Noordoostcorridor valt volgens de BMF en BL zeker niet in die categorie. Hoofdmoot van het project is volgens hen de aanleg van een autoweg dwars door het zeer kwetsbare beekdal van de Dommel. Daarom vragen BMF en BL aan de Tweede Kamer om samen met de minister de in het MIRT opgenomen prioritering en reservering nog eens kritisch te bezien op nut, noodzaak en urgentie. Meer informatie over de brief is te vinden op KLIK HIER .

Of deze actie succes heeft, wachten we maar af. Volgens ons liggen er keiharde afspraken waaraan niet getornd kan worden . En volgens ons ook niet getornd moet worden. De bereikbaarheid van brainport is een zaak van landelijk belang. Het staat dan ook terecht hoog op de agenda als nationaal speerpunt.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

De burger

De burger staat de laatste tijd volop in de belangstelling. Het ene rapport na het andere over de burger verschijnt . De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) pleitte onder aanvoering van Pieter Winsemius voor meer Vertrouwen in Burgers. Winsemius leverde een behoorlijk abstract rapport af. Een soort wegenkaart naar de doe-democratie , zo is het ook wel genoemd.

 De Raad voor het Openbaar Bestuur kwam onlangs met:Loslaten in Vertrouwen. Naar een nieuwe verhouding tussen overheid, markt én samenleving. Het accent op ‘én’ las als een nieuw verzoek aan Den Haag de burger niet te vergeten.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau constateerde in zijn Sociaal en Cultureel Rapport: allerlei vormen van verantwoordelijkheid worden met enige haast bij de burger gedeponeerd, maar wel onder regie van de overheid. U mag het zelf weten, maar volgens onze richtlijnen, anders volgt een boete. Een beroep op de burger. Minder verzorgingsstaat, meer verantwoordelijkheid?, luidt de titel. Het SCP-rapport laat zien dat burgers best meer zelf willen oplossen, zolang de overheid er maar is voor wat er echt toe doet.

In zijn net verschenen boek Democratie onder druk. Over de uitdaging van de stemmingendemocratie gaat de Tilburgse bestuurskundige Frank Hendriks na hoe het zo is gekomen en wat dat heeft gedaan met onze democratie. Hij wijst op het ongeduld waarmee vernieuwingen hier worden doorgevoerd, en weer afgevoerd na  gebleken gebrek aan draagvlak. Geleidelijkheid is een woord dat hier bestuurskundig is zoekgeraakt. En dat wreekt zich vroeg of laat.

Onder zoveel belangstelling wordt de burger stil. Als hij maar niet het gevoel krijgt dat hij door de overheid wordt doodgeknuffeld, nu diezelfde overheid onvoldoende geld heeft om alles zelf te doen. Een civil society ontplooit zich niet op bevel. Daar is vertrouwen en compassie voor nodig! Van onder op en niet van bovenaf opgelegd.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

SRE

De berichten in de media over de meningsverschillen in het portefeuillehoudersoverleg van Algemeen Bestuur  van het SRE van vorige week hebben tot heel veel verschillende reacties geleid. De ruzie onder de burgemeesters laat de regio niet onberoerd.

In het ED van vorige week  zaterdag staat een opiniestuk van de fractievoorzitters van D66 uit de regio. Hierin halen zij het voorbeeld van de Drechtsteden weer van stal. Natuurlijk, het valt te prijzen dat deze fractievoorzitters begaan zijn met de democratische legitimiteit van de besluiten die in en namens de regio genomen worden. Of het voorbeeld van De Drechtsteden nu wel het adequate antwoord voor  de brainportregio is, waag ik te betwijfelen. Deze overstijgen m.i. de problematiek waar de Drechtsteden voor staan.

In het ED van vrijdag j.l. staat een opiniestuk van Peter Swinkels, waarin hij de spijker op de kop staat; binnen de regio hebben we geen behoefte aan burgemeesters die ruzie maken. Het laatste waar we nu behoefte aan hebben is een rollebollende overheid!

