Kadernota 2017

Elk jaar schrijft de gemeente een kadernota, waarin zij op hoofdpunten aangeeft welke keuze zij wil maken voor de nieuwe begroting die in november aan de raad wordt voorgelegd. Het college vraagt het oordeel van de raad over deze kadernota. De raad doet dit op 7 juli a.s. in de algemene beschouwingen. Het geeft de raadsfracties de mogelijkheid hun specifieke wensen naar voren te brengen. Via amendementen en moties kunnen zij proberen het beleid wijzigen.

Op dit moment zijn alle fracties druk bezig met het bestuderen van de kadernota en het schrijven van de algemene beschouwingen. Ieder jaar opnieuw is het een enerverende bezigheid. Fracties willen goed voor de dag komen en steken er de nodige energie in.

Vervelend is dat de meicirculaire nog niet verwerkt is in de kadernota. Dit jaar is dit extra lastig omdat de meicirculaire beduidend nadeliger uitvalt dan aanvankelijk gedacht werd. Het begrotingstekort wordt in 2017 groter. Was aanvankelijk gerekend op een negatief saldo van € 619.000. De meicirculaire laat zien da t het tekort stijgt naar € 729.000.Ook het meerjarenperspectief verslechtert. Alle jaren eindigen in de min. Alleen het laatste jaar (2020 ) eindigt met een magere € 52.000 in de plus. Dat betekent dat er nog harder in de begroting gesneden zal moeten worden.

Ik ben benieuwd welke items de verschillende fracties in hun algemene beschouwingen centraal gaan stellen. Uit de veelheid van onderwerpen die hiervoor in aanmerking komen zal een keuze gemaakt moeten worden. Zullen er overeenkomsten zitten in de reacties?

Ik verwacht van wel.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                           Een eerste indruk

Gisteren vond de installatie plaats van Frank van der Meijden als burgemeester van Laarbeek. In een overvol gemeentehuis legde hij de eed af in handen van de commissaris van de koning, Wim van de Donk.

De nieuwe burgemeester kreeg een muzikale serenade van de drie Laarbeekse harmonieën in het paviljoen in de Muziektuin en betrad het gemeentehuis door een haag die gevormd werd door de Laarbeekse gilden. Het is iedere keer een schitterend gezicht.

De installatie was een prachtig moment. Natuurlijk allereerst voor de kersverse burgemeester, maar ook voor Laarbeek. Met van der Meijden treedt de 5^e burgemeester van Laarbeek aan en laat de gemeente een moeilijke periode achter zich. Het wordt weer een tijd om vooruit te kijken. Terecht dat de commissaris van de koning slechts heel kort en maar met een paar woorden aandacht besteedde aan deze periode.

Van de Donk prees Van der Meijden, tot voor kort wethouder in Bergeijk, voor zijn 'verbindende kwaliteiten'. "Je hebt als wethouder ook indruk gemaakt in het regionale netwerk, en netwerken is in deze tijd verschrikkelijk belangrijk", aldus Van de Donk. Van der Meijden zei er in Laarbeek 'enorm veel zin in te hebben'. "Ik ga proberen alle verwachtingen in te lossen."

Wat opviel was de grote aandacht voor de samenwerking in de Peel. Bijna elke spreker maakte er opmerkingen over. Positieve opmerkingen over de samenwerking. Elly Blanksma, burgemeester van Helmond, die aanwezig was, kan het niet ontgaan zijn. Ook de nieuwe burgemeester sprak zich over de samenwerking uit.

Ik ben benieuwd

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                   

Geloof in de toekomst

De wereld verandert in snel tempo. Het politieke systeem is daarop niet toegerust en blijft achter bij deze veranderingen.  Burgers wantrouwen de politieke partijen, voelen zich miskent en in de steek gelaten. Hun wantrouwen tegenover de politiek vertaalt zich in afwijzing en recalcitrant verzet.

De rechts populisten hebben een wapen gevonden om deze onvrede een uitlaatklep te geven: het referendum. Dit is voor het uiten van deze onvrede een bij uitstek geschikt middel. Er zijn  al 30 referenda gehouden in 18 lidstaten van de EU. Leg een schijnbaar eenvoudige geformuleerde vraag voor aan de kiezer en je krijgt een antwoord dat alles op zijn kop zet. Denk maar aan het Oekraine-referendum in Nederland of het Brexit-referendum in het Verenigd Koninkrijk. Sinds vorige week kraakt het UK in al zijn voegen. En eigenlijk de EU ook.

De gevestigde politieke partijen zijn veel te veel bezig met hun eigen “ kleine ” onderwerpen. Ze hebben geen oog voor de zaken die er echt toe doen. Niemand die zich opricht en een voor velen aansprekende visie ontwikkelt. Ook moet gezegd worden dat de burger hem vaak deze kans ook niet geeft: de burger wil op elke moment over elk denkbaar onderwerp meepraten. Dit leidt tot niets; alleen tot een oorverdovend concert van meningen. Er wordt niet meer naar elkaar geluisterd.

Ben ik teleurgesteld? Ja, dat zeker wel,maar ik ben niet pessimistisch. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat we met vallen en opstaan uiteindelijk de juiste weg zullen vinden. “Een democratie heeft leiderschap nodig die de kiezer de indruk geeft dat hij echt in een democratie leeft.” twitterde ik gisteren. Je kunt van alles op deze uitspraak afdingen, maar een ding blijft overeind.

