Het gemeentehuis was donderdagavond afgeladen vol met hoofdzakelijk
tegenstanders van de weg en een enkele belanghebbende. De tegenstanders hadden
grote plakkaten meegebracht om hun opvattingen kracht bij te zetten. Vooral
gedeputeerde Ruud van Heugten was de
gebeten hond. Hij zou de weg kwijt zijn en het niet zo nauw met de waarheid
nemen. Aan de ingang stond een grote boog die niets aan duidelijkheid overliet.
Bij deze raadsvergadering die in
zijn geheel gewijd was aan de weg, voerden een zestal insprekers het woord. De
vier tegenstanders kregen van het publiek applaus; de twee voorstanders konden
op boegeroep rekenen. Natuurlijk kwam er uit deze inspraakronde weinig nieuws.
Het was hoofdzakelijk een herhaling van zetten. Dit ging er bij de tegenstanders
van de weg natuurlijk in als gesneden koek. Wie naar nuances en
oplossingen zocht, had beter thuis kunnen blijven. Het was veel emotie;
compromisbereidheid was ver te zoeken.
Gedeputeerde van Heugten gaf een toelichting op de voorstellen vanuit
de stuurgroep Noordoost corridor. Hij deed dat in de context van de noodzaak
van de verbetering van de bereikbaarheid
van de brainportregio. Zijn
presentatie werd vanuit de raad voortdurend onderbroken door tegenstanders van
de weg, die telkens weer terugkwamen op het Bereikbaarheidsakkoord van april
2007 en geen oog hadden voor de nieuwe politieke werkelijkheid. Dat het
Bereikbaarheidsakkoord achterhaald is door de feitelijke ontwikkeling, wil er
bij de tegenstanders steeds maar niet in. Hoewel de raad dit bereikbaarheidsakkoord
aanvaard heeft en daarmee in principe in gestemd heeft met de weg, lijkt het er
opdat partijen als ABL, de VVD (!) en met name De Werkgroep ditzelfde akkoord
nu aangrijpen om aan de weg te ontkomen.
De Werkgroep bakte het wel heel erg bruin en kondigde zelfs aan naar de Raad
van State te zullen gaan als het Bereikbaarheidsakkoord niet zou worden
gehonoreerd!
Belangrijk was dat van Heugten met de nodige slagen om de arm enige
ruimte gaf voor nieuwe alternatieven. Voor Laarbeek is dit natuurlijk van groot
belang. Immers de twee grote hangijzers zijn de
overgang over of onder het kanaal in Aarle-Rixtel en het tracé van de
weg tussen Lieshout en Breugel. De alternerende ligging spaart de Deensehoek,
het Achterbos, de Ruweeuwsels en Stad van Gerwen. De raad pakte dit m.i.
onvoldoende op in haar instructie aan de wethouder. Hij wordt op pad gestuurd
met de opdracht de tunnel, de verdiepte
ligging en het alternerende tracé binnen te halen. Zonder enig wisselgeld. Een
onmogelijke opdracht. Welke zichzelf respecterende wethouder accepteert zo’n
opdracht?
Tijdens de vergadering werd op
verzoek van de meerderheid van de raad afgeweken va de afgesproken volgorde.
Partijen hadden vooral de behoefte statements af te leggen en wilden niet
wachten op de behandeling van de
instructie aan de wethouder met betrekking tot de voorstellen van de
stuurgroep. Alleen het CDA sprak zich
onomwonden uit voor de weg. Het CDA heeft zich van het begin af
aan uitgesproken voor de Ruit. Heel consequent hebben wij dit volgehouden. Dit
is ons niet altijd in deze raad in dankbaarheid afgenomen. Wij vonden en vinden
dat deze weg aangelegd moet worden omdat hij de leefbaarheid in Laarbeek
bevorderd en de bereikbaarheid van
Laarbeek ten goede komt. Dat er een forse prijs betaald moet worden voor deze
weg, staat voor ons buiten kijf. Alles afwegende blijven wij voor de aanleg van
deze weg omdat de overlast van de N615 op de Gemertseweg en de Lieshoutse weg
hierdoor wordt teruggedrongen, het sluipverkeer over de Ribbiusstraat , de
Heuvel en de Molenstraat zal afnemen en
de onlogische toegang naar de A50 via de brug bij de Deensehoek en de
gevaarlijke Sonseweg zal komen te vervallen. Ook verwachten wij dat door de
Ruit de Dorpsstraat in Aarle-Rixtel minder belast zal worden, evenals de
Mariastraat in Mariahout. De kernen van Laarbeek hebben profijt van de weg. Ook
nadelen vanzelfsprekend. In onze visie wegen de voordelen op tegen de nadelen.
De opties die het adviesbureau Ecorys de raad voorlegde waren niet
opzienbarend. Voor ons was de belangrijkste optie het alternerende tracé. Met
de weg ten noorden van het Wilhelmina kanaal ontzien we eeuwenoude
buurtschappen en mensen. Dit laatste moet natuurlijk centraal staan. Hierover was de raad in ieder geval
eenstemmig. In de vergadering hebben wij een paar keer geprobeerd de te volgen
tactiek aan de orde te stellen. Dit lukte echter niet. Jammer.