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Samenwerking

In haar weblog op de site van de gemeente Helmond beantwoordt Elly Blanksma vragen van inwoners. Met instemming las ik haar opmerkingen over regionale samenwerking.

 Op de vraag: Zoals u weet is het huidige kabinet voornemens gemeenten die onder de 100.000 inwoners hebben samen te voegen. Hoe staat u hierin als burgemeester? Kiest u voor het defensief of gaat u proactief in gesprek met de gemeenten als Gemert-Bakel, Laarbeek, Nuenen en Geldrop-Mierlo om te komen tot een grote gemeente aan de noordoost kant van het SRE gebied? antwoordde zij:

" Ik ga voor samenwerking. De regionale functie van Helmond is onmiskenbaar. De zes Peelgemeenten Deurne, Asten, Someren, Laarbeek, Gemert-Bakel en Helmond verbinden samen stad en platteland. Natuur en cultuur. Agrarische- en maakindustrie met kennis en innovatie. Er komt veel op gemeenten af. We moeten met minder geld meer taken vervullen. De kwaliteit handhaven. Dit vraagt om een efficiëntere overheid. Dat kunnen we realiseren door het maximale uit ‘samen’ te halen. In dit gebied wonen 210.000 mensen en het is 500 km2 groot. Dat is qua oppervlakte 6 keer zo groot als Eindhoven. Ik ben bereid om samen met alle bestuurders hierin te investeren. Ik voel als burgemeester van Helmond een bijzondere verantwoordelijkheid voor de samenwerking met de Peelgemeenten."

De keuze voor samenwerking met de Peelgemeenten die Blanksma hier uitspreekt is belangrijk en luidt een nieuwe periode in. In het verleden maakte Helmond onder Jacobs wel eens andere keuzes.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Afscheid griffier

Gisteren hebben we afscheid genomen van Tinie van der Aa als griffier van Laarbeek.

Als nestor van de raad heb ik bij zijn afscheid het volgende gezegd:

Afscheid van Tinie van der Aa

Voorzitter,

Dames en Heren, leden van de raad van de gemeente Laarbeek,

Beste genodigden en belangstellenden

Familieleden

Mevr. van der Aa

Beste Tinie, 

Graag richt ik, beste Tinie, enkele woorden tot jou bij gelegenheid van je afscheid als griffier van de zelfstandige en autonome gemeente Laarbeek en jouw aanstaande pensionering. Ik doe dit namens de raad op verzoek van het presidium als waarnemend voorzitter.

Toen ik gisterenavond aan dit woordje begon en voor mezelf de punten opschreef waar ik het over wilde heb, sloeg mij de schrik om het hart. Plotseling flitste door mijn gedachten de herinnering aan een artikel dat ik onlangs in de krant las. “Wat een klooijo ben je toch dat je hier niet eerder aan begonnen bent! ”dacht ik. Het krantenartikel had immers voor mij een waarschuwing moeten zijn. De krant prees Clinton om zijn toespraak die hij gehouden had op de democratische conventie in augustus van dit jaar, waar hij magistraal de vloer aanveegde met de republikeinen. Op het festival “De 24 uur van de Reclame ”in Amsterdam waar hij deze maand tegen een waarlijk vorstelijk honorarium de key-note spreker was, zei comeback kid Bill Clinton dat hij over zijn conventiespeech weken had gedaan.”Je weet toch, “ zo zei hij “, dat de fact-checkers nu een enorme invloed hebben. Hij moest dus van A tot Z kloppen! “ Had ik me dit maar eerder gerealiseerd, dacht ik gisterenavond. Er was immers geen tijd voor fact-checking om me te wapenen tegen een raadszaal vol die het op onderdelen het allemaal beter weten dan ikzelf. Toen ik me dat realiseerde, beste Tinie, begreep ik beter dan ooit tevoren, waarom jij heel vaak tot het allerlaatste moment wachtte om berichten naar raadsleden te sturen. Je verstuurde zet pas als je absoluut zeker van de inhoud was of als de deadline geen uitstel meer verdroeg. Dat je daarbij in de hektiek van het late moment wel eens een keer vergat ook de bijlage met de echte inhoud mee te sturen, zij je vergund. Oeps schreef je dan in het aansluitende mailtje: “de bekende computerfout. Hierbij de beloofde bijlage.” Op dat moment vergaven wij je het.