Vertrouwen geeft de doorslag.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

   Laarbeek mag dokken.

 

Langzaam maar zeker wordt duidelijk wat we eigenlijk allang wisten na het afblazen van de plannen voor De Ruit: Laarbeek zal zelf moeten dokken voor de oplossing van de verkeersproblematiek die veroorzaakt wordt door de N615. Deze koppijnweg voor Laarbeek veroorzaakt problemen waar Laarbeek zelf geen schuld aan heeft. Door falend beleid van de provincie en kortzichtigheid in de regio wordt Laarbeek de dupe van deze verkeersproblematiek. Net als Nuenen overigens.

De keuze van politiek Laarbeek is dan ook onbegrijpelijk. Laarbeek was een van de gemeenten die De Ruit afwezen zonder over een degelijk alternatief te beschikken. De Ruit had de verkeersproblematiek kunnen oplossen. Maar ja, de overgrote meerderheid van de politieke partijen van Laarbeek wilde nu eenmaal geen Ruit. Jammer en dom tegelijkertijd!

Wat onbegrijpelijk is, is dat Laarbeek daarna gekozen heeft voor een afwachtende rol. Alsof de oplossing vanzelf wel uit de hemel zou neerdalen. In de Metropoolregio Eindhoven liet Laarbeek de gemeente Gemert-Bakel  het voortouw nemen. Laarbeek nam bewust geen zitting in de werkgroep die het Bereikbaarheidsakkoord voorbereidde. Het liet daarmee de kans om de problematiek van de Beekse brug prominent op de voorgrond te plaatsen. Een coalitie met Nuenen had meer voor de hand gelegen dan het voortouw overlaten aan Gemert-Bakel. Nu zitten we met de gebakken peren.

Afgelopen donderdag presenteerden de gemeenten van het regiobestuur MRE (Metropoolregio Eindhoven) plus Veghel een akkoord dat Brainport Duurzaam Slim Verbonden heet. In het Evoluon in Eindhoven toonden zij de lijst met zo'n veertig maatregelen die tussen nu en 2030 genomen moeten worden. Die staan los van de plannen die Den Haag heeft voor een verbrede A67 en het voornemen van de provincie om de N279 aan te pakken. Er  zit wel een kostenplaatje aanvast: 340 miljoen op te brengen door de 21 gemeenten van het SRE en Veghel!

Overigens is nog  lang niet alles is duidelijk.  Een fly-over vanuit Helmond- Noord over het kanaal naar de Broekdalerbaan (N279) blijft een serieus punt. Over deze verbinding lopen de meningen overigens nog ver uiteen. Opmerkelijk is wel de optie die wordt genoemd om Nuenen te ontlasten van doorgaand verkeer: een nieuwe randweg buiten het dorp, aan Helmondse kant. Nader onderzoek is overigens nog niet toegezegd. Afwachten dus en hopen dat Nuenen nog de bestuurskracht heeft om dit door te zetten.

Het lijkt erop dat het doek voor de verbreding van de N279  gevallen is: geen verbreding na Veghel, wel de aanleg van ongelijke kruisingen. Dit blijft onbegrijpelijk: wel de verbreding naar de A50 vanuit Den Bosch, maar niet vanuit het zuiden!

Het beeld is duidelijk: geen Ruit, wel verbeteringen aan de hoofdwegen als de A67 en de A58. De hoofdmoot van de Ruit-gelden gaan daar naar toe. Voor verbeteringen aan het regionale wegennet rest slechts 55 milj. De rest, 285 miljoen , mag de regio grotendeels zelf bijpassen. Dus Laarbeek mag dokken voor problemen die anderen veroorzaken!

Merci.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                  Commissie Sociaal Domein.

Dinsdag kwam de commissie Sociaal Domein bijeen voor haar reguliere vergadering. Deze keer was het een agenda van niets. Rond half negen kon de voorzitter dan ook de vergadering sluiten.

Was er iets vermeldenswaardig? Eigenlijk niet. Twee raadsinformatiebrieven over de Leonarduskerk en het Commanderije College, een wijziging in een verordening en de eerste Tussenrapportage. Het leverde nauwelijks iets nieuws op.

Bij de behandeling van de raadsinformatiebrief over het ruimtegebrek bij het Commanderij College was er kritiek van PNL op het gebrek aan voortvarendheid bij de wethouder. De kritiek was niet helemaal terecht. Wel was ik blij met de opmerking van de wethouder dat het met Gemert vooral ging over de visie op het onderwijs.

Opmerkelijk was dat de Tussenrapportage nauwelijks tot discussie leidde. Een tweetal vragen, dat was alles.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                            De meicirculaire.

Geen gunstig nieuws vandaag uit het college van burgemeester en wethouders.

In de vergadering van B en W is de meicirculaire behandeld. Deze circulaire leidt tot een negatieve bijstelling van het financieel meerjarenperspectief 2016-2020 zoals gepresenteerd in de Kadernota 2017. Hiermee ontstaat bij de behandeling van deze Kadernota een gewijzigd financieel vertrekpunt m.b.t. de gepresenteerde saldi vóór keuzemogelijkheden.

B en W stellen nu voor dat de raad de budgettaire gevolgen betrekt bij de besluitvorming van de Kadernota 2017 op 7 juli a.s.

