Samenwerking binnen de Peel onder druk
Wat in 2013 zo veelbelovend begon, dreigt eind 2015 te
verzanden in onderling gekrakeel. De samenwerking binnen Peel 6.1. van de zes
Peelgemeeenten lijkt spaak te lopen. De media staan vol van allerlei
doemverhalen over falende samenwerking en verschil van opvatting over de
gewenste aanpak. De doorsnee burger kan er geen touw meer aan vastknopen. Wie
het allemaal nog kan volgen mag het zeggen.
Wat mij het meest opvalt, is dat geen van de
betrokkenen het achterste van zijn tong laat zien. Waarom zij de kaken nogal
stijf op elkaar houden is niet duidelijk. Spelen hierbij tactische overwegingen
een rol? Mogelijk.
Het perscommuniqué dat Peel 6.1 uitgaf, muntte uit
door nietszeggendheid; ook de raadsinformatiebrief die het Laarbeekse college
deze week liet verschijnen bevatte nauwelijks feitelijke informatie. Dit schept
natuurlijk geen duidelijkheid en vergroot de verwarring alleen maar. Een
overheid die doelbewust de bevolking niet informeert zou zich moeten schamen.
De inwoners van de samenwerkende Peelgemeenten hebben er recht op om te weten
wat er werkelijk speelt. De politiek moet geïnformeerd zijn. Hoe kan men anders
richting en sturing aan het proces geven?
Duidelijk is dat Helmond op de rem is gaan staan. Dit
speelt al een hele tijd. Eerst heette dat de gemeente Helmond zich moest bezinnen.
Er was een nieuwe gemeentesecretaris en eerst moesten de zaken op een rijtje
worden gezet. Duidelijk was ook dat de SP, die nieuw was in het Helmondse
college, zijn bedenkingen had. Laarbeeks wnd burgemeester Ronnes deelde onlangs
aan de SP in Helmond de zwarte piet uit. Het had overigens meer de vorm van een
snier dan een duidelijke analyse.
Uit de recente persberichten blijkt dat Helmond de
grootste gemeente binnen Peel 6.1. zelf zeggenschap wil houden over het
zorgbeleid. Ook zou Peel 6.1 Helmond teveel geld kosten. Helmond zou wel willen
blijven samenwerken, maar niet willen meegaan in een nieuw op te tuigen
regionale ambtelijke organisatie. Dus een verdere uit breiding met andere taken
is van de baan. Er wordt gedacht de Wmo-consulenten weer vanuit de eigen
gemeenten inzetbaar te maken. De Peelgemeenten kunnen wel tegen betaling taken
door de grotere Helmondse ambtelijke organisatie laten uitvoeren.
Hoe moeten we dit alles inschatten? Door gebrek aan
echte informatie is dit lastig. Duidelijk is dat de voorliefde van Helmond voor
de Peelsamenwerking danig bekoeld is. Van de hooggestemde verwachtingen bij de
start in 2013 is weinig meer over. Veel betekend is dat Elly Blanksma als
boegbeeld van de Peelsamenwerking nog nauwelijks zichtbaar. Het lijkt erop dat
Helmond een soort geheime agenda heeft. Het zou mij niet verbazen dat
Helmond doelbewust afstand neemt van de
samenwerking met de 5 Peelgemeenten. Redenering zou hierbij kunnen zijn dat
Helmond groot genoeg is om haar eigen boontjes te doppen en hierbij de Peel
niet nodig heeft. Gemeenten die wat de samenwerking veel noten op hun zang
hebben en maar moeilijk financieel over de brug komen. In hun uitvoering van
het sociale beleid zijn de Peeldorpen misschien ook wel conservatiever en dus
terughoudender dan de stad. Helmond is het voortdurende gevecht beu.
Bovendien weet Helmond ook wel dat de Peeldorpen de
samenwerking nodig hebben; zij kunnen het immers niet alleen. In een commentaar
in het ED van 5 december j.l. stond boven het stuk natuurlijk niet voor niets “
Eén grote en vijf kleintjes in de Peel ” Zet Helmond in op het opnieuw starten
van een herindelingsdiscussie?
Je zou het haast denken.