Dames en heren, ik heb de tekst van deze toespraak uitgeprint. Ik wil niet het risico lopen dat Tinie onlangs liep op de laatste bijeenkomst van het regionale griffiersoverleg. Vol trots vertelde hij daar zijn collega griffiers dat Laarbeek begonnen was met papierloos vergaderen  en dat alle stukken via de Ipad aan de raad werden aangeleverd. Toen hij zijn Ipad wilde opstarten, weigerde het apparaat zijn diensten. De stukken voor het griffiersoverleg kon hij niet aan. Toen hij dat vorige week vertelde, dacht ik bij mijzelf dat zal mij niet overkomen. Vandaar dat ik uitga van de papieren versie. Safety first!

Dames en heren, in de uitnodiging die U voor vandaag ontvangen heeft, stond  het heel staccato neergeschreven: “ Na 44 jaar in overheidsdienst, waarvan ruim 41 jaar in Laarbeek en 9,5 jaar daarvan als raadsgriffier, gaat de heer M.H.C.M van der Aa met ingang van 1 januari 2013 met pensioen ” In één zin wordt een heel arbeidzaam leven samengepakt. “ Na 44 jaar in overheidsdienst, waarvan ruim 41 jaar in Laarbeek en 9,5 jaar daarvan als raadsgriffier” Die zin is de samenballing van bijna een halve eeuw lang werken, van aanpakken en berusten, van vallen en opstaan, en natuurlijk ook van vreugde en de counterpart hiervan … verdriet en spijt, als iets niet lukte; van proberen het voor de mensen beter en aanvaardbaarder te maken. Ik denk dat Tinie dit de afgelopen jaren op zijn manier met volledige inzet steeds gedaan heeft. Met inzet van zijn gehele persoonlijkheid en de aanwezige capaciteiten. Dat verdient, dames en heren, ons respect en onze waardering.

Tinie is de man die hij is. De wijze waarop hij de telefoon aanneemt verraadt zijn persoonlijkheid al. Het is geen vlugge oppervlakkige begroeting. Nee, aan de andere kant van de lijn klinkt het heel duidelijk helder. “ Met Tinie van der Aa “ zo beantwoordt hij met zijn sonoor stemgeluid steevast de telefoon; altijd klaar voor een verantwoord antwoord. Geen spoor van enige gehaastheid, altijd alle tijd en aandacht. Tinie is consciëntieus, altijd open en welwillend en vooral accuraat met een stevige neiging tot perfectionisme. Met oog voor stijl en decorum. Haastige types onder ons kon hij hierdoor wel eens onbedoeld tot wanhoop en irritatie brengen. Het verstoorde zijn gemoedsrust allerminst. Goed werk heeft immers tijd nodig, was immers de stelregel die hij tot habitus verhief.

Ik ben Tinie op mijn pad voor het eerst tegengekomen toen hij al gemeentesecretaris van de gemeente Beek en Donk was, secretaris van het tuindorp Beek en Donk zoals het zich in die tijd trots en fier presenteerde. Tinie was de opvolger van de legendarische secretaris Wouters.