Wat de exacte gevolgen zijn, vermeldt het verslag van de vergadering van B en W niet. Daar zullen we nog even op moeten wachten. Het is ieder jaar hetzelfde liedje met de meicirculaire. De raad krijgt een Kadernota die binnen de kortste keren aangepast moet worden.

Waarom moet de Kadernota niet gewacht tot de meicirculaire bekend is?

  

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                     Nogmaals de Kadernota.

Het ED meldde afgelopen zaterdag  dat het verlanglijstje van Laarbeek af is. Ik kan me wel voorstellen dat de krant dit schrijft. Het college geeft immers zelf aan dat de punten uit het coalitieprogramma allemaal uitgevoerd zijn en/of in vergaande staat van uitvoering te zijn.

Dit kan twee dingen betekenen. Ofwel er stonden te weinig actiepunten in het coalitieprogramma  of de coalitiepartijen zijn bij de opstelling van het coalitieakkoord te voorzichtig  geweest. De oppositie zal wel gaan stellen dat natuurlijk dit eerste het geval is en zal  daar de coalitie een verwijt voor gaan maken.

Heeft de oppositie daarbij een punt? Op het eerste gezicht natuurlijk wel. Het is natuurlijk heel vreemd dat een college halverwege de rit moet constateren dat zij uitgeregeerd zijn omdat alle zaken uit het coalitieakkoord afgewerkt zijn. Dit laatste komt overigens wel vaker voor. Kijk b.v. maar een naar het kabinet Rutte, waar VVD en Pvda tegen hetzelfde punt aanliepen en nieuwe items voor het laatste regeringsjaar moesten benoemen. Het kabinet deed dat door allerlei voordeeltjes te verzinnen. Natuurlijk om de kiezers te paaien!

De tijd die het Laarbeekse college nog rest is langer. Nog ongeveer twee jaar tot de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018. De urgentie om nieuwe onderwerpen te noemen was dus een stuk groter dan in Den Haag. Het college heeft hiervoor de Ontwikkelagenda bedacht.  Op zich is dit een prima idee. En ook realistisch ook nog. De Ontwikkelagenda noemt de zaken waar het de komende tijd werkelijk om gaat draaien.

Energiek aan de slag dus!  

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Kadernota

Op 7 juli behandelt de gemeenteraad de Kadernota 2017. In de algemene beschouwingen die dan gehouden zullen worden bespreekt de raad de uitgangspunten voor de gemeentebegroting 2017. Op dat moment kan de raad desgewenst de zaken nog bijstellen.

De Kadernota die het college aan de raad voorlegt, ziet er goed uit. Op een paar onderdelen na zitten er geen echt grote verrassingen in. Tegenvallers en meevallers houden elkaar redelijk in evenwicht. Belangrijk is dat het college op basis van de uitgangspunten van de Kadernota een sluitende begroting kan gaan opstellen.

In de MooiLaarbeekkrant deelt de scheidende waarnemend burgemeester complimenten uit aan het college, dat functioneert als een echt team. We nemen dat maar gemakshalve voor kennisgeving aan. De coalitie doet het inderdaad nog niet zo slecht niet, al blijft er altijd wel iets te wensen over.

Twee onderwerpen lopen als een rode draad door de Kadernota. Op de eerste plaats zijn duurzaamheid en een toekomstbestendig Laarbeek het allesbeheersende thema. De Kadernota bouwt verder op de uitgangspunten voor het duurzaamheidsprogramma  die de raad heeft vastgelegd. Het tweede thema is het voorstel een ontwikkelagenda voor de resterende periode die het college nog voor de boeg heeft, op te stellen. Dit is nieuw. Het is bovendien nog niet eens zo’n gek idee.

Het college wil niet op zijn lauweren gaan rusten, nu de meeste onderwerpen uit het collegeprogramma aangepakt zijn en/of zich in de uitvoeringfase bevinden. Het wil energiek een aantal ontwikkelingen oppakken die de komende 2 jaren op Laarbeek afkomen. Daarvoor ontwikkelt het college een ontwikkelagenda met een zestal onderwerpen. De onderwerpen waarop de keuze is gevallen zijn:

-         De huisvesting en maatschappelijke begeleiding van statushouders en/of vluchtelingen;

-         Facilitering van het voortgezet onderwijs;

-         Vertaling van het Bereikbaarheidsakkoord en het Bestuursakkoord;

-         De vorming van de economische agenda Laarbeek (ondernemersfonds);

-         De vertaling van de Omgevingswet;

-         Het opstellen van een ontwikkelagenda voor ( sport )verenigingen.

Een ontwikkelagenda is een goede zaak en bovendien uitdagend. Uitdrukkelijk vraagt het college aan de raad om te reageren en haar inbreng te leveren. Deze handschoen moet de raad oppakken. Alleen zo kan de Ontwikkelagenda gaan leven.

Een algemene opmerking moet mij nog van het hard. Natuurlijk, de Kadernota is vooral een technisch bestuurlijk stuk. Specialisten hebben hem geschreven. Dat merk je op alle bladzijden. Jammer dat het college er niet iemand met een betere pen er over heen heeft laten kijken.

Het stuk was er alleen nog maar beter van geworden!

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                              Misverstanden

Het is heel moeilijk om een helder en goed beeld te krijgen over de gevolgen van de invoering van de WMO. Over de consequenties voor de zorgvragenden, de zorgorganisaties en de medewerkers. Allerlei tegenstrijdige berichten circuleren in de media. Wie het overzicht behouden heeft, mag het zeggen.