Intensiever heb ik Tinie leren kennen in de tijd van de voorbereiding op de vrijwillige fusie van de drie gemeenten Aarle-Rixtel,Beek en Donk en Lieshout. Ik mocht destijds voorzitter zijn van de commissie die de voordracht voor de nieuwe gemeentesecretaris van het nieuwe Laarbeek moest opstellen. Het is een vreemde speling van het lot dat van de twee interne kandidaten voor het secretarisschap van toen vandaag de ene afscheid neemt en de andere uitgerekend vandaag start als nieuw raadslid van de raad van de gemeente Laarbeek. “ Het kan verkeren” zeg ik Brederode maar na.

In de jaren voor de invoering van het dualisme in gemeenteland heeft Tinie zich intensief met de voorbereiding van deze hervorming bezig gehouden. Achteraf gezien kondigde dit zijn overstap van secretaris naar griffier al aan. De voorbereidingscommissie die door de raad hiervoor ingesteld was, stond hij met raad en daad bij. Het onderwerp had zijn interesse. Gevolg was dat de invoering van het dualisme in Laarbeek nagenoeg rimpelloos verliep. Dat Tinie vrij kort daarop besloot het ambt van secretaris te verruilen voor het raadsgriffierschap wekte dan ook geen al te grote verbazing. Ik denk dat dit besluit voor Tinie het meest wijze besluit was dat hij kon nemen. De functie van griffier paste hem perfect. Het was ook het beste besluit voor Laarbeek. De raad van Laarbeek kreeg in zijn persoon een  griffier die deze nieuwe functie in gemeenteland vorm en inhoud wilde geven. Dat heeft hij de afgelopen jaren dan ook gedaan. Hij heeft de fundamenten gelegd voor het griffierschap in Laarbeek. Vanuit een juridische setting en met een open oog voor politieke relevantie heeft hij de functie uitgebouwd tot een onmisbaar instrument voor de raad. De dienstbaarheid aan de raad stond bij hem steeds voorop. Alle raadsleden waren voor hem gelijk. Hun vragen waren zijn vragen. Bijna automatisch heeft hij bij raadsleden natuurlijke autoriteit en gezag verworven. En vanzelfsprekend respect. De functie van griffier staat in Laarbeek als een huis. Dat is grotendeels de verdienste van Tinie.

In ons land blijkt het bijna onmogelijk om veranderingen aan te brengen in het staatsbestel. Hier wordt eindeloos gepraat over aanpassingen en wijzingen. Het einde van het liedje is meestal dat er uiteindelijk toch van afgezien wordt en het Huis van Thorbecke niet gerenoveerd wordt. Bij het dualisme was dit echter anders. Binnen een jaar werd het geesteskind van Douwe Jan Elzinga tot wet verheven en ingevoerd; het college werd op afstand van de raad geplaatst. De raad kreeg drie kerntaken: controleren, kaderstelling en volksvertegenwoordiger. De raad zou op hoofdlijnen gaan besturen.

In grote lijnen is dit overal in gemeenteland wel min of meer praktijk geworden. Het besturen op hoofdlijnen blijkt voor politici nog steeds een heel lastige te zijn. We zien een enorme toename van beleidsvrijheid van het college, het bereik van wat onder uitvoering wordt verstaan is de laatste jaren enorm uitgedijd. Het primaat van de raad bestaat in theorie nog altijd; de werkelijkheid is echter een stuk genuanceerder.

Het beeld van het dualisme is in de afgelopen 10 jaar sterk aan verandering onderhevig geweest. De bevlogenheid van bij de start heeft plaats gemaakt voor realisme. We zien dat overal, ook in Laarbeek. De wild slaande slinger van 2002 is langzaam maar zeker tot rust gekomen. Het dualisme is de grootste hervorming van ons staatsbestel sinds de invoering van het algemeen kiesrecht in 1919.

De grootste uitdaging voor het dualisme vandaag de dag is door de crisis en de dalende inkomsten van de gemeenten veel ingrijpender: we staan als raad voor de immense opgave hoe kunnen we als raad  de bevolking enthousiast maken om zelf de handen uit de mouwen te steken, om actief te willen zijn voor hun buurt, wijk of vereniging. Niet meer het individualistische zelfredzaamheid  moet voorop staan, maar de collectieve samenredzaamheid. Dit gaat veel verder dan participatie. Het is een kanteling in het denken, de nieuwe bestuursfilosofie van één burger, één plan ,één regisseur, waar we naar toe moeten. Een pro-actieve griffier zou dit, denk ik, als uitdaging moeten oppakken.

Voor deze nieuwe uitdaging hoeft Tinie zich niet meer op te warmen. Hij heeft in de afgelopen jaren de griffierfunctie zo sterk in Laarbeek gepositioneerd dat hij het werk met een gerust hart kan overlaten aan zijn opvolger. Ik denk dat dit het mooiste compliment is dat iemand bij zijn afscheid kan krijgen.

Tinie,namens de raad van harte bedankt voor alles wat je gedaan hebt. Ga genieten van je pensioen. Het ga je goed!

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Stadsvisie Helmond

Volgende week behandelt de gemeenteraad van Helmond de nieuwe Stadsvisie Helmond 2030. Omdat ik bijzonder benieuwd was naar wat in de Stadvisie gezegd wordt over de koers van de regionale samenwerking gezegd wordt, heb ik de tekst van de Stadsvisie maar weer eens een keer opgezocht. Met name ben ik in het licht van de discussie in het SRE over de toekomstige samenwerking van dit samenwerkingsverband bijzonder benieuwd naar de inbreng van de nieuwe burgemeester van Helmond. Mevr. Blanksma heeft in het overleg nog geen standpunt kenbaar gemaakt. Volgens het ED had zij hierover wel vastomlijnde ideeën, maar wachtte zij nog met het kenbaar maken van haar opvatting. Dit laatste kan ik mij goed voorstellen.

In de Stadsvisie is een paragraaf gewijd aan regionale samen werking. Letterlijk staat er in par 3.6:

“ De actuele financiële situatie van gemeenten maakt het noodzakelijk dat ze samenwerken in plaats van concurreren, of het nu gaat om woningbouw, industrieterreinen of voorzieningen op het gebied van zorg, sport, cultuur en recreatie. De schaal van de individuele gemeenten zoals we die in 2012 kennen, is steeds vaker te klein voor de complexiteit waarmee we bij onze gemeentelijke taken te maken krijgen, vooral ook omdat gemeenten steeds méér

taken moeten verrichten. Daarnaast zijn onze inwoners bij keuzes rond wonen, werken en recreëren vaker op de regio gericht dan op een individuele gemeente. Redenen genoeg om in de toekomst nog sterker dan nu in regionaal verband samen te werken. Wat de grenzen van de regio zijn, kan verschillen per samenwerkingsverband.

Gemeentelijke herindeling is hierbij slechts een van de eventuele scheidingslijnen of samenwerkingsmogelijkheden. Als we als gemeenten onderling niet tot voldoende samenwerking komen, bestaat de kans dat we het initiatief uit handen moeten geven aan de Provincie of het Rijk.

Helmond kiest bij regionale samenwerking voor meerdere sporen. Wij willen als

centrumstad verantwoordelijkheid nemen voor de samenwerking in de Peel en samen met de Peellandgemeenten een sterke subregio vormen in Zuidoost-Brabant. Indien de ambitie   om in de Peel te komen tot een sterke subregio niet haalbaar blijkt te zijn, zullen we de samenwerking met Eindhoven en het stedelijk gebied verder uitbreiden. Daarnaast hebben we sowieso al een belangrijke positie in het stedelijk gebied, waardoor we voor de stedelijke vraagstukken in de regio al samenwerken met Eindhoven en de gemeenten in het stedelijk.Die samenwerking zetten we voort.