Daar komt nog bij dat de Centrale Raad van Beroep op 18 mei 2016 een uitspraak heeft gedaan, waarbij gemeenten die zonder voldoende onderzoek  huishoudelijke hulp gekort hebben, zijn teruggefloten. Gemeenten moeten zich aan de wet houden. Deze schrijft een “keukentafelgesprek ” voor.

Probleem is ook dat gemeenteraadsleden onvoldoende zicht hebben op de uitvoering van de wet door de gemeenten. Een verantwoorde mening is pas mogelijk als alle gegevens beschikbaar zijn. Het college zou deze moeten leveren. Het is toch b.v. te gek voor woorden dat gemeenteraadsleden uit de pers moeten vernemen dat Laarbeek slechts zeven inwoners die de hoogste eigen bijdrage betalen. Minima betalen zelfs helemaal niets. Zo werkt het niet als hapsnap mededelingen via de pers worden gedaan.

Bovendien is het zeer de vraag of de mededelingen via de pers wel kloppen. Zo zegt wethouder Briels in het ED van 15 juni 2016 dat Laarbeek vorig jaar in totaal ongeveer 1,4 miljoen euro minder aan zorgtaken kwijt was dan was verwacht. Briels schat dat van dat overschot zo'n 1 miljoen euro is veroorzaakt door 'niet genoten zorg'. Niet genoten zorg, wie gelooft dat?

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                                   Ergernis

Ik heb een broertje dood aan gezagsdragers en politici die zaken onder de pet houden. Soms hebben zij daarmee de beste bedoelingen; maar veel vaker willen zij de burger op het verkeerde been zetten. Op de meest onverwachte momenten kom je hiervan iedere keer weer opnieuw staaltjes van tegen. Zoals ook verhullend taalgebruik schering en inslag is in gemeenteland. En daar niet alleen.

Zo las ik in het ED van dinsdag j.l. de opmerking van de Deurnese burgemeester Hilko Mak. In de krant verklaarde hij zonder blikken of blozen dat de gemeente Deurne doelbewust tot op het laatste moment had gezwegen over de komst van een AZC voor 300 vluchtelingen in Willibrordhaege.

“ Burgemeester en wethouders hebben er bewust voor gekozen het voorstel pas een dag voor de gemeenteraadsvergadering naar buiten te brengen. Zij wilden voorkomen dat groeperingen van buiten Deurne zich mobiliseren en de besluitvorming negatief beïnvloeden, zoals dat eerder op andere plekken gebeurde” schreef het ED. Zo’n handelwijze kan natuurlijk niet! Het is duidelijk over de schreef.

Ook in het Laarbeekse kom ik dergelijke staaltjes van misinformatie tegen. IK hoor nog een Laarbeekse wethouder zeggen : “ We hangen doelbewust de burger niet alles onder de neus. ” Dit kan natuurlijk van geen kanten. De burger moet er blindelings op kunnen vertrouwen dat de informatie van de overheid betrouwbaar is en dat er altijd tijdig met de burger gecommuniceerd wordt.

Zaken onder de pet houden, kan gewoon niet. Voor een politicus en een gezagsdrager is dit een doodzonde!

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                               Een gebrek aan onderwerpen.

Vandaag een beetje moeite met het zoeken naar een onderwerp voor de aflevering van deze blog voor dinsdag 14 juni.

De agenda’s van de commissies die zojuist gepubliceerd zijn bieden ook weinig soelaas. Echte discussiepunten staan er niet op. Of het moest zijn dat de commissieleden de vaste onderwerpen aangrijpen om te praten over de wegenstructuur en/of de samenwerking in De Peel. Duidelijk is wel dat er partijen ontevreden zijn over de gang zaken en het idee hebben dat de belangen van Laarbeek niet altijd even stevig behartigd worden. Het college lijkt op verschillende punten de regie niet meer stevig in handen te hebben. Het is in veel opzichten te afwachtend.

In het licht van het bovenstaande heb ik met heel veel belangstelling het rapport Maatwerkdemocratie. Naar een krachtiger, trefzekere gemeenteraad van de Denktanks van de VNG onder voorzitterschap van de Amsterdamse D66-wethouder Kasja Ollongren gelezen. Gemeenteraden moeten robuuster worden. Om dit te bereiken zijn op vier fronten veranderingen nodig: een compactere de raad ; betere ondersteuning van de raad goed;  ruimte aan burgerinitiatieven en zorg voor maatwerk in regionale samenwerking.

                                               
‘Minder kan meer zijn’, zo stelt de Denktank bij haar aanbeveling voor een compactere gemeenteraad. Nu gaat veel energie in de raad verloren door ‘met elkaar bezig te zijn’ (vergaderen en stukken lezen). ‘Een kleinere, beter ondersteunde gemeenteraad biedt meer kansen voor gemeenteraadsleden accenten te leggen op de buitenkant van het ambt: vertegenwoordigen en verbinden’, meent de Denktank. Met minder raadsleden wordt het politieke kapitaal vergroot; een zetel in een kleinere raad vertegenwoordigt meer burgers. Via gerichte rekrutering, betere opleiding en ondersteuning kunnen raadsleden met een grote deskundigheid op een bepaald terrein beter het controlerende en kaderstellende werk doen.. In kleinere gemeenten moet de vergoeding van raadsleden omhoog.