Samen met de Peellandgemeenten willen we door intensieve samenwerking een

schaalgrootte realiseren waarmee we de burgers van de regio effectief en efficiënt van dienst kunnen zijn. Gemeentelijke taken als maatschappelijke opvang, jeugdzorg, werkplein en Wmo gaan we steeds meer gezamenlijk (laten) uitvoeren. Ook de faciliteiten op het gebied van sport, cultuur en recreatie willen we nadrukkelijker met de Peellandgemeenten afstemmen, zodat we een goed aanbod tegen lage kosten kunnen realiseren. Door het gemeenschappelijk belang voorop te zetten, ontstaat een versterkte sfeer van vertrouwen waardoor we ons als Peel meer als eenheid gaan profileren in regionale samenwerkingsverbanden. ”

De tekst van deze paragraaf in de Stadsvisie stelde mij gerust. Primair kiest Helmond voor de Peelregio. Dat is in  het recente verleden onder Jacobs wel eens anders geweest.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Verlanglijstje voor de Sint

 

Scouting Lieshout heeft een brandbrief naar de raadsleden gestuurd, een soort verlanglijstje voor de Sint. De huidige blokhut heeft zijn beste tijd gehad. Het houten gebouw is op en is dringend aan vervanging toe. Scouting Lieshout ziet dat er in Aarle-Rixtel een stenen gebouw is verrezen voor de scouting. Waarom kan in Aarle wel wat in Lieshout niet kan?

Het bestuur is naar wethouder Briels getogen. Als ik het goed begrijp is dit gesprek teleurstellend verlopen. De wethouder wilde volgens de scouting geen kant op en vond dat de vereniging zelf haar boontjes maar moest doppen. Zelfredzaamheid was wat de wethouder het bestuur voorhield. De tekening die het bestuur bij zich had, hebben ze maar niet meer uit de tas gehaald. Onverrichter zake zijn zij vertrokken.

Alle hoop is nu gevestigd  op wethouder Vereijken. Althans dat tekent het ED op. De collega-wethouder van de voorzitter van de Lieshoutse scouting moet nu de oplossing aandragen. Wethouder Briels is natuurlijk not amused.

Ik heb wel wat sympathie voor de brandbrief van de Lieshoutse scouting. De vereniging heeft in het verleden meer dan voldoende aangetoond over voldoende initiatief te beschikken. Natuurlijk is het verleidelijk om naar de situatie in Aarle-Rixtel te kijken. Maar dat is niet alles. Laarbeek heeft geen duidelijk beleid als het om accommodaties gaat voor jeugd en jongeren gaat. De onduidelijkheid rond OJA bewees dit al. De kwestie van de scouting Lieshout is andermaal een bewijs hiervoor.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Op de bres voor  de regio

De berichten in de media over de meningsverschillen in het portefeuillehoudersoverleg van Algemeen Bestuur  van het SRE van vorige week hebben tot heel veel verschillende reacties geleid. De ruzie onder de burgemeesters laat de regio niet onberoerd.

In het ED van afgelopen  zaterdag staat een opiniestuk van de fractievoorzitters van D66 uit de regio. Hierin halen zij het voorbeeld van de Drechtsteden weer van stal. Natuurlijk, het valt te prijzen dat deze fractievoorzitters begaan zijn met de democratische legitimiteit van de besluiten die in en namens de regio genomen worden. Of het voorbeeld van De Drechtsteden nu wel het adequate antwoord voor  de brainportregio is, waag ik te betwijfelen. Deze overstijgen m.i. de problematiek waar de Drechtsteden voor staan.

Op de Weblog van Helmond  schreef Maarten Janssen (D66) ook een stukje over de SRE. Hij schrijft:

“De bestuurlijke organisatie van onze Brainportregio staat weer volop in de belangstelling. Het verdwijnen van SRE (Samenwerkingsverband Regio Eindhoven) is een aanleiding. Minstens zo belangrijk is het regeerakkoord dat gemeenten wil opschalen tot minimaal 100.000 inwoners.