Er moet worden geïnvesteerd in het vakmanschap van raadsleden, zo luidt het tweede advies. Om raadsleden beter te ondersteunen moet de raadsgriffie worden versterkt met middelen en menskracht. Daarnaast kan worden gedacht aan financiële ondersteuning van partijen en fracties en het bevorderen van opleiding, kennisdeling en kennisuitwisseling van raadsleden. Omdat lokale partijen bescheiden financiële mogelijkheden hebben, zou het in de ogen van de Denktank goed zijn om toch eens met een Wet financiering politieke partijen voor lokale politieke partijen te komen.

Raadsleden moeten de kracht van de samenleving benutten, maar ‘maak duidelijk dat deze vormen van doe-democratie naast  het werk van de gemeenteraad staan (en niet daarvoor in de plaats komen)’, luidt de derde aanbeveling. ‘Bouw bij burgerparticipatie en burgerinitiatieven waarborgen in voor diversiteit om niet gevangen te raken in de val van de participatieparadox.’ Waak er voor en voorkom dat steeds dezelfde groepen of individuen zich melden, wil de Denktank daarmee zeggen.

Laat ruimte voor effectievere regionale samenwerking, bijvoorbeeld door maatwerk te bieden dat is toegesneden op de behoeften van de betrokken gemeenten’, stelt de Denktank in haar vierde aanbeveling. De Wet gemeenschappelijke regelingen (Wgr) moet daartoe worden herzien. Er moet onder meer de mogelijkheid worden geschapen voor een verplichte, systematische evaluatie van gemeenschappelijke regelingen. Ook de regels voor uittreding uit een gemeenschappelijke regeling moeten worden vereenvoudigd.

Het rapport is vorige week gepresenteerd op het jaarcongres van de VNG. Het biedt  een aantal waardevolle aanknopingspunten. Ook voor de raad van Laarbeek

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                              Geen tunnel bij de Beekse brug

 

Zo luidde de kop boven een artikel in het Eindhovens Dagblad deze week. Een echte verrassing was het niet. Het was al langer duidelijk dat de tunnel er niet zou komen. Laarbeek wordt de dupe van het afwijzen van de Ruit. Dit is al langer duidelijk.

Volgens Roël Hoppezak, voorzitter van de regionale werkgroep en wethouder in Gemert –Bakel, is een ondertunneling van de Beekse brug een te kostbare oplossing. Hiermee zou een bedrag gemoeid zijn van zeventig miljoen. Dat zal het dus volgens hem niet worden. Maar wat dan wel?

 In de afgelopen maanden hebben Brabantse gemeenten en de provincie naar oplossingen gezocht voor een betere doorstroming van het verkeer. Hierbij is vooral naar de hoofdwegenstructuur gekeken. Op 23 juni moeten de gemeenten er uit zijn. Als dit niet lukt, vloeien de Ruitgelden terug naar het Rijk.

In de voorstellen komt Laarbeek er bekaaid af. Oplossingen voor de problemen bij de Beekse brug en de verkeersoverlast op de N615 worden niet geboden. De vraag dringt zich dan ook op of Laarbeek wel met voldoende kracht en inzet geacteerd heeft in de verschillende overleggen. Binnen het CDA-Laarbeek bestaat hierover gerede twijfel. Het lijkt erop dat de gemeente te afwachtend is geweest en onvoldoende eigen initiatief heeft getoond. Wethouder van Zeeland is aanwezig geweest bij alle overleggen, maar wat is zijn inbreng geweest?

In verschillende commissievergaderingen heeft het CDA-Laarbeek deze vraag gesteld. Tot op heden ontbreekt een bevredigend antwoord. Wethouder van Zeeland heeft tot op heden niet duidelijk gemaakt met welke intentie hij naar deze overleggen is gegaan en wat zijn inzet is geweest. Hij heeft alleen maar meebewogen op de aandacht voor de rijkswegen en de N279. Voor Laarbeek heeft hij niets binnengehaald. Maar ja, iets anders was van hem ook niet verwachten. Hij was immers een tegenstander van de Ruit. En voor een echte visie moet je nu eenmaal niet bij hem zijn.

Voor het CDA is ondertussen de maat vol. De tijd dringt. De CDA-fractie heeft daarom schriftelijke vragen aan het college gesteld om in ieder geval helder te krijgen wat de inzet van het college is. Hierop moet op korte termijn antwoord komen. Er staat voor 23 juni nog een commissievergadering van Ruimtelijk Domein geagendeerd. Dan moet er garen op de klos komen.

Onbegrijpelijk dat het zo moet. De N615 wordt een koppijnweg voor Laarbeek. Het idee van De Ruit was nog niet eens zo slecht!

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                   Op weg naar een meervoudige democratie

Vandaag heeft de commissie Toekomstgericht lokaal bestuur onder voorzitterschap  van Wim van de Donk haar rapport gepresenteerd op het jaarcongres van de VNG. De belangrijkste conclusies:

“Er moet stevig worden geïnvesteerd in de representatieve democratie, met veel ruimte voor verscheidenheid. Variatie in het takenpakket van gemeenten, inclusief financiering, omvang van gemeenteraden en moment van raadsverkiezingen; het moet kunnen, vindt de Commissie Toekomstgericht lokaal bestuur. 

‘De noodzaak tot verandering is groot en de nood is hoog. Het vertrouwen, het draagvlak en daarmee de legitimiteit van het lokaal bestuur staan onder druk’, stelt Wim van de Donk, voorzitter van de Commissie en tevens commissaris van de Koning van Noord-Brabant. ‘De afdeling makkelijke oplossingen is echt gesloten. Het gaat niet om een antwoord op de vraag ‘hoe zetten we de stoelen in de raadszaal anders’. Het gaat om de verbinding van ‘binnen’ met ‘buiten’; de verbinding van de democratie van de politiek met de democratie van burgers. Zo komen we tot meervoudige democratie.’

De weg naar die meervoudige democratie moet niet via structuurdiscussies lopen, benadrukt Van de Donk. ‘De maatschappelijke opgave staat centraal.’ Omdat die opgaven niet alleen per gemeente of regio verschillen, maar ook omdat die opgaven steeds vaker met bedrijven en maatschappelijke organisaties worden opgepakt, moet maatwerk mogelijk worden gemaakt. En daarvoor is verscheidenheid nodig. ‘Wij pleiten tussen verscheidenheid binnen en tussen gemeenten, in taken en in democratische vormen. Niet iedere gemeente hoeft dezelfde taken uit te voeren. Appingedam is Amsterdam niet. Wij zeggen: hoedt u voor eenvormigheid.’

‘De broodnodige flexibiliteit moet niet alleen in het takenpakket van gemeenten worden gerealiseerd, maar ook in die van het bestuur van de gemeente’, vervolgt Van de Donk. Zittingsduur en omvang van de raad, de wijze waarop raadsleden worden gekozen en zelfs de verdeling van bevoegdheden tussen raad, college en burgemeester moet wat de commissie betreft ook flexibel kunnen worden ingericht. ‘We vragen vooral om ruimte. Ruimte om te experimenteren en ruimte om antwoord te kunnen geven op hedendaagse en telkens veranderende maatschappelijke opgaven.’

Op tal van andere onderdelen binnen het lokale bestuur doet de commissie aanbevelingen. ‘We vinden het de hoogste tijd voor een grondige evaluatie van het dualisme. Burgers vroegen om meer democratie, maar kregen meer politiek. We moeten investeren in check and balances en evenwicht krijg je met tegenwicht, maar wat ons betreft moeten we eens goed bestuderen hoe de besluitvorming in de raad nu werkt en of zij nog wel passend is in de sterk veranderende samenleving.’ De rol van wethouders, burgemeesters én ambtenaren moeten daarbij worden meegenomen.

‘Een burgemeester die van alle burgers is, dus boven de partijen staat, vinden wij van groot belang.’ Hoewel Van de Donk zich niet expliciet uitlaat over de daarvoor meest gewenste benoemingsprocedures, stelt hij wel dat een aanstellingswijze zo min mogelijk politiek moet zijn. De huidige procedure van een formele Kroonbenoeming ‘maar een feitelijk door de raad voorgedragen burgemeester plaatst de burgemeester op voldoende afstand van de politiek plaatst, maar vervreemdt hem daar niet van.’ Een formele aanstelling door de raad borgt dit ook.

‘Ook ambtenaren moeten meebewegen met de maatschappelijke werkelijkheid’, vindt Van de Donk. ‘Zij moeten meer ruimte krijgen om met die samenleving zaken van de grond te krijgen.’ Ambtenaren zouden dan dus niet meer exclusief werken voor het college, maar in dienst van ‘de gemeenschap’ gaan opereren. ‘De bestuurders blijven natuurlijk verantwoordelijk.’ Het is maar een idee; het gaat Van de Donk en zijn commissie er met name om dat ook ambtenaren meer ruimte krijgen. ‘Het moet allemaal creatiever worden aangevlogen.’”

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

      Gemeenten worstelen met het repareren van thuishulp.

Gemeenten hebben moeite de recente uitspraken van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) te vertalen in concrete aanpassingen van hun Wmo-beleid. De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) probeert richting te geven aan de uitspraken. In Zorgvisie van vandaag las ik volgende:

“De kern van de problemen in de Wmo vormen de bezuinigingen van de rijksoverheid. Maar dat de hoogste rechter, de CRvB, daar bij de beoordeling van het gemeentelijk beleid geen boodschap aan heeft, dat begrijpt de VNG. ‘De rechter toetst immers de wet’, schrijft de VNG in een brief aan de leden over de duiding van de rechtelijke uitspraken van 18 mei. Tegelijkertijd stelt de VNG in zijn brief vast dat de omvang van de bezuinigingen - een kwart minder budget - gemeenten voor een enorme opgave stelt. ‘Voor de gemeenten resteert echter de moeilijke opdracht om met een krimpend budget alle cliënten te ondersteunen’. Gemeenten hebben allerlei oplossingen verzonnen om de aanspraak op de Wmo te verminderen. Van minder uren zorg indiceren tot helemaal stoppen met huishoudelijke hulp. Ze zijn daarbij volgens de rechter in sommige opzichten te ver gegaan. De vertaling van de rechterlijke uitspraak verschilt echter per gemeente. De VNG probeert in de brief aan de leden de gevolgen op hoofdlijnen in kaart te brengen.