De discussie komt in een negatief daglicht omdat burgemeesters kissebissen over de positie van hun eigen gemeente. Jammer, want daarmee ontkrachten zij de kans op een nieuwe start in de regio, en wat een kans! Veel bestuurders uit onze regio vinden het de hoogste tijd om de kluwen aan samenwerkingsverbanden te ontwarren en een duidelijk beeld te scheppen.”

Ik deel zijn opmerkingen over de te sterke focus  op lokale overheden als gemeenten en zijn stelling dat de kwaliteit van leven, wonen en werken  niet lokaal maar regionaal bepaald wordt:

“ De bedrijven op de High Tech Campus in Eindhoven, ASML in Veldhoven , Philips in Best, de Helmondse Automotive Campus willen allen hetzelfde: goed opgeleide werknemers, kwalitatieve bedrijventerreinen, doelmatige infrastructuur, goede samenwerking en dat haar burgers wonen in een prettige omgeving .Samen zijn gemeenten sterker, ook de grotere als Eindhoven en Helmond. Dat geldt voor de gemeente als dienstverlener aan de burger en het bedrijfsleven en als lobbyist. Eén stem naar Den Haag en Brussel versterkt onze boodschap.”

Belangrijk is dat met name vanuit de 2 grote gemeenten het belang van het spreken met een stem wordt ingezien. En inderdaad: Eén stem naar Den Haag en Brussel versterkt onze boodschap. We moeten niet gaan steggelen over wie als woordvoerder mag optreden. Dat is toch te gek voor woorden!

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

 

Oogschellen

Op de bijeenkomst van de beide gemeenteraden van Gemert-Bakel en Laarbeek werd mij gaandeweg iets duidelijk. De krantenberichten over de clash in het SRE waren andermaal een bevestiging hiervan. De ontwikkelingen met betrekking tot de gemeentelijke samenwerking met Gemert en de worsteling van het SRE met zijn bestaansrecht gaan grotendeels buiten de raden om. Het worden autonome processen, waar alleen de colleges de ins en outs van kennen en deze in onvoldoende mate delen met hun raden.

Heel sporadisch wordt in de commissie Algemeen Bestuur bij gelegenheid iets gezegd over de samenwerking met Gemert-Bakel. Meer dan mededelingen zijn het vaak niet. Principiële discussies over de samenwerking komen niet van de grond en worden zelfs niet aangekaart. Heel veel stukken die in het overleg geaccordeerd worden, kennen we als raad niet, eenvoudigweg omdat zij ons niet worden aangeboden. Er zijn documenten over uitgangspunten, randvoorwaarden, zelfs een evaluatie, waar wij zelfs het bestaan niet van kennen. De conclusie kan niet anders luiden dan dat de communicatie naar de raden belabberd is.

Beide raden zijn in de afgelopen jaar maar één keer bij elkaar geroepen. Dit was ruim 4 jaar geleden in 2008. De bijeenkomst van afgelopen woensdag was de tweede bijeenkomst. Het gehele proces heeft zich buiten de raden om voltrokken. Het college had  op basis van de actieve informatieplicht de raad beter en vaker moeten informeren. Overigens moet de raad ook zelf de hand in eigen boezem steken: een zelfbewuste raad had dit nooit zo laten passeren!

Op dit moment moeten de colleges wel naar de raden, omdat de tijd aangebroken is de samenwerking te formaliseren. Hiervoor moeten dienstverleningsovereenkomsten afgesloten worden en – belangrijk, want daar gaat de raad wel over- er moet een structuur gekozen worden. Hierbij wordt op dit moment gekozen voor de lichtst mogelijke vorm, een gemeenschappelijke regeling.

Ik vind dit overigens onverantwoord laat. Het past in de losse bestuursstijl van Gemert-Bakel, waar men zaken op zijn beloop laat en veel minder naar mijn idee in die van Laarbeek, waar wij alles liefst vooraf geregeld willen hebben – om verrassingen te voorkomen.

Voor reactie mail naar wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185