Een aantal zaken laat weinig ruimte voor interpretatieverschillen. Een deel van de gemeenten is gestopt met het aanbieden van de eenvoudige schoonmaakondersteuning (HH1) aan cliënten die nog eigen regie kunnen voeren. Ze verwijzen cliënten door naar de particuliere markt. Mensen met een laag inkomen worden gecompenseerd. Dat mag niet van de rechter. Gemeenten die de Wmo 2015 zo uitvoeren moeten hun beleid aanpassen en een algemene of maatwerkvoorziening in het leven roepen. Huishoudelijke hulp is een prestatie onder de Wmo 2015 en daar kunnen gemeenten dus niet zo maar mee stoppen. Gemeenten die al in 2014 hebben voorgesorteerd op de invoering van de Wmo 2015 met het intrekken van lopende indicaties, moeten ook aan de bak. De nieuwe beschikkingen die ze in 2014 hebben afgegeven op basis van de Wmo 2015, die toen nog niet van kracht was, missen een wettelijke grondslag.

Een maatwerkvoorziening in de vorm van modules, zoals de gemeente Utrecht heeft, is volgens de VNG nog wel toegestaan, maar aan strenge regels gebonden. De standaardmodules moeten zijn gebaseerd op deugdelijk en onafhankelijk onderzoek. Het is niet voldoende om de afwijkende normtijden te hanteren van het protocol ‘Huishoudelijke verzorging’, van het Centrum Indicatiestelling Zorg. De gemeente Utrecht gaat een onafhankelijk adviesbureau onderzoek laten doen of het mogelijk is om objectieve normtijden op te stellen voor een ‘schoon en leefbaar huis’. Dat zal volgens de VNG niet eenvoudig zijn, omdat ‘een schoon huis’ nu eenmaal per definitie een subjectief begrip is.  De VNG gaat het onderzoek van Utrecht volgen om te bezien of dit ook voor andere gemeenten bruikbaar is.

Gemeenten die resultaat gericht indiceren zullen ook hun beleid moeten aanpassen, omdat de praktijk niet strookt met wat de rechter zegt. In de beleidsregels en in elke individuele beschikking moet staan hoe de gemeente de resultaten behaalt als het gaat om bijvoorbeeld ‘een schoon en leefbaar huis’ en het ‘kunnen beschikken over schone en draagbare kleding’. Cruciaal is dat de voorziening een passende bijdrage moet leveren aan de zelfredzaamheid en participatie van burgers. Volgens de VNG zou het zorg- en ondersteuningsplan dat zorgaanbieder en cliënt maken een praktische invulling daarvan kunnen zijn, mits dit voldoende concreet is. ‘Het betekent volgens ons niet dat er per definitie weer in uren zou moeten worden geïndiceerd.’”

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                         Huishoudelijke hulp

Er is de laatste weken nogal wat te doen geweest over huishoudelijke hulp en de WMO. Allereerst bleken gemeenten in 2015 hiervoor veel minder uitgegeven te hebben dan begroot was. Zo meldde de gemeente Laarbeek alle vrij vroeg dat zij ruim 6 ton euro had overgehouden; de gemeente Helmond wilde aanvankelijk het overgehouden bedrag niet bekend maken, maar moest uiteindelijk ook met de billen bloot: Helmond had een aanzienlijk bedrag overgehouden. Als klap op de vuurpijl kwam daarna de uitkomsten van een onderzoek van de NOS en Binnenlands Bestuur: de Nederlandse gemeenten hadden een bedrag van 310 miljoen euro minder uitgegeven dan begroot. Dit is ruim 6,5% van wat begroot was!

Natuurlijk schoot half Nederland meteen in de colère. Iedereen vroeg zich af hoe dit in godsnaam mogelijk was. Allerlei verklaringen werden gegeven, maar geen enkele verklaring was bevredigend. Wel stonden verschillende partijen meteen klaar om te eisen dat het niet uitgegeven bedrag niet mocht terugvloeien naar de algemene middelen, maar voor de zorg behouden moest blijven. Heel erg consequent was dit niet. Immers de Tweede Kamer had bij de behandeling van het wetsontwerp destijds via een amendement deze bepaling uit het voortel geschrapt.

In Laarbeek bleek tijdens de vergadering van de commissie Sociaal Domein – wie heeft deze naam kunnen verzinnen – dat wethouder Briels het overschot wil behouden voor de zorg en het bedrag wil storten in een soort egalisatiefonds.

Ondertussen zat iedereen met spanning te wachten op de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep. Recent hadden verschillende rechtbanken tegen strijdige uitspraken gedaan in zaken van burgers die bezwaar hadden aangetekend tegen gemeenten die hen gekort hadden in hun uren huishoudelijke hulp. Van de Centrale Raad van Beroep werd verwacht dat zij op 18 mei 2016 een bindende uitspraak zou doen. Dit is ook gebeurd. De uitspraak was helder: de betrokken gemeenten werden op hun vinger getikt; de bezwaarmakers kregen gelijk: gemeenten moeten via een zorgvuldig “ keukentafelgesprek ” de behoefte aan huishoudelijke hulp vaststellen.

Deze uitspraak plaatst gemeenten voor problemen. De Vereniging van Nederlandse gemeenten die meestal vrij snel met haar antwoord klaar staat, kon haar reactie niet meteen formuleren en moest tijd nemen voor nader beraad. Het antwoord komt pas medio juni! Ondertussen wachten de meeste gemeenten met het nemen van beslissingen op bezwaarschriften. Zo ook de Peel 6.1- gemeenten. In een brief aan de Helmondse gemeenteraad kondigde het Helmondse college aan dat in afwachting van de reactie van d VNG geen besluit op deze bezwaarschriften genomen zal worden. Niet in Helmond en niet in de overige Peelgemeenten.

Onze conclusie: de zorgvragers blijven nog in onzekerheid!

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

                                                  Kadernota

Wethouder van Financiën, Tonny Meulensteen, heeft in de raadsvergadering  van donderdag 2 juni 2016 de Kadernota aangeboden aan de waarnemend raadsvoorzitter, Frans Biemans. In de Kadernota zet het college de uitgangspunten voor de begroting van het volgende jaar uiteen. De raad zal begin juli zich hierover uitspreken. Zij doet dit in de Algemene Beschouwingen.

Het moment van de Algemene Beschouwingen wordt algemeen gezien als het hoogtepunt van het politieke jaar. Politieke partijen steken heel veel energie in hun Algemene Beschouwingen. Hiermee kunnen zij immers de begroting van het volgende jaar naar hun hand zetten. De lokale democratie op zijn best.

De politiek staat de laatste jaren in het teken van de terugtredende overheid. Zowel landelijk als plaatselijk gebeurt dit. Het is een politiek van loslaten en zaken overlaten aan  het particuliere initiatief. De neoliberale bestuursfilosofie heeft kennelijk het pleit gewonnen. In de praktijk blijkt het loslaten toch moeilijker dan gedacht. Bij tegenslagen verliezen overheid en gemeenten maar al te gemakkelijk van hun nieuw verworven geloof   en vallen zij maar al te vaak terug in hun regelwoede. De voorbeelden hiervan zijn maar al te talrijk. De verontwaardigde roep om ingrijpen is een maar al te bekende reactie.

Heel erg consequent is dit niet. Maar ja, consequent blijven is nu eenmaal altijd heel erg moeilijk. Zeker in de politiek, waar allerlei belangen door elkaar lopen. Ik ben dan ook heel benieuwd naar de reactie van de partijen in hun Algemene  Beschouwingen.

Decentralisatie, transformatie en duurzaamheid zouden m.i. de allesbeheersende thema’s van de algemene beschouwingen moeten worden. En dan vooral de speelruimte  die de politiek de burgers wil toestaan. Participeren van burgers kan alleen als er ook iets te participeren valt. Het woord zelf zegt het al: participeren  veronderstelt de inzet van minimaal twee partijen, de burger of burgers en de overheid. Om de invloed van de ene partij te vergroten moet de andere partij loslaten. Grote vraag is hoever de gemeentelijke overheid hierin wil gaan en verantwoord kan gaan. Dit is een dilemma.  Toch zal de politiek hierop een antwoord moeten geven.

De Algemene Beschouwingen zijn bij uitstek een geschikt moment om hierover in de raad met elkaar van gedachten te wissen en knopen door te hakken. Er is ondertussen ruim anderhalf jaar ervaring opgedaan met de grote transities. Nadruk heeft gelegen op uitvoering. Nu wordt het tijd om de inhoud centraal te stellen. Andere partners deze zaken laten uitvoeren zoals de overheid het tot op heden zelf gedaan heeft, levert niet de noodzakelijke inhoudelijke vernieuwing op. Zo blijft het oude wijn in nieuwe zakken!

Laat de partijen zich hierin maar eens hun tanden zetten. Het worden dan ongetwijfeld interessante betogen, waarin liberale, socialistische en christendemocratische uitgangspunten centraal zullen komen te staan.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185

Prijspeil

Het lijkt erop dat het zomerreces in Laarbeek al begonnen is. Vanuit de politiek en de gemeenteraad komt nauwelijks nieuws naar buiten. Zit de Laarbeekse politiek te wachten op de nieuwe burgemeester? Moet hij leven in de brouwerij gaan brengen? Zo geef je jezelf wel een  heel duidelijk brevet van onvermogen!

Omdat er uit het  Laarbeekse al weken niets nieuws te melden valt, de blik maar weer eens op een landelijk item gericht. Net als gisteren is  het CBS wederom mijn  inspiratiebron. Gisteren was het de stijging van de levensverwachting in Nederland; vandaag de prijsstijging van goederen en diensten.

Uit cijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek vanochtend publiceert, blijkt dat goederen tussen januari 1996 en januari 2016 met 31,1 procent duurder zijn geworden. Meer dan een derde van die prijsstijging, 12,6 procent, wordt veroorzaakt door btw- en accijnsverhogingen.

Zo werd aardgas in twintig jaar tijd bijna drie keer zo duur, en betalen consumenten dit jaar 70 procent meer voor hun autobrandstof dan halverwege de jaren negentig. Ook heel gewone producten zijn stukken prijziger geworden: een pak melk werd 67 procent duurder.

Bij de diensten zijn grote uitschieters te vinden waar de overheid op de achtergrond meespeelt: riolering is ruim 2,5 keer duurder geworden, parkeergeld - op veel plaatsen door gemeentebesturen bepaald - steeg net iets minder hard.

De inflatie schommelt rond de anderhalf a twee procent. De inkomens stijgen ongeveer in hetzelfde tempo. Hierdoor neemt de persoonlijke welvaart sinds 2001 niet meer af, maar stijgt ook niet. Tussen 1996 en 2001 was er nog sprake van een stijging van de koopkracht, maar daarna hebben Nederlandse consumenten niet van de lage inflatie kunnen profiteren.

Voor reactie wphvanosch@onsbrabantnet.nl of bel 0653627185